Bokt.nl

Caily schreef:

Ik schrik wel een beetje van de bekrompenheid van een gemiddelde Nederlandse paarden eigenaar. Absoluut dat dit gewoon kan hoor!

Ik ben in het bezit van een getraumatiseerd paard welke ook niet bij me komt/kwam. Loopt in NL in kudde van 5 op 2ha, Maarja, is ook groot genoeg om een heel eind bij me weg te blijven

Ook zij is erg intelligent en inmiddels is de angst allang weg, het is puur dat ze heeft geleerd succes te hebben icm wellicht nog een kleine drempel mbt het halsteren.

Wat ik heb gedaan is gebruik maken van haar slimheid. Ze moet zich willen laten pakken, net als dat je een paard niet de trailer op kan tillen, kan je een paard ook niet in de houdgreep nemen om snel een halster om te frummelen, ze moeten bij je willen komen. Dus moet je het leuk maken. En vanwege het vertrouwen geen halfslachtige pogingen meer doen hem dan toch even te grijpen, dit lukt je toch niet en brengt je verder van huis.

Ik ben begonnen met enkel een emmer voer. Zorgen dat ze daardoor bij me kwam. Dus gewoon emmer neerzetten, aan het begin op afstand blijven. Steeds dichterbij, je onderdanig opstellen, en indien mogelijk, uit de hand gaan voeren. Je wil dat je paard het leuk vindt en bij je wil komen, dus moet je vriendjes worden. Een goede leider is niet autoritair, die is je beste vriend, een vrachtwagen vol vertrouwen. Grijpt pas in op moment dat het nodig is. Op den duur ga je de afstand tussen de emmer en jezelf verkleinen, de stappen net groot genoeg dat het een vooruitgang is, maar je paard wel blijft komen. Twijfelen mag je paard doen, maar bij weglopen en “contact verbreken”, is je stap te groot geweest. Deze fase kan best lang duren, al is de angst bij jouw paard wellicht kleiner/niet aanwezig.

Uiteindelijk heb je het zo ver dat je paard uit je hand komt eten. Als dit ontspannen en zonder twijfel gaat, is het tijd om de emmer thuis te laten en over te gaan op enkel voer in jaszakken/heuptasje oid. Aan het begin gewoon als je paard komt, voer geven, verder niks. Mijn paard vond kroelen/aanraken geen probleem, maar zowel, ga opbouwen dat je hem overal aan kan raken. Wederom nadruk om ontspanning en dat hij wil, maar wel je stappen groot genoeg voor verbetering, twijfel mag, bij weglopen is je stap te groot geweest.

Als dit goed gaat, ga je het halster introduceren. Bij mijn paard was het feit dat ik halster om mn middel had hangen al een hele grote stap. Dus in eerste instantie was feit dat ik halster bij me droeg al een dingetje. Maar toen dit geaccepteerd was, ben ik het halster gaan bewegen, dit opbouwen, uiteindelijk over mn schouder ipv mn middel, daarna aan mn paard laten zien, daarna richting haar hoof bewegen, haar overal met t halster aaien, om haar neus schuiven, en uiteindelijk helemaal om kunnen doen. Hoe lang je tijd hiervoor is en hoe groot de tussenstappen moeten zijn kan je zelf bepalen door naar de reactie van je paard te kijken.

Los van dit vraag ik me af, als je je paard nu hebt, wat doe je er dan mee? Rijden buiten, of heb je ook ergens een rijbak oid? Want ook grondwerk kan dit proces erg helpen. Het zogenaamde cirkelen, maar ook het leren reageren op beloningen en nieuwsgierig zijn, zijn dingen die trainbaar zijn. Met mijn paard kon ik niks, alles wat ik afzette brak ze uit. Een stal had ik niet voor handen, maar zonder twijfel dat ze hier ook uit gesprongen zou zijn. Op haar negatieve ervaringen na was ze nog groen, wel ooit een veulentraining gehad, dus mensen kende ze gelukkig wel, maar na 4 jaar negatieve ervaringen er overheen had ze vooral goed geleerd hoe ze bij dwang toch weg kon komen, en daarbij viel ze je lelijk en doelgericht aan.

Ik ben nu een jaar verder en heb een compleet ander paard, helemaal beleerd, werkwillig en komt meestal naar het hek als ze me ziet. Ze blijft wel wat kleine dingetjes houden, halsteren en hoofdstel om gaat nog altijd met voerbeloning. Wie weet gaat dit over jaren nog wel eens eruit, 1 jaar is natuurlijk ook maar relatief kort. Tevens merk ik dat als er dingen zijn gebeurd die zij niet vertrouwd ik haar weer lastiger kan pakken. Dit gaat om dingen die in het verleden mis zijn gegaan, nieuwe dingen is altijd goed. Maar met een korte herhaling van de laatste stappen van de training (of soms haar gewoon even paar dagen laten gaan als ik veel onrust in t koppie zie/voel), is dit altijd piece of cake met hoe we begonnen zijn.

Inmiddels heb ik deze methode ook bij twee andere paarden toegepast, ook bij deze twee is het succesvol. Het kost tijd en geduld, en als je je paard wekelijks nodig hebt oid moet je dwang wel gebruiken en kan je dit niet zo doen. Maar ik zou het je echt aanraden, ik heb er zelf iig heel veel plezier van.

Sintara schreef:

Rent hij puur weg als je een halster mee hebt, of doet hij dat sowieso?

Soms helpt het om gewoon een heel ander halster mee te nemen. Lang niet bij alle paarden hoor! Maar het is wel super simpel uit te proberen..
En jaloers maken wil ook wel eens helpen. Zo doe je ook meteen voor wat je wél wilt. Tasje mee en prominent in de tuin gaan staan. Ander paard een touwtje om de hals doen en een brokje geven. Weer een ander paard een touwtje om de hals doen, brokje geven. Enzovoorts enzovoorts.

Ik kan me bijna niet voorstellen dat hij dan niet komt

Iriscope schreef:

Als ik de andere paarden allemaal een wortel geef en met zijn wortel op m ga staan wachten, dan komt hij nog steeds niet naar me toe.

Thanks voor het idee, maar helaas, al geprobeerd!

Iriscope schreef:

Ik ben gister avond naar de stal gegaan, waar de paarden allemaal hooi stonden te eten. Hij zag me aankomen vanuit ons huis en voor ik ook maar in de buurt van de stallen was, was hij al weg gerend, naar de compleet andere kant van het terrein. Tegen de tijd dat ik daar was aangekomen (klauteren door het rivierbed, doornbosjes en bomen) stond hij weer bij de stal.
Toen ik daar terug heen liep met de wortel nog steeds, rende hij weer naar de andere kant van het terrein...

Als het echt zo simpel was als elke dag even kroelen en een snoepje geven en weer weg lopen, dan had ik dit topic niet geopend.

Gypsy schreef:

Ik zou hem toch een tijdje opsluiten. Eerst in de stal. En dan zo vaak als je kan even pakken, halster om, wortel geven, halster af en weggaan. Eventueel leer je hem met clickertraining naar je toe komen. Dan zet je een paddock af die iets groter is dan de stal. Zelfde riedeltje weer. Steeds een iets grotere ruimte, en pas weer los als hij echt komt wanneer je roept. Maak er een spelletje van waarbij hij jou moet vangen ipv andersom.

Iriscope schreef:

Ik ben gister avond naar de stal gegaan, waar de paarden allemaal hooi stonden te eten. Hij zag me aankomen vanuit ons huis en voor ik ook maar in de buurt van de stallen was, was hij al weg gerend, naar de compleet andere kant van het terrein. Tegen de tijd dat ik daar was aangekomen (klauteren door het rivierbed, doornbosjes en bomen) stond hij weer bij de stal.
Toen ik daar terug heen liep met de wortel nog steeds, rende hij weer naar de andere kant van het terrein...

Als het echt zo simpel was als elke dag even kroelen en een snoepje geven en weer weg lopen, dan had ik dit topic niet geopend.