Lagonda schreef:Ik had al eerder van hem gehoord, en twijfelde om een boek te bestellen. Door dit topic heb ik nu 'Horses never lie' besteld, ik ben benieuwd!
Geeft hij ook voorbeelden en oefeningen die je zelf kan doen? Zo ja, hebben jullie ook verbetering/iets gemerkt?
mystery1980 schreef:Lang lang geleden, een paard liegt niet van hem gelezen. Grote delen mee eens, maar weet nog dat ergens op het eind iets geschreven werd waar ik het niet mee eens kon zijn.
Dorien66 schreef:Rashid is zeker al 15 jaar mijn grote voorbeeld. Hij draagt geen methode uit, maar een zienswijze. Je zult altijd zelf moeten blijven nadenken over het bewuste paard waar je mee bezig bent, onder welke omstandigheden en waar je naartoe wilt. Door zijn boeken te lezen, krijg je inzicht in de inventiviteit van Rashid en leer je te blijven zoeken naar wat werkt.
woepsie90 schreef:Bedankt voor de uitleg wat betreft vangen in de wei! We hadden het op de oude stal tijdelijk opgelost door hem in een kleinere wei te zetten met halster om (bij een ander paard nog hoor, niet alleen). De weides hier zijn namelijk gigantisch en dan is het concept 'hij veel werken en ik minder' tijdens het vangen lastig uit te voeren. Hij rende dan zo ver weg dat hij lang kon stilstaan en eten voordat ik uberhaupt weer in de buurt was .
In de kleinere wei met halster ging het weken goed, hij bleef gewoon grazen totdat ik bij hem stond, op 1 keertje na. Toen stapte hij weg en heb ik hem gevolgd in zijn blinde hoek. Na een paar voltes samen in een treintje stappen gaf hij op.
Nu dus in de nieuwe wei die weer heel groot is. Zonder halster om staat hij erin.
Vanmorgen dacht ik aan Mark en kwam er ineens intense rust over me heen, terwijl ik naar hem toe liep. Hij had me al gezien en graasde door. Zijn maatje stond aan de andere kant van de wei. Die kwam naar mij toe gestapt en daarom keek ik even naar haar. Toen ik mijn paard wilde peilen zag ik dat hij ook, soort van, naar me toe kwam! Hij slingerde nogal waardoor ik het niet zeker wist maar ik kon hem iig zo pakken want hij stopte vlakbij me
Ik heb nog niks met hem gedaan hier behalve poetsen en voeren, dus of hij het vooruitzicht prima vond of dat hij mijn gevoel voelde, geen idee. Maar ik was blij
Sonja89 schreef:Zo, ik ben weer een beetje ontdooid na het bezoekje van Jens aan mij en mijn 2 IJslandse jongens
Allereerst: als je geïnteresseerd bent in de methode van Mark Rashid en je krijgt de kans Jens langs te laten komen: DOEN! Het eerste wat me opviel, is de enorme rust die Jens uitstraalt. Wat dat betreft doe je me een beetje denken aan de oude man in het boek 'Horses never lie'.
We zijn meteen aan de slag gegaan, eerst met Kees. Gelukkig voor mij liet Kees zichzelf goed zien zoals ik hem ken, met zijn slimme maniertjes. Zo vroeg Jens hem bijvoorbeeld achterwaarts met zijn hand om zijn neusbot, waarop Kees zijn hoofd omlaag liet vallen. In de bak heeft Jens zo een aantal dingetjes uitgelegd en laten zien, waarna ik het zelf mocht proberen. Het gebruik van 'druk' die eigenlijk niet eens 'druk' genoemd kan worden, finding the try (daar heb ik nog heel wat in te leren), release en het verschil tussen release als beloning en voedsel als beloning waren belangrijke thema's. Dat laatste toonde Kees zelf aan tijdens een kleine boswandeling, waarbij Kees de release van minimale druk verkoos boven gras eten (terwijl gras ongeveer het belangrijkste in zijn leven is).
Met mijn kleine Spuni van 3,5 hebben we dan ook een klein beetje gespeeld en geknuffeld.
Voor mezelf heb ik al pratend met Jens meer inzicht gekregen over de hele basis van het omgaan met paarden, hoe ingewikkeld je het voor jezelf kunt maken, maar vooral over hoe eenvoudig (en licht!) het eigenlijk kan zijn en dat alles binnen relatief korte tijd. Natuurlijk ging het tijdens het oefenen en wandelen ook veel over hoe je jezelf verkiesbaar kan maken als leider, niet alleen met het hanteren van bepaalde principes maar ook door een goede balans te vinden in de manieren waarop je tijd doorbrengt met je paard. Tot slot hebben we samen naar de kudde gekeken, waar een duidelijke demonstratie werd gegeven van alphagedrag.
Naarmate ik dichter bij mijn wens over de manier van omgaan met mijn paarden kom, realiseer ik me steeds beter dat dit een weg is die door het overgrote deel van de paardeneigenaren/ruiters nooit bewandeld wordt en dat ik afscheid moet nemen van bepaalde overtuigingen en verwachtingen die mij ooit aangeleerd zijn, maar niet meer passen bij mijn gevoel. Ik kan mezelf erop voorbereiden dat de twijfels af en toe zullen toeslaan en dat mijn acties soms vreemd en mijn doelen onbereikbaar zullen lijken, maar ooit hoop ik trots te kunnen zijn op de samenwerking tussen mij en de jongens.
Nog een leuk puntje om mee af te sluiten en om te onthouden voor mezelf: Jens was positief verrast over het vertrouwen dat Kees en Spuni in mensen lieten zien. Jens mocht het hele hoofd van Kees in zijn armen houden en Spuni ging voor een rolpartij naast ons in het zand.
Nu het volgende boek bestellen: whole heart, whole horse.
IngridM schreef:Hmmm vraag me eerlijk gezegd af of dat bij mijn shet ook zou werken....
[***] schreef:Ik kom ook even binnenvallen in dit topic als ik mag, ondanks dat ik nog niks van hem gelezen heb. Wel altijd interesse gehad maar is er nog niet van gekomen, misschien maar eens werk van maken
Lees al veel interessante dingen hier, denk dat het ook al voor een groot stuk is hoe ik met mijn pony's omga (met een vleugje Parelli, dat ook wel weer, maar ik vind wel dat die door de jaren heen ook héél erg verandert zijn in aanpak.. het is niet meer alleen standaard de 7 games en 4 fases, maar dat is verder offtopic ).
Dat over het gras is wel een interessant iets, denk dat ik het ook eens ga proberen, gewoon uit nieuwsgierigheid .. Kan me ergens voorstellen dat die van mij die "aanspanning" wel prima vind en dan denkt "die happen hier heb ik toch weer binnen". Maar wie weet
Bij hem valt mij wel op dat als hij achter mij loopt dat zijn uitdrukking slechter is dan wanneer ik hem vraag naast mij te lopen, desondanks zal hij dat naast mij lopen uit zichzelf niet doen ... Interessant..
Las ook iets over "finding the try" en dan belonen. Hoe belonen jullie? Uiteraard paardafhankelijk van wat die leuk vind, voor sommigen is gewoon rust prima, anderen willen graag een aai en nog anderen vinden het alleen de moeite als er eten aan vast hangt .. Maar toch .. Wat zegt Rashid hierover?
En nog zoveel meer... Haha.
elisedcl schreef:Dat vind ik een moeilijke... het paard doet het inderdaad voor het voer wanneer men met voer beloond, maar wanneer men niet met voedsel maar met druk, lichaamstaal,... werkt doet het paard dit ook gewoon om te ontsnappeen aan de druk of omdat hij dan mag rusten. Dat wil niet zeggen dat het paard dat ook voor JOU doet. Ale, dat is wat er mij toch al zoveel keer is verteld
Gebruikers op dit forum: BLEXBot en 54 bezoekers