Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Ineke2 schreef:Als hij dit alleen doet tijdens het voeren, dan zou ik het paard op die momenten ook gewoon niet uit de stal halen en laten eten tot de drukte weer voorbij is.
Zolang duurt dat doorgaans toch niet?
De voermomenten zijn als het goed is op vaste tijden, goed rekening mee te houden dan toch?
Als je dat niet wilt en hij doet het niet als jij er naast staat / bent, dan zorgen dat je niet bij je paard weg hoeft op zulke momenten.
Eileen_ schreef:Muah, niet helemaal eens met het bovenstaande.. Als leider bepaal jij wanneer er gegeten wordt. Dit is imo juist iets best wel belangrijks. Ga eens in de wei staan en kijk naar hoe de kudde onderling communiceert tijdens het eten. De leider bepaalt vrijwel altijd precies wanneer wie eet. Onderdanigen gaan niet snel in discussie met de leider, want dat zorgt voor een trap.
Ik vind dus wel dat je moet kunnen bepalen wanneer het paard te eten krijgt. Wil jij iets met hem doen terwijl het etenstijd is? Heeft hij pech, wacht hij maar even met eten. Geduld aanleren aan een paard is echt niet verkeerd..
Zou wat zijn als de paarden waar ik mee werkte gingen protesteren als ze eten willen (working cattle ranch). Soms gebeurde het wel eens dat we ze aan het voeren waren en dat er iets aan de hand was met een koe oid. Dat betekent direct er op springen zodat je snel bij de koe kan zijn..
Anyways, als het goed is ben jij de leider en bepaal jij dus wanneer hij eet. Niet andersom
Nou vind ik het zeker niet eerlijk als je hem expres zou gaan plagen, maar dit basis leiderschap dingetje mag wat mij betreft best aangepakt worden.
Dorine92 schreef:Vaak schrapen ze om eten en/of aandacht. Als je dan er naartoe gaat en zegt van hee niet doen potverdikkie dan vinden ze dat alleen maar "leuk". Negatieve aandacht is immers ook aandacht en aandacht is kans op eten.
Ik had er eentje die ook ging schrapen zodra je wegliep van de poetsplaats. Het ging haar echt om de aandacht want ze ging altijd schrapen, dan kijken of je reageerde en dan steeds harder en steeds kijken van "wanneer kom je nou om boos te worden op mij". Ik ging dan gewoon om een hoekje staan en zodra ze ging schrapen gooide ik iets naar haar zodat ze schrok en ermee stopte (bijv een natte spons of leeg bakje). Hierdoor legde ze geen link met mij. Dit heeft een paar voordelen. Ten eerste krijgt ze geen angst of nare ervaring van jou (want jij lijkt er niks mee te maken te hebben, je bent er immers niet in haar ogen). Ten tweede krijgt ze niet haar zin (ze wil aandacht, desnoods negatieve aandacht). En ten derde geloofde ze na een paar keer dat er een soort hogere macht was die constant oplette of ze zich wel gedroeg als ik weg was dus gedroeg ze zich uiteindelijk keurig. Kon ik haar belonen voor dr goede gedrag en hoefde ik niet meer met spullen te gooien.
Eileen_ schreef:Als leider bepaal jij wanneer er gegeten wordt. Dit is imo juist iets best wel belangrijks. Ga eens in de wei staan en kijk naar hoe de kudde onderling communiceert tijdens het eten. De leider bepaalt vrijwel altijd precies wanneer wie eet. Onderdanigen gaan niet snel in discussie met de leider, want dat zorgt voor een trap.
Eileen_ schreef:Wil jij iets met hem doen terwijl het etenstijd is? Heeft hij pech, wacht hij maar even met eten. Geduld aanleren aan een paard is echt niet verkeerd.
Eileen_ schreef:Muah, niet helemaal eens met het bovenstaande.. Als leider bepaal jij wanneer er gegeten wordt. Dit is imo juist iets best wel belangrijks. Ga eens in de wei staan en kijk naar hoe de kudde onderling communiceert tijdens het eten. De leider bepaalt vrijwel altijd precies wanneer wie eet. Onderdanigen gaan niet snel in discussie met de leider, want dat zorgt voor een trap.
Ik vind dus wel dat je moet kunnen bepalen wanneer het paard te eten krijgt. Wil jij iets met hem doen terwijl het etenstijd is? Heeft hij pech, wacht hij maar even met eten. Geduld aanleren aan een paard is echt niet verkeerd..
Zou wat zijn als de paarden waar ik mee werkte gingen protesteren als ze eten willen (working cattle ranch). Soms gebeurde het wel eens dat we ze aan het voeren waren en dat er iets aan de hand was met een koe oid. Dat betekent direct er op springen zodat je snel bij de koe kan zijn..
Anyways, als het goed is ben jij de leider en bepaal jij dus wanneer hij eet. Niet andersom
Nou vind ik het zeker niet eerlijk als je hem expres zou gaan plagen, maar dit basis leiderschap dingetje mag wat mij betreft best aangepakt worden.
Hilary schreef:Eileen legt het goed uit, maar de oplossing mist inderdaad. Met een borstel gooien terwijl je uit het zicht bent kan, maar werkt niet altijd.
Mijn oplossing zou zijn om de hoek wachten tot het paard stopt met schrapen (of met een been tegen de staldeur meppen of met z'n tanden langs de tralies schrapen of andere soortgelijke gedragingen), dan in je hoofd tot 5 tellen. Is er paard in die 5 seconden niet opnieuw begonnen, dan loop je vrolijk en belonend naar 'm toe. Je beloont dan het stille gedrag.
Op een vorige stal was een pony die met de tanden langs de tralies ging schrapen als je bezig was het voer klaar te maken. Meestal begon ze zodra ik in een bak ging roeren (we hadden losse bakken die we klaar maakten in de zadelkamer en dan naar de pony's brachten). Ik bleef dan net zo lang in de emmer roeren tot ze 5-6 seconden niet meer geschraapt had en dan kwam ik vrolijk om de hoek.
Dat aantal seconden is wel belangrijk. De tijd tussen (goed) gedrag en de beloning mag ca 2 seconden zijn. Wil je verkeerd gedrag afleren, moet je dus ruim buiten die 2 seconden zitten. 10 seconden is dus beter dan 5 seconden, maar soms is dat aantal seconden niet vol te houden omdat het paard dan alweer opnieuw begonnen is met schrapen.
Gini schreef:Door tijdens het voeren even te schrapen? Lijkt me sterk dat dit zo vaak voorkomt dat een paard kapot gaat.
Maar oké, stel dat het wel zo is, zou dat voor mij reden te meer zijn om paard terug 10 minuutjes op stal te zetten (en ondertussen hooinet te vullen ofzo, tegen dan zal die wel klaar zijn met eten).
Deze oplossing is simpel en zorgt voor weinig stress langs beide kanten. Ik vind het altijd zo eng om gedrag dat niet door de mens gevraagd wordt, meteen als 'ongewenst' en 'moet gecorrigeerd worden' te bestempelen. Uiteraard heb ik ook liever een paard dat perfect doet wat ik vraag en dan ook nog alléén dat wat ik vraag, maar dan moet ik een fiets nemen of een stokpaard en geen levend wezen. Het zou een mens sieren wat vaker rekening te houden met dat paard en niet altijd met dat 'je moet een leider zijn, het paard moet luisteren, laat hem maar zien wie de baas is' af te komen.
Oke maar hoe zou je het doen als je aan het rijden bent en er gevoerd wordt? Je komt terug en je paard wilt natuurlijk eten. Ik moet bij mijn paard altijd zn benen koelen . Ook doe ik altijd zn hoeven. En nog voor zn mok. Dan kan ik hem niet meteen op stal zetten ?
Dat is mijn mening.
N_N schreef:Gini schreef:Door tijdens het voeren even te schrapen? Lijkt me sterk dat dit zo vaak voorkomt dat een paard kapot gaat.
Maar oké, stel dat het wel zo is, zou dat voor mij reden te meer zijn om paard terug 10 minuutjes op stal te zetten (en ondertussen hooinet te vullen ofzo, tegen dan zal die wel klaar zijn met eten).
Deze oplossing is simpel en zorgt voor weinig stress langs beide kanten. Ik vind het altijd zo eng om gedrag dat niet door de mens gevraagd wordt, meteen als 'ongewenst' en 'moet gecorrigeerd worden' te bestempelen. Uiteraard heb ik ook liever een paard dat perfect doet wat ik vraag en dan ook nog alléén dat wat ik vraag, maar dan moet ik een fiets nemen of een stokpaard en geen levend wezen. Het zou een mens sieren wat vaker rekening te houden met dat paard en niet altijd met dat 'je moet een leider zijn, het paard moet luisteren, laat hem maar zien wie de baas is' af te komen.
Dat is mijn mening.
Oke maar hoe zou je het doen als je aan het rijden bent en er gevoerd wordt? Je komt terug en je paard wilt natuurlijk eten. Ik moet bij mijn paard altijd zn benen koelen . Ook doe ik altijd zn hoeven. En nog voor zn mok. Dan kan ik hem niet meteen op stal zetten ?