Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-20 17:35

Spanning blijft duren

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-20 17:35

Sedert de lente heb ik eindelijk mijn eigen paardje. Een 16-jarige ruin. Een echte knuffelaar.

Toen ik hem kocht, was hij een jaar niet meer bereden (eigenaar had geen tijd meer door drukke job).
De eerste weken vond hij het keileuk als ik met hem over veldbanen en bossen reed. Maar ook in die ritten schrok hij steeds wel eens van een konijntje of een afgevallen tak, maar meer dan even opzij te springen was het niet en vervolgde hij zijn weg/tempo.
Na een half jaar in de nieuwe stalling (bij 5 andere paarden) voelt hij zich goed. Zo goed dat hij niet meer opkijkt of moeite doet om naar me toe te komen, wanneer ik hem kom halen (of is dat niet zo okay?).

Hij laat zich gewillig ophalen, poetsen en opzadelen. Op de piste is hij okay, grondwerk doet hij naar behoren, hij stapt naast me met laag gehouden hoofd, ook zonder halster. Het lijkt me dat hij me echt wel vertrouwt.

Maar eens we vertrekken op wandeling, is hij gespannen.

Het eerste half uur verloopt stroef, op straat gedraagt hij zich gelukkig nog okay maar tegenwoordig reageert hij in het veld te geweldig wanneer hij schrikt van iets, dan draait hij zich terug en wil hij niet verder langsheen of met heel veel moeite. Die plaats onthoudt hij en na maanden oefenen en belonen (afstappen en te voet lukt wel, maar bereden niet) blijft het op die plaats een heikel punt. Ik probeer wel zoveel mogelijk zijn aandacht te houden door veelvuldige variatie maar ik geef toe dat het meestal wel gebeurt na een iets langere gang en hij op dat moment wat kijkeriger is.
Het probleem is dat elke rit, ook al is het een nieuwe rit waar hij nog niet langs kwam, zich wel een dergelijke schrikreactie voordoet, zelfs meerdere. Hierdoor wordt het lastig.

Ik las op verschillende websites over verlatingsangst, wat ik geloof dat het is. Er vergezellen ons ook geen andere paarden.
Maar moet ik me zorgen maken dat dit paard dit altijd wel zal doen, of toch nog wat langer geduld hebben? Hoe kan ik dit verder aanpakken? Kan ik de reactie op zich verminderen, zoals het in het begin was? Is het goed om een maand eens niet berijden of beter om het berijden nog intensifiëren (nu 2 keer per week)?

**Geplaatst**: 24-10-20 17:38

Re: Spanning blijft duren

Geplaatst: 24-10-20 17:38

Paard heeft een fenomenaal geheugen dus even niet meer erlangs werkt niet. Maar zeer waarschijnlijk span jij al onbewust spieren aan wanneer je daar in de buurt komt. Ga eens ruim van te voren zingen, echt, leid jezelf af .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-20 17:42

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-20 17:42

Dat zou kunnen, maar dan heel onbewust. Ik voel me heel erg kalm, maar zoals je zegt onbewust kan dat.

Maar hoe verklaar je dan schrikreactie op plaatsen waar we nog niet langs kwamen? Schrikken is zeker normaal, maar zijn reactie is freezing én meteen omkeren en bovendien gebeurt het bij elke rit; ook op plaatsen waar hij voordien nog niet reageerde.

**Geplaatst**: 24-10-20 18:15

Re: Spanning blijft duren

Geplaatst: 24-10-20 18:15

Zet er eens een andere ruiter op, iemand die echt nergens van onder de indruk is. Geen commentaar op jou maar soms verklaart het wel wat .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-20 16:35

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-20 16:35

bigone schreef:
Zet er eens een andere ruiter op, iemand die echt nergens van onder de indruk is. Geen commentaar op jou maar soms verklaart het wel wat .

Na contact met vorige eigenaar blijkt het schrikken er ook al geweest te zijn.

**Geplaatst**: 25-10-20 16:40

Geplaatst: 25-10-20 16:40

kattyvds schreef:
bigone schreef:
Zet er eens een andere ruiter op, iemand die echt nergens van onder de indruk is. Geen commentaar op jou maar soms verklaart het wel wat .

Na contact met vorige eigenaar blijkt het schrikken er ook al geweest te zijn.

Dan nog, weet jij hoe goed die kon rijden of er mee om ging? Gewoon een goede ruiter er op en wanneer je na enkel keren ziet dat het wel goed gaat weet je waar aan gewerkt moet worden.

**Geplaatst**: 26-10-20 15:57

Re: Spanning blijft duren

Geplaatst: 26-10-20 15:57

Je kan proberen je paard anders om te leren gaan met spanning.
Ik doe zelf bij paarden die schrikachtig buiten zijn......eerst een schrik- en obstakeltraining aan de hand, dan aan de dubbele lijnen en dan buiten de dubbele lijnen. Op die manier creeer je dat je paard zekerder gaat worden en niet overal meer van schrikt.

**Geplaatst**: 26-10-20 16:39

Geplaatst: 26-10-20 16:39

Eerste vraag: wat voor type paard is het? Is het een alert paard? Schrikt die wel vaker van dingen, maar dan zonder de extreme reactie van meteen wegvluchten?

Naar aanleiding van je verhaal en de informatie die je geeft in je openingspost zou ik het als volgt aanpakken:

Verplaats je eens in je paard. Je gaat naar buiten, jij en de mens op je rug. Onderweg kom je iets tegen waarvan je schrikt, iets wat je eng vindt. Wat gebeurt er? De mens op je rug spant zich op. Teugels worden korter gepakt, handen knijpen zich dicht, knieën worden iets meer aan geknepen. Twee lichamen spannen zich op, klaar voor de vlucht. Je paard denkt 'zie je wel, jij vindt het ook eng.'

En wat we dan als ruiter geneigd zijn te doen, kan juist het vertrouwen van het paard in jou ernstig schaden. We dwingen het paard om toch langs/naar dat enge object toe te gaan. En dat dwingen kan op verschillende manieren. Meestal beginnen we met been geven, gaan we druk geven op de teugels. Draait het paard zich om, dan trekken we zelfs aan de teugels. De volgende keer pakken we een zweepje mee. De daaropvolgende keer proberen we het paard gerust te stellen en zeggen we lieve woordjes. Uiteindelijk stappen we af en leiden het paard erlangs. Allemaal diverse methoden, maar toch allemaal met maar 1 doel: je moet én zal langs dat enge object gaan, punt.

Dus eerst zegt je lichaamstaal dat jij het ook spannend vindt en dan ga je alsnog eisen dat het paard erlangs gaat. Nou, dat krijg je zelfs bij een mens niet gedaan. Als een kind iets eng vindt en dat kind merkt aan de lichaamstaal van papa dat die het ook eng vindt, nou dan moet die papa eens proberen om dat kind naar het enge te duwen of trekken.

Ik durf je op een blaadje papier geven wat er gaat gebeuren.

Laat het paard dus weten dat jij merkt dat die iets eng vindt en zet zijn gevoel niet zomaar aan de kant. Want dat is wat we als ruiter best wel vaak doen, het gevoel van het paard negeren, want die moet potverdikke luisteren en als ik zeg dat die daarlangs moet, dan moet die daarlangs. Ik raad je dus aan om juist mee te gaan met het gevoel. Ziet die iets engs en wilt die de andere richting uitlopen, laat hem gaan. Zeg tegen hem, ik zie je gevoel en ik snap het, maar ik ga je helpen en ik ga je zelfvertrouwen laten groeien. Zet hem dan aan het werk. Heb je veel ruimte (optimaal, als je de keuze hebt zou ik voor de eerste paar trainingen een plek kiezen waar je de ruimte hebt) dan ga je draven en kleine cirkels en achtjes rijden, heb je minder ruimte, dan doe je dat in stap. Heb je echt alleen maar het pad, dan laat je de achterhand en voorhand wijken, draaf je rechtuit, kom je tot halt, laat je het paard draaien om zijn voorhand etc. Het moment dat die vanuit zo een cirkel of oefening richting de enge plek loopt, laat je hem gaan, laat je hem stappen richting de enge plek. Staat die stil, dan laat je hem even stilstaan, en je wacht op ontspanning voordat je vraagt om verder te stappen. Maar "de les" is dat die enge plek juist de plek is waar die rust en waar de ontspanning ligt. Gaat die bij de enge plek weer gek doen en wil die de andere kant uit, dan laat je hem gaan en begin je weer met aan het werk zetten.

Dit gaat niet in 1 keer opgelost zijn en het kan zijn dat die bij een volgende rit weer ergens ander van schrikt. Maar hij gaat op deze manier wel vertrouwen krijgen. Vertrouwen dat hij een ruiter op zijn rug heeft die zijn emoties ziet en ook erkent, dat die niet gestraft, gedwongen of overtuigd wordt om erlangs te gaan, maar geholpen en dat er niets van hem verwacht wordt waar hij mentaal nog niet klaar voor is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-20 22:08

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-20 22:08

Annelies81 schreef:
Je kan proberen je paard anders om te leren gaan met spanning.
Ik doe zelf bij paarden die schrikachtig buiten zijn......eerst een schrik- en obstakeltraining aan de hand, dan aan de dubbele lijnen en dan buiten de dubbele lijnen. Op die manier creeer je dat je paard zekerder gaat worden en niet overal meer van schrikt.

Dank je Annelies voor jouw reactie. Mijn paard heeft geen schrik van een lawaaierige landbouwmachine of een losliggend iets, wel van dingen die ik niet opmerk. Een schriktraining is volgens me niet echt nodig, tenzij het echt op buitenrit zou kunnen. Ik vraag eens na! +:)+

**Geplaatst**: 26-10-20 22:14

Geplaatst: 26-10-20 22:14

Heb je de mogelijkheid met anderen samen te rijden? Lekker kilometers maken met zijn tweeën (ander paard mee) en in de groep en zo vertrouwen op te bouwen? Dan zelf steeds meer voorop?

Schriktraining in de bak (dus ook rijdend) kan ook fijn zijn. Niet perse om hem aan die specifieke enge dingen te laten wennen, meer om zijn reactie in te schatten en hoe je hem ergens langs kan krijgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-20 22:26

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-20 22:26

Gini schreef:
Eerste vraag: wat voor type paard is het? Is het een alert paard? Schrikt die wel vaker van dingen, maar dan zonder de extreme reactie van meteen wegvluchten?

Eigenlijk een heel rustig kwpn paard; in het begin dat ik er meer reed schrok hij inderdaad al eens, maar zonder verdere reactie. Blijkbaar gebeurde dit ook bij de vorige eigenaar. Het is de laatste maand dat hij is veranderd, en zich draait of achteruit gaat. En helaas merk ik niet waarvan hij schrikt. Het is geen voorbij razende auto of zo

Ik vind de rest van jouw uitleg heel waardevol! Anders dat Bigone zegt dat ik op voorhand het paard iets laat voelen, ga ik met jou mee met de stelling dat je inderdaad als reactie op de schrikreactie gaat knijpen en dus een verkeerd signaal geeft. Maar natuurlijk wil je in het zadel blijven, zeker als hij meteen draait. Ik ga een volgende maal hier zeker op letten.

Natuurlijk heb je een weg uitgestippeld en kan je soms niet anders om er langsheen te gaan, maar waar het kan zal ik een volgende maal de zin van het paard volgen dan. Dit is een beetje anders dan het paard het signaal te geven dat hij op jou mag vertrouwen.

Ik ga met jouw tips aan de slag! Dank je +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-20 22:36

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-20 22:36

Solistar schreef:
Heb je de mogelijkheid met anderen samen te rijden? Lekker kilometers maken met zijn tweeën (ander paard mee) en in de groep en zo vertrouwen op te bouwen?

Helaas is dat nog niet gelukt. Ik wilde hem eerst volledig leren kennen alvorens met andere paarden mee te gaan. Ik denk inderdaad dat het mogelijk is om zo meer vertrouwen te geven, op voorwaarde dat het ‘medepaard’ zelf vol vertrouwen is.

Dank je! +:)+

**Geplaatst**: 26-10-20 22:55

Geplaatst: 26-10-20 22:55

Als je zelf ongemerkt spanning hebt, is het heel fijn om achter een ander paard te kruipen, is mijn ervaring. En daarmee geef je jou vertrouwen weer door aan je paard en durf je steeds iets meer. Misschien is gewoon ernaast wandelen ook fijn.

Bedenk ook dat sommige paarden in de herfst gewoon wat frisser zijn en extremer kunnen reageren. Dat is volgens mij ook best normaal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-20 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-20 23:07

Solistar schreef:
Bedenk ook dat sommige paarden in de herfst gewoon wat frisser zijn en extremer kunnen reageren. Dat is volgens mij ook best normaal

Wel, kan het paard dan overreageren, ‘buitensporig’ schrikken, omdat het herfst is? Daar hoop ik nu echt op dat dit de oorzaak kan zijn.
Initieel dacht ik aan verlatingsangst omdat we de andere paarden achterlaten wanneer we op rit vertrekken.
Of een merrie die hij graag ziet in de kudde?

Er zijn zoveel mogelijke redenen, binnen een aantal jaren ken ik hem hopelijk helemaal :)*

**Geplaatst**: 26-10-20 23:10

Geplaatst: 26-10-20 23:10

kattyvds schreef:
Na een half jaar in de nieuwe stalling (bij 5 andere paarden) voelt hij zich goed. Zo goed dat hij niet meer opkijkt of moeite doet om naar me toe te komen, wanneer ik hem kom halen (of is dat niet zo okay?).

Wat vind je hier zelf van? Zou je niet liever willen dat als hij je ziet, hij zoveel zin heeft om iets met jou te gaan doen, dat hij naar je toekomt?

kattyvds schreef:
Maar eens we vertrekken op wandeling, is hij gespannen.
Het eerste half uur verloopt stroef, ...

Als hij bij het vertrekken al gelijk gespannen is, het eerste half uur stroef verloopt en hij daarna extreem gaat reageren, dan wil je waarschijnlijk te veel en te snel.

In het begin deed hij het goed/beter schrijf je, toen was hij waarschijnlijk nog niet helemaal bijgekomen van de verhuizing en nog niet zo gesetteld. Nu hij dat wel is, vindt hij het niet prettig/leuk genoeg om (met jou) van stal weg te gaan, heeft misschien wel soort van verlatingsangst zoals je zelf aangeeft en dat is beangstigend voor hem en dat roept spanning op. Door verder te rijden en de spanning zo hoog op te laten lopen zijn deze buitenritjes voor hem geen positieve ervaring. Zijn tegenzin en spanning zal in dat geval alleen maar meer stijgen.

Heb je wel eens gehoord van trigger stacking? Het feit dat reactie heftiger wordt en ook schijnbaar om niets, geeft aan dat zijn emmertje helemaal vol zit en dus overloopt wat hij op die manier uit.

Hoe is hij als je aan de hand gaat wandelen?

Ik zou in ieder geval helemaal bij het begin beginnen en de tripjes vanaf het erf heel kort maken (misschien in het begin maar een paar meter of misschien kom je in het begin niet verder dan de erfgrens) - denk babystapjes en maak het leuk voor hem.

Buitenritjes zijn toch alleen maar leuk als je er beide plezier aan beleeft?

Veel succes!

**Geplaatst**: 27-10-20 14:16

Geplaatst: 27-10-20 14:16

kattyvds schreef:
Natuurlijk heb je een weg uitgestippeld en kan je soms niet anders om er langsheen te gaan, maar waar het kan zal ik een volgende maal de zin van het paard volgen dan. Dit is een beetje anders dan het paard het signaal te geven dat hij op jou mag vertrouwen.

Ik ga met jouw tips aan de slag! Dank je

Fijn dat mijn tips jou nuttig lijken.

Het feit dat je een van nature niet heel schrikkerig paard hebt, is zeker al positief.

Wel wil ik nog even een extra puntje aanhalen naar aanleiding van bovenstaande alinea. De methode die ik beschrijf heeft niet zozeer als doelstelling om het paard zijn zin te geven, maar meer om aan het paard te laten weten dat je zijn emoties ziet, daarop inspeelt en hem niet pusht om iets te doen waar die op dat moment nog niet mentaal klaar voor is. Uiteindelijke doel is om zo het vertrouwen van het paard in jou te vergroten en op die manier sneller zelf de ontspanning op gaat zoeken.
Als deze methode dus de ene keer wel toepast, maar de volgende keer zeg je toch weer wel: allez hup, nu zul je er toch wel echt langs moeten. Dan probeer je eenzelfde probleem op verschillende manieren op te lossen, terwijl je -zeker in het begin- best consequent 1 aanpak volhoudt. Herhaling werkt en routine werkt.

Maar uiteraard moet je van mij niets, enkel iets wat mij opviel en waar ik dus nog even een toevoeging aan wilde doen. Ik vind het al fijn dat je wel zegt iets met mijn tips te kunnen. Veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-20 19:46

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-20 19:46

Devitootje schreef:
Wat vind je hier zelf van? Zou je niet liever willen dat als hij je ziet, hij zoveel zin heeft om iets met jou te gaan doen, dat hij naar je toekomt?

Ja natuurlijk, heel erg... maar daar is nog werk aan. Dat zou heel leuk zijn dat hij dat op de duur zou doen. Dan moet hij me wel leuker gaan vinden dan zijn soortgenoten

Citaat:
Heb je wel eens gehoord van trigger stacking? Het feit dat reactie heftiger wordt en ook schijnbaar om niets, geeft aan dat zijn emmertje helemaal vol zit en dus overloopt wat hij op die manier uit.

Inderdaad

Citaat:
Hoe is hij als je aan de hand gaat wandelen?

Heel braaf, maar soms stopt hij... na een cirkeltje loopt hij dan weer verder

Citaat:
Ik zou in ieder geval helemaal bij het begin beginnen en de tripjes vanaf het erf heel kort maken (misschien in het begin maar een paar meter of misschien kom je in het begin niet verder dan de erfgrens) - denk babystapjes en maak het leuk voor hem.
Buitenritjes zijn toch alleen maar leuk als je er beide plezier aan beleeft?

Ik ben al aan de slag met jullie tips

Dank je!

Laatst bijgewerkt door kattyvds op 27-10-20 19:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-20 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-20 19:51

Citaat:
@Gini
Fijn dat mijn tips jou nuttig lijken. Het feit dat je een van nature niet heel schrikkerig paard hebt, is zeker al positief.... .... Veel succes!

Je hebt me alleszins doen nadenken hoe ik op een andere wijze mijn paard kan begrijpen. Dank je +:)+

**Geplaatst**: 29-10-20 17:06

Geplaatst: 29-10-20 17:06

Misschien is het een vreemde vraag. Maar ik heb hem geloof ik nog niet voorbij zien komen. Heb je je paard al eens fysiek na laten kijken. Uit ervaring weet ik dat paarden die in hun lijf niet goed zitten, sneller schrikken. Maar misschien dat je dat zelf ookal bedacht had en dat heb laten uitsluiten.
Verder schreef iemand het al eerder. Het jaargetijde veranderdt. Hierbij spelen de aspecten van geluid, geur en licht en grote rol.
Neem kleine stappen en doe tijdens de wandelingen eens wat oefeningen zo kun je je paard ook weer uit de freeze halen.
Ik wens jullie heel veel plezier en succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-11-20 16:59

Geplaatst door de TopicStarter : 01-11-20 16:59

anitaroot schreef:
Misschien is het een vreemde vraag. Maar ik heb hem geloof ik nog niet voorbij zien komen. Heb je je paard al eens fysiek na laten kijken. Uit ervaring weet ik dat paarden die in hun lijf niet goed zitten, sneller schrikken. Maar misschien dat je dat zelf ookal bedacht had en dat heb laten uitsluiten.
Verder schreef iemand het al eerder. Het jaargetijde veranderdt. Hierbij spelen de aspecten van geluid, geur en licht en grote rol.
Neem kleine stappen en doe tijdens de wandelingen eens wat oefeningen zo kun je je paard ook weer uit de freeze halen.
Ik wens jullie heel veel plezier en succes!

Dank je. Hij lijkt me fysiek okay. Een dierenarts heeft hem nagekeken. Hij stond wel wat dun in de spieren, en krijgt nu een supplement vitamine E. Voor de rest 24/24 hooi, balancer en grasbrok.
Het is moeilijk de oorzaak te achterhalen en het verbetert maar niet, integendeel. Van zodra hij uit de kudde gehaald wordt, stijgt de spanning. Ik vertrek maar pas als hij gekalmeerd is, maar het is niet leuk zo te gaan rijden. Ik neem zoveel mogelijk tips ter harte, maar dit lijkt me een werk van lange adem te worden.

**Geplaatst**: 01-11-20 23:05

Geplaatst: 01-11-20 23:05

Heb je goede les? Zo niet, zoek gericht naar instructie die je hier ook bij kan helpen (iemand die ook in grondwerk etc lesgeeft). Als het slechter ipv beter wordt en iets structureels lijkt te worden zou ik hulp zoeken. Voor het nog erger wordt en je het plezier of vertrouwen kwijt raakt. In je eentje kun je al gauw in een cirkel terecht komen met verwachtingen die vervolgens uitkomen doordat je met dat gevoel op je paard stapt (of de wei in komt).

Het klinkt mij alsof je paard je niet genoeg als leider ziet buiten, maar het is heel lastig te beoordelen vanaf internet en daarom zou ik in het echt iemand mee laten kijken.

**Geplaatst**: 02-11-20 00:22

Re: Spanning blijft duren

Geplaatst: 02-11-20 00:22

probeer aan jullie vertrouwings band te werken doormiddel van grondwerk

**Geplaatst**: 02-11-20 11:47

Geplaatst: 02-11-20 11:47

kattyvds schreef:
Helaas is dat nog niet gelukt. Ik wilde hem eerst volledig leren kennen alvorens met andere paarden mee te gaan. Ik denk inderdaad dat het mogelijk is om zo meer vertrouwen te geven, op voorwaarde dat het ‘medepaard’ zelf vol vertrouwen is.

Waarom zou je daar op wachten? Ik denk dat het voor jou en je paard juist heel prettig zou kunnen zijn om samen met anderen op pad te gaan.

**Geplaatst**: 02-11-20 17:51

Geplaatst: 02-11-20 17:51

([/quote] Dank je. Hij lijkt me fysiek okay. Een dierenarts heeft hem nagekeken. Hij stond wel wat dun in de spieren, en krijgt nu een supplement vitamine E. Voor de rest 24/24 hooi, balancer en grasbrok.
Het is moeilijk de oorzaak te achterhalen en het verbetert maar niet, integendeel. Van zodra hij uit de kudde gehaald wordt, stijgt de spanning. Ik vertrek maar pas als hij gekalmeerd is, maar het is niet leuk zo te gaan rijden. Ik neem zoveel mogelijk tips ter harte, maar dit lijkt me een werk van lange adem te worden.

[/quote]

Er zijn 2 dingen waar ik aan denk en bij beiden zou ik je zeer aanbevelen om professionele hulp te zoeken voor het te laat is en je in een vicieuze cirkel terecht komt. Heeft de dierenarts die je hebt laten komen ook andere takken van sport als bijvoorbeeld osteopaat? verder klinkt het ook als een paard met verlatingsangst en dan zou ik als je uit rijden wilt gaan eens proberen om met iemand samen te gaan. Gaat dit beter dan kun je werken aan de verlatingsangst, maar ook zeker aan jullie band.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-20 22:29

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-20 22:29

Hartelijke dank voor de suggesties en tips!
Vandaag had ik de mogelijkheid om in de nabije buurt op een binnenpiste te rijden, en nadat hij alles afgetoetst had, verliep het rijden als geolied! Het was lang geleden dat we op die manier reden maar we amuseerden ons beiden.
Een 2de test op een pad waar hij altijd angstig is. Daar liet ik mijn vriend met zijn fiets voor ons rijden, en dat ging een heel stuk beter.
Als iemand zegt dat het paard leiderschap mist, is dat een andere mening dan diegenen die zeggen dat ik naar het paard moet luisteren, hem tijd moet geven om te ontspannen en dan pas verder te gaan. Ik ben van mening dat ik leiding geef maar de meningen dat ik meer moet luisteren naar mijn paard doen mij twijfelen.
De waarheid zal wel ergens in het midden liggen?
De testen van gisteren en vandaag en jullie suggesties sterken me in de overtuiging dat mijn paard angst opbouwt. Of de angst verlatingsangst is, weet ik niet. Hij lijkt me eerder van nature schrikkerig. En door de nieuwe situatie (verhuis, kudde,...) is het allemaal erger. Misschien moet ik wat tijd geven.
Ik ga op zoek naar een medemaat om op buitenrit te gaan. Hopelijk helpt dat!
Dank je voor jullie hulp!