Bokt.nl

jensvl schreef:

elisedcl schreef:

Hallo allemaal.

Ik ben ook enorm hard bezig met grondwerk en dergelijke en aangezien ik een merrie heb die ik na een jaar ng altijd niet snap (haar gedrag is soms zo tegenstrijdig), en na het meelezen met jullie ben ik wel eeeeerg geïntereseerd in deze methode welk boek zou ik best kopen om hier vertrouw mee te geraken? ondertussen lees ik heel graag mee!

Ook voor jou raad ik als eerste boek 'horses never lie' aan. Dit boek leert veel over hoe je gekozen kunt worden als leider door je paard. En je leert het paard beter te lezen met juistere gevolgtrekkingen tot gevolg. Er staan niet zozeer technieken in, als wel standpunten en manieren van denken en redeneren.

jensvl schreef:

Die methode kan zeker werken. Ik heb op een gelijkaardige manier ook een paar keer zo'n probleempjes opgelost. Dus het kan zeker. Belangrijk is dat je consequent blijft en een vaste afstand instelt vanaf wanneer je omdraait. Als deze afstand te veel wisselt, kan het paard niet weten wat de grens is.

Wat ook kan helpen, is om elke keer dat ze voorbij je grens gaat, te stoppen en het paard achterwaarts terug te zetten (met lichte contactdruk) tot het punt dat ze achter de grens staat. Dan terug beginnen wandelen en onmiddelijk stoppen en achterwaarts als het paard terug voorbij de grens komt. Eventueel kan je deze oefening uitbreiden met elke keer een of meerdere stapjes achterwaarts, om het paard ook duidelijk te maken dat je veel minder snel ergens geraakt als ze voorbij steekt en het paard dus langer moet wachten om bij datgene te komen dat ze graag wil.

Als het paard naar iets kijkt uit angst, zou ik even geduld met het paard hebben. Als het is uit interesse, zou ik haar vragen door lichte druk om te blijven wandelen. Want ze kan ook al wandelend kijken. De tijd die je geeft is nogal afhankelijk van de leeftijd en ervaring van het paard. Maar het is wel de bedoeling dat je geen minutenlang stil staat. Ik zou na even (afhankelijk van het paard dus), terug beginnen wandelen en het leidtouw op een vaste druk door mijn hand laten glijden (om een constante lichte druk te veroorzaken). Afhankelijk van het paard ga je op het eind blijven wachten op het paard of ga je op het einde de druk een beetje opvoeren. Als het paard beslist om door te gaan voor jij dat beslist is dat geen probleem (jou idee was sowieso doorgaan, je hebt niet gevraagd om te stoppen en wel aangegeven dat je bereid bent te luisteren naar het paard en zijn standpunt in acht te nemen). Als je het zelf beslist en volgt, natuurlijk ook geen probleem. Maar probeer hier ook weer de druk licht te houden.

jensvl schreef:

Het paard is slim genoeg om na een aantal keer door te hebben dat dat het gevolg is van het voorbijsteken van een bepaald punt. Je moet natuurlijk wel de juiste timing gebruiken. Maar dat is sowieso het geval.

jensvl schreef:

Afhankelijk van het paard, druk gelijk houden of licht laten oplopen. Bij de minste vertraging druk lossen (de eerste paar keer). Dit herhalen tot het paard op lichte druk redelijk vlot stilstaat (de lengte van een leidtouw tijd ongeveer). Als dat vlot gaat (en het is nog niet opgelost) vraag je het paard elke keer terug achterwaarts tot de grens.

Maar het is denk ik goed dat je eerst de benodigde druk verlicht (zo voorkom je touwtrekken).

fransje23 schreef:

elisedcl schreef:

Ik zal me ook even voorstellen! Ik ben dus Elise en ik ben in het bezit van een 7 jarige merrie. Cessie is een heel dominant paard. Als ze andere paarden passeert sjot ze hun gewoon terwijl ze hun niet eens kent Ze stapt hierbij echt achteruit om ze te raken. Buiten dit kan het zijn dat ze eerst krolt met het paard en dan ineens slaat ze helemaal om en begint ze het paard te sjoten ookal doet dat paard helemaal niets verkeerd. Als ik met haar werk kan ik ook geen enkel paard passeren want ze doet het echt om hun te raken ookal daagt het paard niet eens uit, want ze doet het bij elk paard. Iemand die hier een verklaring voor heeft?. Cessie is een heel speciaal paard. Maar omdat ze soms eigenaardige dingen doet en ik anders een heel groot boek kan schrijven ga ik gewoon beginnen met wat we vandaag hebben gedaan.

Volgens mij moet je beginnen met loslaten van het idee dat je paard dominant is. Ze klinkt in dit verhaal eerder erg angstig en onzeker.
Slaan en boos doen tegen paarden is niet meteen dominant.

Staat ze wel gewoon dagelijks in een kudde? Dag en nacht?

fransje23 schreef:

elisedcl schreef:

Maar dat onzeker en bang verhaal kan zeker kloppen. Ik heb ze nu een dik jaar en ze is voor mij nog altijd een misterie... Een van de trainers die eens is langsgeweest heeft mij verteld dat Cessie zich eigenlijk zo heeft opgesteld omdat ze zich zo wil beschermen. Om een of andere rede heeft ze geleerd om haar eigen te moeten redden dus daarom dat ze zich zowat aflsuit... Ook voor mij is het moeilijk bij haar door te dringen... Ik zou heel graag hebben dat ze mij wel toelaat... maar daar ben ik dus al meer als een jaar mee bezig xd

Ergens heeft ze voor zichzelf besloten dat de eerste klap een daalder waard is. Ze lijkt vooral onzeker en angstig.
Lijkt mij moeilijk de opening te vinden en vandaar uit te werken aan haar zelfvertrouwen. Heeft ze wel een plek waar ze zich echt kan ontspannen? Waar ze zich echt veilig voelt? Ligt ze weleens te slapen?

fransje23 schreef:

Klinkt misschien een beetje raar maar probeer dat idee van dominantie echt los te laten. Haal het uit de omschrijving in je profiel etc. Zie haar als de onzekere en angstige merrie die ze is.

[***] schreef:

Dat bokken naar jou en andere paarden is er natuurlijk gewoon, en dat is eng Maar de reden waarom is waarschijnlijk anders dan je denkt en daardoor is ook de manier van ermee om te gaan anders. Als een paard naar je bokt omdat die zelfzeker is en jou wel eens even zal vertellen hoe het werkt dan moet je op dat moment "hard" inkomen en je plaats opeisen, doe je ditzelfde bij een bang paard dan is het hek van de dam, dan heeft het paard iets van "zie je wel, niet te vertrouwen dat mens" en gaat hij/zij alleen nog maar erger gedrag vertonen.

Ik weet dat het makkelijk gezegd is, maar ik heb ook een angstschopper, heeft mij ook al een aantal keer geraakt omdat ik de situatie verkeerd inschatte. Ik heb hem daar nooit voor gestraft, hij was immers al bang genoeg op dat moment en meer angst ging de situatie echt niet oplossen. Nu deed die van mij het enkel maar bij dingen met zijn hoeven, voor de rest was hij best betrouwbaar, maar natuurlijk als hij bang was en geen kant uit kon was de kans er altijd...

Hoe reageert ze op jou als je de weide in komt? Neem je haar altijd mee voor iets, laat ze zich makkelijk vangen? Ben je ook wel eens in de weide zonder iets van haar te vragen? Gewoon rondhangen?

jensvl schreef:

Het paard goed leren lezen is inderdaad het belangrijkste.

Het is misschien inderdaad goed dat er eens iemand langs komt die op deze manier werkt. Want dergelijke gebeurtenissen zijn niet makkelijk op te lossen zonder het paard voor je te hebben.

Ik heb gezien dat je in België woont. In welke omgeving? Dan kunnen we eens kijken of er iemand hier bij je in de buurt woont.

jensvl schreef:

Ik kom regelmatig wel in de buurt van Bornem. Ik kan natuurijk niet garanderen dat ik kan helpen. Maar ik wil wel kosteloos eens proberen te helpen.

jensvl schreef:

Laat maar via pb weten wanneer voor jou over het algemeen past.

Ik denk dat het eerste inderdaad meer is om te spelen. Het tweede denk ik niet. Maar wat het wel is kan ik niet vanaf hier zeggen.

jensvl schreef:

Ik zou ze laten zien dat ze dat mag buiten je persoonlijke ruimte. En dat jij zo'n spelletjes niet mee speelt. Consequent een paar passen naar achter laten zetten bvb (vinden de meeste paarden niet leuk).

jensvl schreef:

Die mogelijkheid is er. Maar zoals gezegd is dit het eerste paard dat ik tegenkom dat zo is. Het enige waar ik conclusies op kan baseren is dat ene verhaal in 1 van de boeken van MR. Dus dat is niet veel. Ik weet dat het met dat paard eigenlijk niet goed gekomen is. Maar zoals ik heb gezegd is dit paard nog wel een stuk minder erg als het paard in dat voorbeeld.

Dus het kan zijn dat het niet meer goed komt (toch niet met wat ik momenteel kan en ken). Maar ik denk ook dat de kans nog redelijk groot is dat het wel kan. Momenteel schat ik de kans dat het wel lukt groter in dan de kans dat het niet lukt. Maar ik wil je geen valse hoop geven. Dus ik ga niet garanderen dat het kan. De kans bestaat dat het niet lukt ook. En ik ben daar dan liever eerlijk over. Maar geef de hoop niet op. Het kan veel tijd kosten, maar het kan zeker goed komen. Ik ben benieuwd of er iets van verbetering op treed de komende weken. Houd dat goed bij, want op welke vlakken het verbeterd en verslechterd is van belang om erachter te komen wat nog kan helpen. Dus geef de moed niet op. Momenteel denk ik dat het op lange termijn mogelijk is. En als dat zo is en je paard besluit dat jij een goede leider kan zijn voor haar dan ga je hier wss het beste paard ooit aan over houden. Dus er valt veel te winnen en weinig te verliezen. Dus ondanks dat de kans inderdaad bestaat is het (in mijn ogen) de moeite waard om door te gaan.

[***] schreef:

Jij moet vooral doen wat jij wil. Zolang jij het de energie waard vindt en er op 1 of andere manier voldoening uit haalt maakt het toch niet uit als de hele wereld vindt dat je met het paard niks kan?

Ik heb zelf een blind paard staan, overgenomen met 1 blind oog & een boel "trauma's", vaak gedacht "waar ben ik aan begonnen, hier komt nooit iets van". Maar mijn gevoel zei dat het gewoon zo hoorde, en dat hij later volledig blind werd was jammer maar helaas. Het is geen rijpaard, ik kan er "niks" mee, maar hij is vrolijk & gelukkig en ik ben dat ook. Ik weet dat er veel mensen zijn die niet snappen dat je tijd & geld (volpension oa) in zo'n paard steekt, maar dat interesseert mij niet, ik kijk naar mijn paard en wat ik daarbij voel en zolang dat positief is gaan we ervoor