Ik heb een Noordzweed en ook zo'n eigenzinnig type. Ik vind het geweldig en heb hem altijd in zijn waarde gelaten. Geen krachtmeting aangaan maar slimmer zijn. Mijne vind eten erg belangrijk dus in de weide altijd een zak vol lekkers, komt als een kieviet. Als hij met lopen zich lostrekt doe je in de weide een hoofdstel of kaptoom om zodat je meer controle hebt en bij goed gedrag, dus netjes meelopen belonen. Verder zorgen dat het rijden altijd leuk is, veel belonen en op tijd stoppen.
Ondertussen het grondwerk opnieuw opbouwen, leer het paard schuin achter/naast je te lopen, stoppen als jij stopt etc. en dat alles met veel belonen. Regelmatig de wei in gaan om alleen iets lekker te geven etc.
Mijn ervaring met dit soort type paarden, hoe meer je er tegenin gaat hoe meer ze de kont in de krib gooien.
Jij hebt grenzen gesteld voor haar, je moeder niet. Zo simpel is het.
Ik heb een merrie bij ons op stal gereden die scheen in de omgang een k*tpaard te zijn maar ik heb nooit problemen met deze merrie ondergaan omdat ik vanaf dag 1 grenzen heb gesteld. Maar als ik mijn 24-jarige erbij haal en ik verwaarloos mijn grenzen, dan maakt hij daar maar al te graag misbruik van.
Natuurlijk is het een combinatie van beide, het karakter van je moeder en die van de merrie.