Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Celiien schreef:Bedankt! Maar hoe wordt ik de baas over mijn pony?Je bent de ‘baas’ over je pony als ze dus niet je bijten, trappen of uithalen naar je, niet je overal mee naar toe sleuren en ze dus luisteren aan de hand. Maar noem het eerder leiderschap/overwicht op je paard hebben. Ze moeten jou zien als de ‘leider van de kudde’, zo te lezen sta je nu ondergeschikt aan de pony in zijn/haar optiek.
Gini schreef:Hangt ervan af hoor. In het geval van een goed opgevoed paard die eigenlijk wel weet dat bijten niet mag, maar even de grenzen wilt aftasten, kan een tik perfect werken.
Ik zou dit echter niet zomaar aanraden aan een onervaren paardenmeisje met een shetje zonder respect en vertrouwen. Grote kans dat de shet zichzelf als leider ziet en dan zou zo een fysieke uithaal van iemand die niet echt weet wat die aan het doen is wel eens heel slecht kunnen eindigen.
simaa schreef:Hoi, mijn verzorgshetlander en ik hebben nog weleens wat misverstanden. Dan wordt zij vaak boos. Soms probeert ze me gewoon te bijten of bokt ze mijn kant op. Ik kreeg laatst de vraag of ik wel de baas over haar was. Toen dacht ik: dat weet ik eigenlijk niet. Dus hier mijn vraag: Wanneer ben je de baas over je paard/pony? En hoe kun je de baas over je pony worden als je dat niet bent ?
Janneke2 schreef:simaa schreef:Hoi, mijn verzorgshetlander en ik hebben nog weleens wat misverstanden. Dan wordt zij vaak boos. Soms probeert ze me gewoon te bijten of bokt ze mijn kant op. Ik kreeg laatst de vraag of ik wel de baas over haar was. Toen dacht ik: dat weet ik eigenlijk niet. Dus hier mijn vraag: Wanneer ben je de baas over je paard/pony? En hoe kun je de baas over je pony worden als je dat niet bent ?
Een paard is geen herdershond.
Een paard heeft wat mij betreft sowieso geen 'baas' - wel een betrouwbare leider, als het goed is.
Dwz: binnen elke combinatie van twee (twee paarden of paard plus mens) wil het dier het duidelijk hebben: 'wie heeft er bij ellende de leiding?' Met andere woorden: een paatd wil weten of hij/zij op jou kan vertrouwen.
Als jij een betrouwbare leider bent, zal het dier naar jou luisteren.
En tja, de boer bij wie mijn dieren staan: die deelt brokjes uit. En doet 's morgens de staldeur open zodat ze lekker het land op kunnen. Bovendien is hij 'al 100 generaties boer' - hij krijgt dat leiderschap tussen dikke aanhalingstekens 'cadeau'.
Wat bedoel je precies met 'misverstanden'...?
Soms geef ik de verkeerde hulp en doet mijn paard braaf wat ik ""vroeg"" - maar ik wilde iets anders.
Of is het een kwestie van: jij wil een wandeling maken - pony wil dat niet...?
En hoe lief en betrouwbaar Shets ook zijn: het zijn niet bepaald doetjes. Dus braaf meewandelen omdat ze jou daar gelukkig mee kan maken - dat is eerder wat een Arabier zou doen.
Slim zijn is het halve werk.
Belonen is belangrijk - svp niet met eten gaan 'zwaaien'...!
Initiatief nemen is typisch leiderschap.
En wie weet kun je iets op yt vinden qua grondwerk wat ze hartstikke leuk blijkt te vinden. Zoeken, dus!
En respect 'eisen' ook - dwz: bijten of slaan wordt niet toegestaan.
Ken je de truc met het ronddraaiende touw...? Je houdt je hand iets van je af en laat het uiteinde van het touw zwaaien zodat er een soort recht op staande 'muur' ontstaat. Blijft een paard buiten jouw ruimte, gebeurt er niets, maar dreigt het dier naar jou te slaan terwijl jij het touw draait - dan krijgt het dier automatisch een tik van die 'muur' zou het uithalen.
Bij bijten tijdens lopen aan het halster:
stel jij loopt links. Houd het touw in je linkerhand (...slim zijn, neem een wat langer touw, er zijn mensen die met een leadrope van 6 meter werken...) en een zweepje in je rechterhand.
Gaan er oren plat of tanden bloot, "doe je een ruitenwisser na" met je zweepje. - Doet zij niets, gebeurt er niets, komt ze in jouw ruimte met minder goede bedoelingen komt ze dus de "ruitenwisser" tegen.
En: paardentaal: de leidende merrie loopt voorop!
(Het gebeurt vast wel eens dat een dier denkt 'waarom loopt die slome in de positie van de leidende merrie...?' - om daarna zelf in die positie te gaan lopen. Gebeurt dat: hol naar voor - en 'speel ruitenwisser' voor haar neus: IK loop voorop!)
Veulens en soldaten die een gevaarlijk terrein oversteken lopen naast de schouder - blijf daar dus weg!
simaa schreef:Als eerste: bedankt voor je reactie! Maar is de rondraaiende muur niet een beetje gevaarlijk?Als ze ecth boos wordt en uit zou willen halen houd een touwtje haar denk ik niet tegen. En wat bedoel met de ruitenwisser? En wat bedoel je met veuelsn en soldaten (soldaten?) die een gevaarlijk terrein oversteken lopen naast de schouder?
Janneke2 schreef:simaa schreef:Als eerste: bedankt voor je reactie! Maar is de rondraaiende muur niet een beetje gevaarlijk?Als ze ecth boos wordt en uit zou willen halen houd een touwtje haar denk ik niet tegen. En wat bedoel met de ruitenwisser? En wat bedoel je met veuelsn en soldaten (soldaten?) die een gevaarlijk terrein oversteken lopen naast de schouder?
Jij ook dank voor het lezen en de vragen!
Nou het antwoord nog !
Vwb de 'muur': oefen gewoon eerst eens thuis. Nu ja, niet binnenshuis, want je zou met een langer touw de lamp kunnen raken... .
Het doel is, dat jij je eigen ruimte afbakent: 'dit is mijn ruimte - daar kom jij nu niet in'.(= Zou je dat proberen: binnen de tijd dat het touw nodig heeft om rond te draaien is het 'boem'. Hoe hard of zacht hangt er van af - ik gebruik dik touw maar draai snel, vanuit mijn pols/vingers.)
Wat betreft 'leiderschap, respect en jouw eigen ruimte': een dier (of mens!) mag alleen maar dichtbij komen of jou aanraken als jij dat goed vindt. Kijkt Knollie lief, is ze wat mij betreft welkom voor een knuffel - maar als het de bedoeling was dat we gingen longeren is het een enkele aai en dan aan het werk.
Een boos kijkend paard: uit mijn ruimte! - Zo doet de leidende merrie in de kudde het ook: wie zich misdraagt wordt opgejaagd/ de kudde uitgezet.
Let wel: het "uit mijn ruimte" van de leidende merrie is heel actief: dier moet van de plaats, opzij voor de leidster.
Ronddraaien met een touw zodat een dier niet in jouw ruimte komt is meer een bescherming ('doe jij mij niets, gebeurt jou ook niets').
En gevaar - de crux is vooral: je dier goed lezen en consequent zijn.
De ruitenwisser is beeldspraak: je zwaait 'heen en weer, heen en weer' - met in dit geval een zweepje.
Bij Linda Tellington heet het 'de pauwenstaart' - je maakt op een zelfde soort manier een soort muur tussen jou en je paard. (Je loopt in dit geval naast je paard: je zwaait evenwijdig aan de wervelkolom van iets voor de neus tot iets voorbij de oren.)
Paarden 'praten' met lichaamstaal: voor je dier lopen is een manier om te zeggen dat jij de leidende merrie wenst te zijn.
Blijf daar vooral lopen totdat duidelijk is dat in jullie 'tweepersoonskudde' dit echt zo geregeld is.
Helaas - er zitten veel militaire erfenissen in de ruitersport en velen in de paardenwereld kennen alleen de trucjes.
Een soldaat bij de cavalerie was dag en nacht met zijn dier in de weer, het leiderschap van soldaat tov paard was overduidelijk.
Maar als soldaat moest je oefenen voor de oorlog en een van die oefeningen was: gebruik je paard als schild tegen sluipschutters . Daarbij loop je naast de schouder van het paard.
...in principe is dit waar het veulen loopt. (Als de verhouding stevig is, snapt een dier best 'dat de leider weer eens raar doet en nu in veulenpositie wenst te lopen', de soldaat blijft gewoon de leider.)
Generaties ruiters hebben klakkeloos geleerd 'dat dat netjes is, je hoort naast de schouder van het paard te lopen'.
Nergens voor nodig, ik hoop nooit sluipschutters tegen te komen of mijn lieveling te moeten gebruiken als schild...
Maar juist als jij probeert de leidende merrie in jullie tweepersoonskudde te worden: blijf weg uit de veulenpositie!
Janneke2 schreef:Ken je de truc met het ronddraaiende touw...? Je houdt je hand iets van je af en laat het uiteinde van het touw zwaaien zodat er een soort recht op staande 'muur' ontstaat. Blijft een paard buiten jouw ruimte, gebeurt er niets, maar dreigt het dier naar jou te slaan terwijl jij het touw draait - dan krijgt het dier automatisch een tik van die 'muur' zou het uithalen.
Livion schreef:Je schrijft verder dat "uit mijn ruimte" van de leidende merrie heel actief is.
Hoe kun je dit als mens nu het beste doen? Ik merk dat ik niet snel genoeg ben, mede doordat ik nadenk over hoe het beste reageren. In die paar seconden twijfel / bedenktijd ben ik gewoon te laat.
Janneke2 schreef:Livion schreef:Je schrijft verder dat "uit mijn ruimte" van de leidende merrie heel actief is.
Hoe kun je dit als mens nu het beste doen? Ik merk dat ik niet snel genoeg ben, mede doordat ik nadenk over hoe het beste reageren. In die paar seconden twijfel / bedenktijd ben ik gewoon te laat.
...voor alle duidelijkheid: de leidende merrie kan idd zeer actief zijn met 'uit mijn buurt!' - maar dat is enkel bij wangedrag.
Verder is 'aan elkaar wennen' belangrijk. En voor jou ook: snappen hoe een paard denkt.
(Ik hoor tot de school die stelt dat paarden erg slim zijn, al praten ze niet zoals wij.)
Ben je samen aan het wandelen en dreigt je dier je voorbij te lopen, zijn allerlei veel simpeler en zachtere zaken vaak geschikter dan een dier echt actief wegsturen.
Citaat:Zo verzorg ik een 'kasteel' van een Kwpn'er, met die lange benen plus dat onhandige lijf plus de zigzagroute van stal naar paddock (5 hoeken om de 5 meter...) is zij mij zo voorbij.
Ik vraag gewoon 'ho'. In de officiële dressuur terminologie van de duitsers is er de 'ganze parade', hele ophouding: dat is halthouden. Na iedere bocht vraag ik 'ho' - vooraf gegaan door het "aankondigingscommando" 'Eeennn - ho'.
(Het langerekte 'en' kondigt aan - ho is wat er gedaan moet worden.)
...en soms neem ik genoegen met een halve ophouding, even terug op de achterhand, dwz na bocht 3 niet met een kwpn'se bloedgang op bocht 4 af.
Ik begon met stem plus tegenhouden op de boeg of stem plus zwaaien voor haar neus.
Inmiddels is de stem voldoende, en snapt zij dat het ook in haar belang is (snel zigzaggen op ruw beton wordt toch wegglijden).
Citaat:Wat ook kan helpen is goed 'picadero' werk doen. Met wat rondbellen is er vast wel iemand die het jou kan leren. Oa Emiel Voest heeft hier veel mee gedaan.
Een picadero is een ruimte van 15x15 meter - met een halve 'bak' kon je een heel eind.
Het paard loopt los, en jij stuurt met dingen als wijzen, met je lichaam ruimte geven of juist 'afsluiten'. Bijvoorbeeld jij wil stap op de linkerhand, wijs naar links met je linkerhand. Geen reactie: maak het groter en energieker. (En als jij en je paard het longeren kennen: het lijkt op longeren zonder longe. Zij het dat je binnenarm de rol heeft van leidende merrie - en velen helaas de denkfout maken "we laten het touw weg en doen alles met de zweep." Not so: de zweep is de drijvende hengst. Die grijpt pas in als een dier niet reageert op de leidende merrie.)
Met picadero werk kunnen je paard en jij oefenen met zaken als 'kom maar bij me' (idealiter jouw initiatief) en 'ga maar naar links bij me weg' en als dat niet gebeurt maak je het dus groter.