Voor mij zijn er maar twee soorten van longeren en dat is goed longeren en slecht longeren. Goed longeren is moeilijk en een kunst vind ik en er zijn jammer genoeg niet veel mensen die de kunst van het longeren meester zijn.
Ik zie heel veel mensen hun paard wat rond slingeren aan een doorhangende longe, het paard loopt zoals het hem belieft in een houding die hem het beste uitkomt maar met een paard correct trainen heeft dat in mijn ogen niets te maken. Een hulpteugel is meestal ook uit den boze, want dan dwing je het paard in een houding etc etc.
Als je een paard goed wil longeren dan wil je toch bepaalde aspecten trainen, zoals rug-en achterhand gebruik, lichaamsgebruik etc. Volgens mij kan dat niet met een doorhangende longe, een licht contact is aangewezen, hoe kan je anders communiceren met je paard aan het einde van de longe? Om een goed lichaamsgebruik te trainen zijn er verschillende hulpteugels die zeer vriendelijk zijn mits correct en oordeelkundig gebruik. In mijn ogen is er dan ook niets mis met longeren met een hulpteugel. Zelf ben ik fan van een gewoon touwtje (zoals Lammert Haanstra dat gebruikt), daar haal ik bij mijn paarden de fijnste resultaten mee.
Met de dubbele longe kan je ook heel fijn werken maar daar moet je dan wel bedreven in zijn, zelf heb ik daar helaas nog onvoldoende kennis van, dus houden we het voorlopig bij de enkele longe.