Amable schreef:Dat kind met ADHD geef je inderdaad een beloning, maar wel pas als hij het gedrag vertoont wat je graag ziet. Dus stel hij rent normaal continu rondjes tijdens het winkelen en ineens is hij een keer heel rustig, helemaal uit zichzelf, dan zeg je tegen hem, zullen we een ijsje gaan halen? Zeg daar dan niet bij "omdat je zo lief rustig bent vandaag" want daar impliceer je mee dat je het drukke gedrag vervelend vindt en dat maakt dus dat het kind zich toch aangevallen voelt over zijn/haar normale gedrag. Maar juist door gedrag wat je graag ziet bij de mensen om je heen subtiel te belonen kun je ook de mensen om je heen prima trainen. Een druk, ongeduldig paard geef je dus ook geen snoep, tenminste, niet op het moment dat hij zich druk en ongeduldig gedraagt. Maar wel op het moment dat hij zich ontspant en even braaf wacht. Op die manier kan je gedrag vormen.
Wat betreft het lachen, je zegt het al, je lachte je stuk. Vergeet niet dat als je lacht dat je positieve energie uitstraalt, je verteld je paard op dat moment dus eigenlijk dat je het leuk vindt wat je doet en dat hij dus dicht tegen een beloning aan zit. Tenslotte gaf je die beloning eerder bij het optillen van voeten omdat je dat leuk vond, dus je bevestigd hem in het feit dat je voeten geven leuk vindt.
oke over dat ADHD kind was een klein voorbeeld en wij hebben daar een andere mening over. en over het 2e stukje: dus je bedoeld te zeggen dat je in plaats van met snoepjes, ook met lachen kunt werken? interressant, nooit zo overna gedacht..