marleen_usar schreef:De pony is het duidelijk ergens niet mee eens en wil iets duidelijk maken. Dat moet je niet afstraffen, je moet achter halen waarom dit gebeurd.
Pony_baldy schreef:Het is inderdaad een ruin.
De kinderen (en papa) geven de pony weleens snoepjes.
Heeft er iemand een contact voor een gedrags therapeut/grondwerk instructeur.
De pony staat in Zuid Holland en ik wil toch wel heel graag iemand laten komen, voordat we een drastisch besluit nemen
LindyH schreef:Je kunt deze pony wel weg doen, maar je hebt geen enkele garantie dat een andere pony dit niet ook gaat doen, onder dezelfde omstandigheden. De huidige pony was ook braaf gekocht. Het gedrag van een pony is nu eenmaal niet statisch, en altijd sterk afhankelijk van de omstandigheden en omgang. Nu heb je met een oudere pony wel minder kans dat die zoiets nog gaat ontwikkelen, maar het kan wel. Of misschien heeft die weer andere ingebakken streken. Je hebt er meer aan te leren hoe daarmee om te gaan, dan steeds weer een andere pony te nemen in de hoop dat die dan wel braaf is en blijft.
Dit alleen wat betreft het bijtgedrag. Het rijden is een ander verhaal, maar ik dacht dat daar het probleem niet zo zeer lag.
Ayasha schreef:Ik moet steeds aan een uitspraak van Carl Hester denken als ik dit soort verhalen lees. Dat was een clinic waar ie een jong paard voor stelde en hij zei "He was a very sweet four year old, now, if you ride, you know, 3 and 4 year olds are very sweet,and 5 and 6 year olds can be pretty difficult, when they find their strength and they start to get personality."
Ook in mijn ervaring gaan paarden rond 5 a 6 jaar een zekere "ontwikkeling" door waarin ze toch wel gedrag vertonen dat ze als 3 en 4 jarigen nooit vertoond hadden.
Om te beginnen zou ik je dochters er niet bij weg houden maar wel alleen onder goede begeleiding. Niet alleen met het dier laten bezig zijn en eigenlijk ook liever niet alleen aan het gevaarlijke uiteinde laten staan. Zorg dat er een volwassene in de buurt staat die kan ingrijpen.
Zoals reeds gezegd vermoed ik ook dat dit dier onbedoeld geleerd heeft (beetje per beetje.) dat je dochters weg te jagen zijn. In je verhaal komt het ook al naar voren: Dier legt de oren plat en dochter stapt achteruit. Dán valt ie aan. Tweede dochter opnieuw: Dier haalt uit wanneer de dochter achteruit gaat.
Eerlijk gezegd zou ik bij deze situatie niet eens allerlei peuten halen maar het probleem aanpakken. De enige "peut" die je hier bij moet hebben is iemand die ervaring heeft met paarden en hem op het juiste moment kan corrigeren (en jou dat ook kan leren.) En die hebben niet perse een diploma van een universitaire studie.
Hij doet het enkel op de dochters voor zover ik lees. IMO is dit gewoon dominantie waar ie mee weg komt.
elnienjo schreef:Voor kinderen op deze leeftijd is de kans aanwezig dat het plezier verpest wordt door een pony die duidelijk gewoon een consequente ervaren ruiter nodig heeft. Zou voor de korte pijn gaan en pony inruilen voor een bomproof ouder exemplaar. Als het er vanaf kan kun je deze aanhouden en laten bijrijden door een ervaren ruiter tot je meiden 'm zelf aan kunnen. (Mits het een D-pony is waar ze nog wat jaartjes op door kunnen)
Ninx schreef:Lastig....
Adviseren een dier een dreun te geven terwijl je geen idee hebt wat er speelt vind ik een zeer slecht advies. Dat dus negeren.
Er staat dat de pony in de paddock komt, maar komt het de hele dag buiten met soortgenoten en eten? Of mag hij alleen een uurtje 'luchten'?
Ik begrijp dat het in Zuid Holland is, helaas zijn er daar wel erg veel stallen waar paarden weinig buiten komen.
Mijn eerste indruk is dat het dier overprikkeld is (al kan ik daar ook niets met zekerheid over zeggen uiteraard). Jong, en al best wat werk met kinderen achter de kiezen.
Mogelijk weinig 'eigen ruimte en tijd' (lees: buiten zijn met soortgenoten) en dus weinig ruimte om te ontladen en/of ontspannen.
Iemand anders gaf al aan dat kinderen strak begeleid moeten worden rond paarden.
Ik vind het altijd erg pijnlijk te zien dat mensen toestaan dat kinderen heel druk en schreeuwerig en onvoorspelbaar zijn rond dieren, wanneer het dier zich dan weert of overprikkeld raakt en na waarschuwingen reageert krijgt het dier op z'n donder.
Een jonge pony heeft veel begeleiding nodig, maar kinderen wellicht nog meer.
Wanneer je iemand hebt die de pony en de kinderen gaat begeleiden hoop ik dat deze persoon ook nadruk legt op het stukje educatie naar de kinderen.
Wanneer ik lees dat de kinderen erop sprongen en er bij de kont afgleden klinkt het een beetje als een speeltuin. Dat oogt misschien grappig, maar kan voor het dier erg stressvol zijn geweest.
Een 'lieve' pony was misschien een pony die zich afsloot voor zoveel prikkels. Nu probeert ie wellicht eens wat anders om zichzelf te verduidelijken.
Dus: goede begeleiding voor de pony maar VOORAL ook voor de kinderen.
_Mir schreef:Vreemd dat hij ineens zo fel reageert terwijl hij wel braaf was dus voorheen.
Mijn paard was altijd hartstikke braaf op de wasplaats of bij verzorgers etc. Een keer afgesproken met een paar jonge meisjes die graag eens op hem wilden rijden. Al op de wasplaats merkte ik dat hij geïrriteerd reageerde op hun. Als ze voor hem langs liepen gingen de oren strak naar achter, die reactie vond ik in die zin zo serieus dat de meisjes hem ook niet mochten borstelen. Geen idee waarom.. misschien door hun energie?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 23 bezoekers