Het is niet out of the blue, jullie hebben de signalen niet opgemerkt. Een pony gaat niet uit het niets rennen.

Voor de ruiter kwam het wel out of the blue maar ik denk idd dat ze de signalen niet op heeft gemerkt. Zoals ik al schreef merkte ik op dat ik even het idee kreeg dat hij wat bozig overkwam.

Over een ruime week heb ik een afspraak bij Leonie van Vliet. Zij is dierenarts en chiropractor. Tot die tijd doen we sowieso lekker rustig aan.

Koekie73 schreef:

Ik zei wel tegen een stalgenootje dat ik vond dat hij wat bozig leek (!) maar hij deed verder braaf en werd lekker ontspannen na een minuut of 15. Tot hij echt out of the blue (genoeg mensen die het hebben gezien) wegspurt en een acute stop maakt op de diagonaal. Heel apart.

Tel daarbij op dat hij de laatste keer bij de hoefsmid zo lastig was dat hij een praam op moest (daarvoor was hij ook niet makkelijk maar hij heeft ook nog niet veel ervaring dus we doen het allemaal met heel geduld en beleid. We hebben een hoefsmid die heel graag wil helpen) en dochter de laatste tijd vaak bokjes aan voelt komen (maar dat goed op kan lossen door hem voorwaarts te rijden; ze is daarin echt niet onzeker of te onervaren) zegt mijn gevoel dat we hem toch weer moeten laten nakijken.

Top! Lijkt me een hele goede beslissing om hem na te kijken. Daarna rustig opbouwen en kijken waar het probleem vandaan komt. De dingen die je noemt zijn allemaal signalen. Het opeens rennen en stoppen komt in die zin niet helemaal uit het niets.

Wat fijn voor de pony dat je de tijd neemt het goed uit te zoeken. Als je gevoel is dat er andere dingen spelen, zou ik dat ook doen.

Top! Lijkt me een hele goede beslissing om hem na te kijken. Daarna rustig opbouwen en kijken waar het probleem vandaan komt. De dingen die je noemt zijn allemaal signalen. Het opeens rennen en stoppen komt in die zin niet helemaal uit het niets.[/quote]

Ik kan het me ook echt niet voorstellen dat een pony dit 'zomaar' doet. Of doet omdat hij zgn dwars is. Ik geloof dat gewoon niet. Iemand zei gister op stal 'het is gewoon geen lieve pony'. Ik snap dat iemand dat zegt als je zoiets ziet, maar hij is nl wel lief. Daarom houdt het me ook zo bezig.

Niet lieve paarden/pony's zijn er bijna niet. Als ze echt kwaadaardig zijn is er meestal veel meer aan de hand.

Ik denk dat het altijd goed is om te bedenken dat WIJ iets willen van die paarden. Die pony is prima lief, leuk en aardig als hij op de wei staat tussen z'n vrienden. Wij willen rijden, wij willen dat het paard meewerkt, dan zullen wij ook moeten zorgen dat het paard snapt wat we bedoelen, het leuk vind om mee te werken en niet beperkt wordt door pijn of ongemak. Het idee dat een pony geboren wordt om mensen te pleasen (of ze juist dwars te zitten), is een bizarre gedachte.

Helemaal met je eens Sanne

Ik heb geen tips of adviezen maar ik wil je complimenteren voor je instelling tegenover de pony koekie73. Echt top dat je hem zo goed probeert te begrijpen en naar hem luistert!

@Wispeltuur dankjewel, dat is heel lief. Ik doe mijn best en mijn dochter ook. Zijn welzijn staat voor ons voorop en het moet voor allebei leuk blijven. Ik hoop ook echt dat we steeds de juiste keuzes maken. Hopelijk kan Leonie ons verder helpen volgende week.

Bowo schreef:

safina schreef:

Het is geen kwestie van een hardere of zachtere aanpak. Het is een kwestie van een aanpak die werkt.. Bokken en steigeren in het voorwaartse oplossen is bijvoorbeeld prima.

Maar om die goede oplossingen te vinden moet je wel een realistisch beeld hebben over hoe een paard denkt. En een paard denkt niet "Ik probeer even lekker dat meisje uit" Of "ik ga nu ongehoorzaam zijn." Een paard denkt überhaupt niet zoveel, wij mensen overschatten het denkvermogen van paarden systematisch. Ze reageren gewoon voornamelijk instinctief op prikkels en impulsen zonder vanalles te beredeneren.

Laat die niet-functionele ideeen los en probeer meer te snappen van hoe het gedrag écht tot stand komt. Dat brengt je bij oplossingen die ook echt werken. En soms is dat met wat meer drang en soms met wat meer rust.

Ik ben echter wel van mening dat paarden onder het werk uit proberen te komen wanneer ze het bijvoorbeeld lastig vinden en dan kan al snel geïnterpreteerd worden als "ik ga uitproberen"

Dan nog heeft het paard een reden om zo te reageren. Hij vindt het namelijk moeilijk, punt. Het is aan jou als ruiter om aan te voelen hoe ver je je paard kan "pushen" voor hij het te moeilijk vindt en dan zelf met een oplossing komt (staken, bokken, steigeren, ...). Als wij zelf sporten en we vinden iets moeilijk, kunnen we altijd zelf op eender welk moment beslissen om ermee te stoppen. Als een paard net hetzelfde doet, is hij ongehoorzaam, aan het klieren, aan het uittesten?

Nog even een korte reactie op TS, je zegt ergens, dat hij op een bepaald moment staakte of bokte en er echt niks eng was. Voor jou Wij beleven de wereld helemaal anders dan paarden. Het kan bovendien goed zijn dat hij gewoon wat moet verwerken en daardoor even pauze nodig heeft. Dat is soms moeilijk in te schatten. Maar je pony "erdoor rijden" is in de meeste gevallen niet aan te raden, omdat de signalen die hij geeft dan niet begrepen worden en die signalen dus telkens heftiger (moeten) worden, zodat je het WEL zou begrijpen. Wil hij kijken? Laat 'm kijken. En probeer gewoon eens uit wat hij doet als je hem echt zelf laat beslissen hoe lang hij nodig heeft om dat bepaalde iets wat hij ziet te verwerken. Ben ik zelf ook wel erg benieuwd naar. Ik laat mijn Haflinger ook graag even naar iets eng kijken en spoor haar dan met mijn stem en lichte beenhulp aan verder te gaan. Meestal is dat genoeg.

sanne83 schreef:

Het idee dat een pony geboren wordt om mensen te pleasen (of ze juist dwars te zitten), is een bizarre gedachte.

Precies dat. Spijker op de kop.

Maar helaas leven we in een wereld waarin wel heel veel mensen dat denken. Zelfs professionals, instructeurs.

Ik snap ergens wel dat mensen zo denken. Het gebeurt zoveel. Het is zo goed als normaal. Het begint al bij de manegeinstructrice die tijdens de les roept:"Polly weet best dat ze stout is als ze de hoeken afsnijdt, dus geef haar maar een flinke tik." Nee, Polly weet dat ze door die hoek af te snijden, het zichzelf wat makkelijker maakt. Dus doet ze dat. Of dat stout is, daar heeft Polly werkelijk geen idee van.
En als die tik helpt, is dat niet omdat Polly beseft dat ze straf heeft gehad omdat ze stout was en nu graag een braaf en lief paard wil zijn, maar omdat ze simpelweg verwacht dat er weer een tik volgt als ze het nogmaals doet en dat ongemak liever niet heeft.

Maar als al aan kinderen wordt uitgelegd door hun instructeurs dat paarden zo uitgebreid moreel kunnen redeneren, is het geen verrassing dat mensen het soms moeilijk vinden het gedrag van hun paard correct te duiden. Zeker als instructeurs het ook nog even verergeren.

Nog even een korte reactie op TS, je zegt ergens, dat hij op een bepaald moment staakte of bokte en er echt niks eng was. Voor jou Wij beleven de wereld helemaal anders dan paarden. Het kan bovendien goed zijn dat hij gewoon wat moet verwerken en daardoor even pauze nodig heeft. Dat is soms moeilijk in te schatten. Maar je pony "erdoor rijden" is in de meeste gevallen niet aan te raden, omdat de signalen die hij geeft dan niet begrepen worden en die signalen dus telkens heftiger (moeten) worden, zodat je het WEL zou begrijpen. Wil hij kijken? Laat 'm kijken. En probeer gewoon eens uit wat hij doet als je hem echt zelf laat beslissen hoe lang hij nodig heeft om dat bepaalde iets wat hij ziet te verwerken. Ben ik zelf ook wel erg benieuwd naar. Ik laat mijn Haflinger ook graag even naar iets eng kijken en spoor haar dan met mijn stem en lichte beenhulp aan verder te gaan. Meestal is dat genoeg.[/quote]

Nou ja daar kan ik me wel in vinden. Allereerst denk ik dat het goed is 1 'strategie' te kiezen. Want net zoals jij zegt (en zoals je bijv op bokt leest) zoveel mensen, zoveel meningen/instructies
Huidige instructeur, maar ook instructie op de ponyclub leren dochter inderdaad tik erbij bij ongehoorzaamheid.

Ik had het er met dochter gister over; instructie zegt dan dat hij best even mag kijken maar daarna moet hij er gewoon langs. Omdat jij dat wilt. Je zou er ook voor kunnen kiezen verder de ontspanning op te zoeken en vanuit die ontspanning het weer te doen, maar dan 'geef je hem zijn zin'. Hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik er van overtuigd ben dat ik veel meer een coach ga zoeken in plaats van een instructeur. Met focus op samenwerking ed ipv hoeken door (even als voorbeeld)

Goed bezig TS. De eerste stap is bewustwording, die heb je in gang gezet door goed te luisteren, te kijken en te denken. Naar en over je pony, de leukste drakenpony die er is. Beestje is nog jong en je dochter en hij moeten nog aan elkaar wennen.

Zoek inderdaad iemand die naar de combinatie kijkt als een combinatie, in wording.

Ik denk dat jullie hele fijne eigenaren zijn voor een pony, TS. Iedereen maakt wel eens fouten, maar jullie zoeken wel door naar oplossingen en oorzaken, ik vind het mooi om te lezen. Dan maakt ervaring niet uit, want zelfs ervaren paardenmensen kunnen hulp inschakelen die toch niet helemaal blijkt te passen.

Over het meelopen, ik heb nu het 2e paard achter elkaar wat ik op wedstrijd of spannende dingen na het opstappen achter mijn moeder aan laat lopen. De vorige had wat aparte dingen, waardoor er met opstappen wel eens een rodeo plaats vond. Die kon ik dus absoluut niet erdoorheen rijden, een tik geven of doorduwen, dan lag ik er meteen naast. Die klapte dicht van spanning, maar dat zagen omstanders niet, we moesten hem gewoon vooruit rijden. Tot ik er dus een paar keer afgestuiterd was en weken niet kon rijden en hij nog meer spanning kreeg bij opstappen. Ik ben gaan opstappen met mijn moeder ernaast, zij nam hem aan de teugels mee naar voren en ik zat alleen. Geen been oid, wel belonen met stem. Aan de hand kon ik hem wel overal langs krijgen, ook de dingen die hij doodeng vond, maar onder het zadel had hij een steuntje nodig van iemand op de grond.

Huidige merrie is doodbraaf, maar ook daar gebruik ik op vreemd terrein mijn moeder. Zij loopt vooruit en paard mag erachter aan. Niet eens omdat ze bang is, maar het wel wat spannend vindt op vreemd terrein. Ze houdt alles graag goed in de gaten, gaat niet bokken of rennen, maar wil alles graag eerst zien als we er net zijn. Dat mag dus van mij, achter mams aan. Dan gaan we namelijk ook niet op de rem of achteruit waardoor ik toch in moet grijpen. Nu is het wel mijn geluk dat ze zo braaf is en na een paar meter kan ik gewoon gaan rijden zonder enige spanning. Ik ga het dus na vorige paard ook niet meer opzoeken door zelf door te duwen, ik geef haar gewoon even het vertrouwen.

Het heeft er bij beide paarden ook niet voor gezorgd dat ik niks meer kon zonder iemand die meeliep. Wel dat ik dus niet meer een paard ergens langs dwing, bij spanning zoek ik de ontspanning op en begin dan weer opnieuw. Ook in een proef, dan maar geen punten maar wel een leerzame ervaring voor paard en mij. Dat vind ik dus wel heel erg knap van jouw dochter.
Mijn moeder en ik rijden de paarden samen, zij rijdt denk ik al 40 jaar oid, maar ook dan kan je je vergissen in een aanpak of in de hulp die je inschakelt.

Hopelijk helpt het bezoek van de DA en de nieuwe instructie.

maria1990 schreef:

Ik denk dat jullie te onervaren zijn voor deze jonge pony en het beter was geweest als je een leerpaard voor je dochter had gekocht.

Ik zou dit als volgt aanpakken:

-De pony minder lang rijden per week dus hooguit 30 min per keer

- les nemen van iemand die veel ervaring heeft met jonge pony's en ook verstand heeft van gedragsveranderingen

- Zadel laten controleren door een goede zadelmaker

- Tanden laten controleren door een goede paardentandarts

- Overdag zoveel veel mogelijk naar buiten toe doen met soortgenoten

- Geen krachtvoer voeren. Ik zou alleen een vitaminekorrel bijvoeren

- Minimaal twee keer per week een rustdag geven

- mocht er geen verbetering inzitten dan kun je de pony altijd nog laten onderzoeken.

Al met al denk ik dat je de pony te veel overvraagd. Ik ben van mening dat paarden en pony's nooit zomaar gemeen worden dus om de pony meteen uit te maken voor een drakenpony vind ik ook niet helemaal eerlijk naar het dier toe. In de meeste gevallen licht het toch echt aan diegene die erop zit of ermee omgaat. Uitzonderingen daargelaten.

Ik ben het met je eens..

Fijn dat je op je gevoel afgaat, zouden meer mensen moeten doen. Dat dier zit voor mijn gevoel echt wat dwars onder het zadel wat hem veel ongemak/pijn bezorgt. En meestal reageren paarden nog feller dan pony's. Wanneer het een heel vriendelijk dier buiten het rijden om is en een compleet onbetrouwbaar beest onder het zadel zou ik ook denken aan lichamelijk ongemak.

TS is de pony met de hand gevijld of elektrisch behandeld bij de tandarts? Ik ben er zelf geen voorstander van dat pony's en paarden die handmatig gevijld worden met de hand zonder sedatie omdat men dan nooit bij de achterste kiezen kan komen handmatig/zonder sedatie. Fijn dat je het nu zelf ook inziet dat sommige dingen anders moeten. Ik denk dat jouw pony wel degelijk wat dwars zit en dat hij last heeft van bepaalde ongemakken. Ik hoop dat jullie snel achter de oorzaak kunnen komen.

@maria hij is gesedeerd en electrisch gevijld. Hij had ook een mini (echt heel mini) wolfstandje.

Maflinger_S schreef:

Goed bezig TS. De eerste stap is bewustwording, die heb je in gang gezet door goed te luisteren, te kijken en te denken. Naar en over je pony, de leukste drakenpony die er is. Beestje is nog jong en je dochter en hij moeten nog aan elkaar wennen.

Zoek inderdaad iemand die naar de combinatie kijkt als een combinatie, in wording.

Dank Hij is ook echt leuk! Hij komt altijd meteen naar je toegelopen, is erg op mijn dochter gericht. Sjouwt altijd overal achter haar aan. Hij heeft humor en het is een pony waarmee je ook echt kunt spelen.

Toen hij zo ziek was van droes, kroop hij zo ongeveer in mijn dochter. Als hij wat onrustig was, werd hij weer helemaal rustig als wij er waren. Hij wordt helemaal blij als ze buiten gaan rijden. Vindt het geweldig om met zijn vriendje in de wei te spelen. Je kunt heerlijk bij hem in de wei gaan zitten. Dan komt hij meteen bij je in de buurt staan grazen. Echt genieten dat beestje. Ook aan de hand is hij een leukerd. Heeft dingen snel door en vindt nieuwe dingen leuk, is dan heel nieuwsgierig en helemaal niet bang.
Had ik al gezegd dat hij heel leuk is?

Koekie73 schreef:

Nog even een korte reactie op TS, je zegt ergens, dat hij op een bepaald moment staakte of bokte en er echt niks eng was. Voor jou Wij beleven de wereld helemaal anders dan paarden. Het kan bovendien goed zijn dat hij gewoon wat moet verwerken en daardoor even pauze nodig heeft. Dat is soms moeilijk in te schatten. Maar je pony "erdoor rijden" is in de meeste gevallen niet aan te raden, omdat de signalen die hij geeft dan niet begrepen worden en die signalen dus telkens heftiger (moeten) worden, zodat je het WEL zou begrijpen. Wil hij kijken? Laat 'm kijken. En probeer gewoon eens uit wat hij doet als je hem echt zelf laat beslissen hoe lang hij nodig heeft om dat bepaalde iets wat hij ziet te verwerken. Ben ik zelf ook wel erg benieuwd naar. Ik laat mijn Haflinger ook graag even naar iets eng kijken en spoor haar dan met mijn stem en lichte beenhulp aan verder te gaan. Meestal is dat genoeg.

Nou ja daar kan ik me wel in vinden. Allereerst denk ik dat het goed is 1 'strategie' te kiezen. Want net zoals jij zegt (en zoals je bijv op bokt leest) zoveel mensen, zoveel meningen/instructies
Huidige instructeur, maar ook instructie op de ponyclub leren dochter inderdaad tik erbij bij ongehoorzaamheid.

Ik had het er met dochter gister over; instructie zegt dan dat hij best even mag kijken maar daarna moet hij er gewoon langs. Omdat jij dat wilt. Je zou er ook voor kunnen kiezen verder de ontspanning op te zoeken en vanuit die ontspanning het weer te doen, maar dan 'geef je hem zijn zin'. Hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik er van overtuigd ben dat ik veel meer een coach ga zoeken in plaats van een instructeur. Met focus op samenwerking ed ipv hoeken door (even als voorbeeld)[/quote]

Je moet vooral uitproberen en een strategie vinden die bij de pony past. Niet zozeer bij jezelf of wat anderen ervan vinden. Wat werkt, dat werkt, punt. Ik "begeleid" op dit moment ook mensen die helemaal nieuw zijn in de paarden en probeer hen ook duidelijk te maken dat er ALTIJD een reden is voor een bepaald gedrag bij een paard. En zoals al gezegd werd, is dit echt nooit om jou als mens bewust te pesten of dwars te liggen. Dan is het ofwel omdat hij pijn heeft, ofwel omdat hij iets nog niet goed kent en dus ook niet snapt wat je hem vraagt, ofwel omdat hij bang is / iets spannend vindt. In alle gevallen ben jij voor hem degene die hij moet (kunnen) vertrouwen. Als je hem gaat doorduwen of straffen, is dat niet fijn, dus weet hij misschien ook niet goed of hij jou wel kan vertrouwen. Dat gaat dan niet over eens een keertje wat harder doorduwen hé, maar over systematisch over zijn grens gaan en dan maar verwachten dat hij alles doet. Zo kan je wel eens een levensgevaarlijke pony krijgen.

Ik vind dat je de tips heel goed opneemt, en denk dat jullie pony bij jullie met z'n gat in de boter gevallen is! Zoek inderdaad een fijne coach of instructeur die wat af weet van paardengedrag (iemand die de woorden dominantie, stout, ongehoorzaam in de mond neemt, zou bij mij al héél kritisch bekeken worden) en jouw dochter en pony als team behandelt. Dan gaan ze nog ver geraken samen!

Goed dat je het fysieke stuk laat uitsluiten. Klinkt wat minder als een reactie vanuit onzekerheid, het laatste voorval.

Wellicht ook goed om de fysio eens te laten kijken? Kan zijn dat hij medisch in orde blijkt maar dat hij bijv erg vast in de spieren zit en dat een zadel daar dan net wat vervelend op drukt.

Verder ben ik het ook met je eens dat zijn karakter van te voren erg vertekend was door ziekte. Bij bloedarmoede zijn ze erg futloos... wellicht is hij isd wat temperamentvoller dam gedacht?

Mocht alles uitgesloten zijn dan zou ik er echt een hele handige ruiter op zetten. Of wellicht ook even lonferen van te voren zodat je kunt zien hoe hij zich die dag voelt en zijn eventuele joligheid kwijt kan raken

@swanzie dat doen we idd maar weer; longeren vantevoren.

Gister zei istructrice dat ze bij de laatste les het zadel al zo belabberd vond liggen; haar dochter had ze daar nooit zo mee laten rijden. Die les was 3 weken geleden.... waarom hoor ik dat nu pas? Heel erg vreemd.
Er wordt dus nu niet gereden tot volgende week de zadelmaker is geweest en we de zaterdag daarna bij de chiropractor/DA zijn geweest.

Als ik dit allemaal hoor zou ik maken dat ik weg kwam bij die instructrice.

alice0cullen schreef:

Als ik dit allemaal hoor zou ik maken dat ik weg kwam bij die instructrice.

+1