Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Gypsy schreef:Hebben de mensen die adviseren expres de situatie van het aaien op te zoeken en een zweep mee te nemen zelf een welsh?
josien_m_ schreef:Niet alleen bij Welshjes, ieder paard wat angstig is en voor zichzelf wil zorgen kan zo reageren. Hoe kan het toch dat wij mensen alleen denken aan disciplineren, conditioneren? Ieder gedrag is communicatie, wat zegt ze met haar gedrag en hoe gaan we er op in? Als een paard iets niet leuk vindt, dat jij ongevraagd in haar persoonlijke ruimte komt, willen we dat toch forceren. Je kunt ook respect hebben voor haar gevoelens en zo respect verdienen van haar! Dat is bouwen aan samenwerking en vertrouwen. En ja, haar gedrag kan gevaarlijk zijn, paarden kunnen gevaarlijk zijn, daar moeten we dus met veel gevoel en verstand mee omgaan om ongelukken te voorkomen!
josien_m_ schreef:Niet alleen bij Welshjes, ieder paard wat angstig is en voor zichzelf wil zorgen kan zo reageren. Hoe kan het toch dat wij mensen alleen denken aan disciplineren, conditioneren? Ieder gedrag is communicatie, wat zegt ze met haar gedrag en hoe gaan we er op in? Als een paard iets niet leuk vindt, dat jij ongevraagd in haar persoonlijke ruimte komt, willen we dat toch forceren. Je kunt ook respect hebben voor haar gevoelens en zo respect verdienen van haar! Dat is bouwen aan samenwerking en vertrouwen. En ja, haar gedrag kan gevaarlijk zijn, paarden kunnen gevaarlijk zijn, daar moeten we dus met veel gevoel en verstand mee omgaan om ongelukken te voorkomen!
josien_m_ schreef:Onzekere paarden zoeken zeker niet altijd leiderschap! Ze willen zichzelf vertrouwen, dat kan juist door ruimte te geven en niet van ze te eisen. Paarden zijn onderling helemaal niet zo gericht op leiderschap. Uit onderzoek blijkt recent dat agressie bij onze tamme paarden 20 keer meer voorkomt door de onnatuurlijk manier waarop we ze houden, lees te weinig ruimte. Als ze de ruimte hebben slaan ze helemaal niet snel. dus beter als mens daarvan leren en respect tonen!
josien_m_ schreef:Onzekere paarden zoeken zeker niet altijd leiderschap! Ze willen zichzelf vertrouwen, dat kan juist door ruimte te geven en niet van ze te eisen. Paarden zijn onderling helemaal niet zo gericht op leiderschap. Uit onderzoek blijkt recent dat agressie bij onze tamme paarden 20 keer meer voorkomt door de onnatuurlijk manier waarop we ze houden, lees te weinig ruimte. Als ze de ruimte hebben slaan ze helemaal niet snel. dus beter als mens daarvan leren en respect tonen!
tamary schreef:josien_m_ schreef:Onzekere paarden zoeken zeker niet altijd leiderschap! Ze willen zichzelf vertrouwen, dat kan juist door ruimte te geven en niet van ze te eisen. Paarden zijn onderling helemaal niet zo gericht op leiderschap. Uit onderzoek blijkt recent dat agressie bij onze tamme paarden 20 keer meer voorkomt door de onnatuurlijk manier waarop we ze houden, lees te weinig ruimte. Als ze de ruimte hebben slaan ze helemaal niet snel. dus beter als mens daarvan leren en respect tonen!
En is daar bij gekeken naar de (ontbrekende) familiebanden? Wij gooien van alles bij elkaar en er is ook al eerder gebleken dat ook paardentaal zijn (rasgebonden) dialecten kent, geleerd van de merrie. Miscommunicatie is daar het gevolg van, zie je bij mensen ook. In hoeverre heeft de agressie dus te maken met de manier van houden en hoeveel is toe te schrijven aan verschillende dialecten. Zullen voor het zo goed mogelijk vergelijken de niet (goed) gesocialiseerde dieren er buiten laten.
gekvanfleur schreef:tamary schreef:
En is daar bij gekeken naar de (ontbrekende) familiebanden? Wij gooien van alles bij elkaar en er is ook al eerder gebleken dat ook paardentaal zijn (rasgebonden) dialecten kent, geleerd van de merrie. Miscommunicatie is daar het gevolg van, zie je bij mensen ook. In hoeverre heeft de agressie dus te maken met de manier van houden en hoeveel is toe te schrijven aan verschillende dialecten. Zullen voor het zo goed mogelijk vergelijken de niet (goed) gesocialiseerde dieren er buiten laten.
Bron?
Haha, ik heb er in ieder geval smakelijk om gelachen met 6 verschillende nationaliteiten (landen) in de kudde en er is zelfs bij het inscharen nooit een klap gevallen.
gekvanfleur schreef:alane schreef:Bron?
Haha, ik heb er in ieder geval smakelijk om gelachen met 6 verschillende nationaliteiten (landen) in de kudde en er is zelfs bij het inscharen nooit een klap gevallen.
uitzonderingen bevestigen de regel. denk ik dan maar zo.
Zet 6 kinderen van 6 verschillende nationaliteiten bij elkaar (die dus ook verschillende talen spreken) die gaan ook niet vechten.
vervelend wordt het vaak, bijmensen, honden en ook bij paarden, als er groepsvorming was en er komt een nieuwe bij. Daarom is inscharen met 6 vreemde paarden vaak geen probleem, maar er veel later nog een bijzetten kan (<--- kan ) vechtpartijen opleveren. Vooral als de mens er nog bij blijven staan en zich er mee bemoeien
gekvanfleur schreef:Nou heb ik toch heel wat welshjes in handen gehad, en daar zaten best draken tussen, maar dat gold net zo voor alle andere (vaak de wat kleinere rassen) die hier kwamen. Ze hebben soms wat van shetlanders weg: als de vorige eigenaren ze wat eerder een dreun gegeven hadden bij slecht gedrag ipv maar laten omdat ze toch klein zijn, waren ze niet zover gekomen.
De aanpak is ook altijd hetzelfde. Slaan/bijten/schoppen wordt niet getolereerd. Dat angstig kijken als ze wat fout doen heeft vrijwel elk paard.
Verder kijk ik per paard (en niet per ras, wat een onzin) wat ze nodig hebben. De een is gevoelig en daarvoor is een boze waarschuwing genoeg. De ander krijgt een shop voor zijn kont. Verder niet teveel poespas, een paard heeft behoefte aan duidelijk dus geen hem routine, ga rustig aan het werk en het paard merkt vanzelf dat het wel mee valt. Hoe meer je mee gaat in alle drama, hoe erger her wordt. En denk niet teveel voor je paard, een paard denkt heel basaal. Niet zulke ingewikkelde hersenspinsels die ik sommigen mensen zie projecteren.