Bokt.nl

GDG schreef:

Savkam schreef:

Hallo allemaal, ik heb sinds een maand een 12 jarige merrie.

Heel leuk en lief beest alleen merk de laatste tijd dat ze echt heel erg veel last heeft van verlatingsangst, ze staat met 6 andere merries van 9 tot 5 op het land maar als ik haar eerder der uit wil halen om te rijden is het altijd een gevecht. Ik kan der netjes uit de wei pakken en ze loopt gwn mee tot dat we bij de stallen aankomen, ze loopt moeilijk te doen om na binnen te gaan 5 keer hinniken en met veel trekken en streng zijn gaat ze eindelijk na binnen en zet ik der op stal. Oke dan staat ze op stal en wil ik der gaan poetsen en opzadelen geen moment staat ze stil alleen maar rondjes lopen en hinniken helemaal in de stres, ik heb trouwens ook al geprobeerd om der op de poets plaats te zetten maar ook geen succes ze trekt de touwen kapot. Nou met moeite opgezadeld en alles dan gaan we rijden. Met rijden geen probleem het is echt alleen aan de hand, als ik in de avond kom rijden is der niks aan de hand want dan staat ze op stal met alle andere paarden maar ik wil ook gwn normaal kunnen poetsen en zadelen overdag. Heeft iemand hier ervaring mee?

Het is geen robot hè . Verdiep je eens wat meer in paarden in het algemeen en de jouwe in het bijzonder. Een beetje begrip voor het wezen paard en inzicht in de moeilijkheid van wat je van haar vraagt kan echt geen kwaad. Ik vind dat je maar koud over haar spreekt/denkt.

Met mijn paard moest ik ieder weideseizoen weer even opnieuw oefenen en opbouwen. Stukjes heen en weer lopen waarbij ik de afstand tot de wei steeds wat meer vergrootte. En in het begin poetste en zadelde ik dan gewoon op een afstand die ze nog kon handelen en dat was elke keer weer iets verder.

Kendra schreef:

Zelfde idee: ze moet nog wennen...
Misschien kun je (om te wennen) een ander paard meenemen uit de wei?
En als ze met rijden geen problemen geeft, zo snel mogelijk er op. Alles klaar leggen en niet te veel werk maken van poetsen. Zeker weten dat je over een tijdje, als ze eenmaal gewend is aan de nieuwe stal en routine, wel weer langer kunt poetsen en tutten voor het rijden.

flappie28 schreef:

Ze is nog maar kort op de nieuwe stal, dus op zich is dit gedrag niet vreemd. Het kost wat tijd, maar dan zal het vanzelf beter gaan. Ze voelt zich daar alleen gewoon nog niet op haar gemak. Is buiten zadelen en poetsen geen optie, zodat ze nog andere paarden kan zien?

Mijn paard doet dit ook als ik hem mee neem op vakantie, gewoon onzekerheid. Thuis kan ik hem prima alleen poetsen of zadelen of alleen in zijn stal zetten, maar op een vreemde locatie niet

nickyforever schreef:

ik snap je helemaal helaas.
Wij zijn in het bezit van een lieve C-pony top beest totdat 1of 2 paarden even gaan rijden of wat dan ook .
Hij blijft gewoon gillen tot ze terug zijn op stal niet hinniken maar gillen lijkt wel vanuit zijn tenen te komen.
Wij hebben hem al 7 jaar en met rijden kan hij ze gewoon vanuit zijn buitenstal gericht op de rijbak gewoon zien.
en toch gewoon blijven doen.

Sure_lee schreef:

Dat een paard het nog doet na 7 jaar is in mijn ogen een uitzondering. TS heeft haar paard pas een maand en dan is dit heel normal gedrag. Niet prettig natuurlijk. Maar het hoort er wel bij.
Dingen dan maar heel snel doen is in mijn ogen niet de juiste oplossing. Rustig opbouwen lijkt me beter. Goed kijken wanneer de spanning ontstaat en dat voor zijn. Voor de spanning weer terug brengen naar de rest.
En dat dan spaje voor stapje uitbouwen. Dan gaat je paard je vertrouwen en je zien als geode leider die je paard veilig houdt.
Gevolg is wel dat je waarschijnlijk een poosje niet kunt rijden. Alleen als er iemand met je meegaat met een ander paard zodat er geen spanning ontstaat.

Toverbal schreef:

Toen ik startte met mijn bijrijdpaard had zij hier ook erg last van.
Ik heb gewoon doorgezet.
Gewoon vastzetten en borstelen, ik werk gewoon het rijtje af op een rustige manier. Zorg ook dat ik zelf gewoon rustig ben.
Het stressen heb ik genegeerd, behalve als het gevaarlijk werd voor mijzelf, dan kreeg zij gewoon een standje.

Uiteindelijk heeft ze meer vertrouwen in mij en nu gaat het goed.

Ik zorgde er wel voor dat ik al mijn spullen in de buurt had, zodat ik haar in de gaten kan houden.
Ik zette haar ook gewoon even in de box om te plassen, ook al deed ze het niet, omdat ze stond te stressen, bleef gewoon in haar buurt en rustig praten, negeerde al die stress.

GDG schreef:

Rocamor schreef:

Een paard heeft niet "maar te luisteren". Jij zult zodanig en leider moeten worden dat het paard jou leert te vertrouwen. En dat doet ze bij de stallen kennelijk (nog) niet. Bij de stallen levert het een gevecht op en met jouw instelling, zal dat voorlopig zo nog niet opgelost worden. De stallen krijgen nu een negatieve associatie. Kun je evt ergens anders poetsen? Net naast de wei?

Mee eens. Maar het speelt niet alleen bij de stallen, ook onderweg al (''echt helemaal in de stress en aan de hand ook totaal niet op mij letten alleen achterom kijken en schuin lopen''). Jammer dat TS het dier niet gewoon de tijd en het vertrouwen wil geven, wat is er mis met oefenen met dat paard en vertrouwen opbouwen?

Annet_Dottie schreef:

Het eerste wat mij opvalt, of eigenlijk 2 dingen, is wat ben jij ONTZETTEND ongeduldig. En je komt over als een 16 jarige, tot mijn schrik zie ik dat je 10 jaar ouder bent..

Wat ik mij altijd af vraag bij dit soort berichten, is waarom is rijden altijd zo verschrikkelijk belangrijk. Blijkbaar heb je erge haast om je paard uit de wei te trekken, te zadelen en te rijden. Ipv dat je je paard (en het paard jou) leert kennen, jullie leren elkaar niet kennen door deze houding die je op zet en ook niet als het je alleen maar om rijden rijden rijden gaat.
Sterker nog, als zoals je hier reageert is zoals je in het dagelijks leven ook doet, denk ik dat je paard binnen een half jaar weer te koop staat, want het paard lijkt niet mee te willen gaan in jou ongeduldige gedrag.

Ga eens rustig oefenen met heen en weer lopen, gaat het beter geef een snoepje en breng haar terug naar de wei, klaar. Doe grondwerk, ga wandelen whatever. Maar vooral heb geduld. Je paard voelt dit echt wel en gaat alleen maar meer tegen je in als je zo blijft doen. Ik heb met mijn paard een half jaar grondwerk gedaan, zij was ook lang niet gereden dus uberhaupt niet verstandig er gelijk weer op te springen, maar het was de beste keuze die ik had kunnen maken. Doordat de band op de grond zo sterk was maakte de rest eigenlijk al niet meer uit, zelfs niet dat we toen niet de beste combinatie in het rijden bleken te zijn. Dat is waar het in mijn ogen om draait, een band op bouwen. Het is geen brommer waar je even op stapt en mee weg rijd die doet wat jij wil, het is gewoon een levend wezen met een kloppend hart net als jou

En dat je op GDG reageert met doe niet zo bijdehand, de enige die hier bijdehand doet ben jij...

Coca2018 schreef:

Persoonlijk denk ik dat je het beste wat hierboven al vermeld wordt, snel opzadelen, niet te veel trutten en gaan rijden kunt doen. Die band bouw je vanzelf wel op. Met teveel bezig aan de hand mis je vaak veel signalen waardoor je iedere keer bezig bent met het leiderschap.

En ga van en naar de wei aan je tempocontrole werken, ook aan de hand is dat erg belangrijk. Ze mag niet draaien en doen, ze moet doorlopen.

In de kudde wordt ze ook terecht gewezen door de in hoger staande in rang paarden bij dit gedrag. Wees leider en dat betekent niet dat je der in elkaar moet beuken, maar wel duidelijk zijn en grenzen stellen. Juist als je haar net hebt!