[***] schreef:@ Wendy : klopt Merk ook als ik minder ga denken en meer gewoon doe dat het doorgaans ook beter gaat Maarja, soms maak je toch een verkeerde inschatting en Cobe straft dat altijd zo hard af .. ben al zo vaak mijn vertrouwen kwijt geweest met hem, en dan moet je steeds weer van "0" (letterlijk van 0 is het nooit natuurlijk) beginnen en dat vind ik altijd zo erg .. Begrijpt ook niemand hier op stal, maarja, ze hebben mijn pony ook niet onder hun kont of in de hand (heb het wel al een paar keer gedaan hoor, anderen erop gelaten, die begrijpen mij nu al wat beter ).
Dat het er van de buitenkant zo anders uit kan zien is heel herkenbaar. Mijn paard moet je ook echt kennen om het te kunnen zien. Dat bepaalt ook of ik op een buitenrit afstap (omdat ie écht RB wordt), of dat ik hem een tik geef waarna hij door loopt.
Dat was na mijn verhuizing laatst ook wel wat waarvan ik dacht: die mensen zullen wel denken dat de nieuwe buurvrouw (ik dus) écht niet kan rijden, waarom stapt ze nu ineens af? Maar het gaat er niet om wat een ander denkt, waar het wel om gaat is dat ik zaterdag in volle galop over het zandpad kon waar ik de eerste keer nog af moest stappen omdat meneer RB werd.
Minder denken en meer doen (en vooral: meer voelen) is zo belangrijk. Je schrijft wel dat je paard je meteen hard afstraft (dat doet die van mij ook) maar tegelijkertijd zijn paarden heel vergevingsgezind. Na die afstraffing nemen ze je niks meer kwalijk, ze zijn niet haatdragend. En dat is dan het voordeel!