Janneke2 schreef:Mij ontgaat van alles...
De openingspost.
Paard wordt mishandeld. (Of dit woord misschien een maatje te groot is laat ik verder in het midden.)
Paard is uiteraard niet gek en verdedigt zich. Oren plat in de nek betekent vooral 'ik waarschuw: uit mijn buurt' - naar de letter van de wet is dat niet eens agressie.
Bij mensen noemen we dit assertief.
Het ingewikkelde is: het is een verzorgpaard.
"Wat moet ik doen?" als het dier van jouzelf is: acuut andere stalling zoeken.
Als de eigenaar niet dezelfde is die het dier jent: overleg!
Janneke2 schreef:Arm beest.
Er is iets dat wel 'trigger' wordt genoemd: een klein iets dat een grote reactie oproept.
Stel een van die #$^£₩#@$meiden had steil blond haar en sloeg haar op haar nek - ieder fatsoenlijk meisje dat haar op haar nek aanraakt 'triggert' de angst (alsof paard of mens dan denkt:"je doet okee, maar dat kapsel en die plek - help!!!" Het is ook bij mensen geen echt bewuste gedachte.)
MiniMaxi schreef:Je stalgenoten opvoeden????
britt199 schreef:Het is idd wel bij mensen die blond zijn en heel zelfverzekerd dat meisje die dit deed was ook zelf verzekerd is dit dan die trigger die jij bedoeld?
Maar Dan ligt dit dus niet aan mij zoals hier boven werd genoemd..Janneke2 schreef:In de verste verte ligt het niet aan jou!!
(Dat stond ergens- en toen schreef ik 'dat mij van alles ontging'.)
...van alles en nog wat kan een trigger zijn: haarkleur, lichaamshouding, stem, woorden, geur - noem maar op.
En hoe meer 'een gebeurtenis in het hier en nu' lijkt op 'toen het mis ging'(= het getreiter) hoe heftiger de emotionele reactie.
Het banketstaaf is, dat je als mens dus soms compleet onschuldig bent, maar je haarkleur en de klank van je stem "lijken op toen het fout ging" en de emotionele reactie komt.
Zelfs mensen kunnen dit 'getriggerd worden' niet altijd tegenhouden. (Los van de vraag of dat verstandig is.)
Janneke2 schreef:Jij doet het hartstikke goed!!
Hopelijk heb je een keer met camera en al de gelegenheid om @$$£¥₩ bij een treitersessie te betrappen!
Delphi schreef:En waar is de eigenaar en de staleigenaar in heel dit verhaal? De eigenaar kan dit toch niet ontgaan zijn? Het is zijn/haar paard en daar moet die persoon de verantwoording voor dragen. In dit geval betekend dat ingrijpen. Het probleem moet bij de oorzaak aangepakt worden, niet het gevolg eruit trainen.
Als dit om mijn paard zou gaan zou ik gelijk naar de staleigenaar gaan en zorgen dat deze eens flink ingrijpt richting de persoon/personen die mijn paard jennen. Dit zou geen eindeloos verhaal worden waarbij die persoon/personen na diverse keren nog eens een laatste kans kregen. Ik neem aan dat dit gedrag hoe dan ook niet getolereerd wordt, anders zou ik toch een andere stal gaan zoeken.
Delphi schreef:Dus als ik het goed begrijp heeft het paard in haar jonge jeugd geen leuke ervaringen gehad met mensen. Toen kwam het paard bij haar huidige eigenaar en is het negatieve gedrag verdwenen.
Toen heeft een bepaald persoon haar uit lopen lokken waarna het gedrag weer terug kwam. Later is dit negatieve gedrag weer verdwenen.
Ook zijn er 2 meiden die niet van stal waren met haar de weg opgegaan waarna het paard flink geslagen is toen ze in paniek raakte.
Een jaar na bovenstaand incident begon een meiske van stal bij haar agressief gedrag uit te lokken omdat ze dat leuk vond als ze dat deed. Zo ging ze haar bijvoorbeeld lang aaien en uit het niets weg meppen en trappen haar de wei uit jagen uit het niets slaan. Toen kwam het boze gedrag terug dit is er nogmaals na trainen weer uit gegaan nu 2 jaar verder heeft ze dit weer.
Een paar weken terug is het negatieve gedrag weer terug gekomen doordat iemand (zelfde als bovenstaand incident?) haar opnieuw uitlokte. Lief aaien en ineens uithalen naar het paard.
Bovenstaande haal ik uit je tekst. Het gaat als ik het goed begrijp over 4 incidenten? Je beschrijft sommige incidenten erg nauwkeurig. Hoe weet je dit? Heb je dit van hen zelf gehoord, heb je het gezien of van andere gehoord?
De eigenaar kan haar niet betrappen, maar je weet dit allemaal wel. Wat vindt de staleigenaar hiervan?
Om hoeveel verschillende personen gaat het eigenlijk die dit allemaal gedaan hebben. Of is het 1 persoon die steeds terugkeert?
Ik vind het gek dat de eigenaar en staleigenaar na zoveel incidenten en een getraumatiseerd paard niets concreets hebben ondernomen.
jensvl schreef:Zolang het paard op deze manier behandeld wordt door die persoon, valt er denk ik niet veel aan te doen.
Daarna is het vertrouwen opbouwen door te laten zien dat normale mensen dat niet doen van belang.
Een gedragstherapeut kan hierbij helpen.
Het paard zeker niet dwingen om bij andere mensen te gaan staan. Daarmee kan je het vertrouwen verliezen van het paard (want je leidt haar dan naar het gevaar).
Eerst de oorzaak wegnemen. En dan zelf zorgen dat je 100% vertrouwen hebt van het paard. En dan het paard in contact brengen met andere mensen. Dit alles op een rustige manier zodat het paard ziet dat stress in de buurt van mensen niet nodig is.
Dit die je best in vrijheid, of aan een lang halstertouw zodat het paard zich niet opgesloten voelt en kan weg gaan als het te veel is. Hierna kan je het paard terug laten komen en het proces herhalen. Belangrijk is dat dit allemaal rustig verloopt. Zo kan het paard zien dat anderen wel vertrouwen waard zijn.
Delphi schreef:Nogmaals waar is de eigenaar? Als dit een probleem is waarom neemt de eigenaar dan niet haar verantwoording en gaat zij met haar eigen paard aan de slag of zoekt zij zelf geen hulp?
Ik had mijn paard daar al lang weggehaald na zoveel incidenten.
Als ik nu lees dat andere meiden die daar rondlopen zich ook allemaal met dat paard bemoeien ....
Zij hoeven heel het paard toch niet te aaien en er mee te lopen o.i.d.?
Heeft de eigenaar zelf ook dit probleem niet dan? Komt zij amper bij haar paard of doet ze er niets mee? Want anders pik je dit als eigenaar toch niet?
Ik vind het erg lief dat jij probeert te helpen, maar eigenlijk hoort het probleem niet in jouw handen gelegd te worden.
De eigenaar moet eens even een goed praatje met de staleigenaar maken en afspraken maken dat alleen hij het paard rustig in en uit de wie zet en voert en dat verder alleen jij en de eigenaar erbij mogen. En anders gewoon een ander plekje zoeken en vertrekken.
Ik was al lang vertrokken naar een ander plekje.
Ik zou dus met de eigenaar gaan overleggen. Zij moet immers de beslissingen maken over haar paard.
Janneke2 schreef:Britt199 schreef:
"Hier kan ik wat mee
echter is het probleem
bij ons op stal
haar niet dr kans geven weg te lopen mocht het teveel zij
hun gaan net zolang door tot ze normaal doet
volgens haar moet dit in een dag over kunnen zijn.. Je merk dat het erger word door dit
het is idd misschien handiger een gedrags deskundige er bij te halen" (enigszins aangepast door mij, J.)
Grote namen zoals Klaus-Ferdi Hempfling kunnen idd vrij snel een paard vertrouwen geven - maar al zijn de meningen ook op bokt verdeeld: Klaus -F H weet waar hij het over heeft.
Een paard 'niet de kans geven weg te lopen' is vragen om problemen bij een vluchtdier.
"Net zo lang tot ze normaal doet" is echt kolder.
1) het paard heeft het boekje niet gelezen en weet niet wat de bedoeling is. Het dier moet dus maar raden...
2) "Normaal doen" is per definitie gedrag. Een dier dat bijvoorbeeld niet bijt en zich "dus" '''gedraagt'''- zo'n dier heeft zich waarschijnlijk alleen maar koest gehouden, ondergeschikt, etc etc.
Gedrag is alleen maar het buitenste 'laagje'. Op zich is het wel fijn als een dier onder normale omstandigheden niet bijt - maar dat wil nog niet zeggen dat het dier vertrouwen heeft kunnen opbouwen.
Britt199 schreef:Delphi schreef:Nogmaals waar is de eigenaar? Als dit een probleem is waarom neemt de eigenaar dan niet haar verantwoording en gaat zij met haar eigen paard aan de slag of zoekt zij zelf geen hulp?
Ik had mijn paard daar al lang weggehaald na zoveel incidenten.
Als ik nu lees dat andere meiden die daar rondlopen zich ook allemaal met dat paard bemoeien ....
Zij hoeven heel het paard toch niet te aaien en er mee te lopen o.i.d.?
Heeft de eigenaar zelf ook dit probleem niet dan? Komt zij amper bij haar paard of doet ze er niets mee? Want anders pik je dit als eigenaar toch niet?
Ik vind het erg lief dat jij probeert te helpen, maar eigenlijk hoort het probleem niet in jouw handen gelegd te worden.
De eigenaar moet eens even een goed praatje met de staleigenaar maken en afspraken maken dat alleen hij het paard rustig in en uit de wie zet en voert en dat verder alleen jij en de eigenaar erbij mogen. En anders gewoon een ander plekje zoeken en vertrekken.
Ik was al lang vertrokken naar een ander plekje.
Ik zou dus met de eigenaar gaan overleggen. Zij moet immers de beslissingen maken over haar paard.
Klopt de eigenaar weet hoe het paard zich gedraagt maar er word niks aan gedaan..
De meiden waar ik het over had helpen de boer met zijn bedrijf. Zij gebruiken het paard soms met kinderen , maar ook daar zijn ze een lange tijd terug mee gestopt...
Als ik hier niks aan kan veranderen moet ze weg.. En dat wil ik voorkomen ik weet alleen niet meer hoe..
Alles wat die meiden zeggen maakt het gedrag van mijn verzorg paard erger als ik dat ga proberen...
Ik denk dat ze niet lang meer heeft en ze is pas 4... Ja oké ze staat op een zorg boerderij en er moeten ooit kinderen mee om kunnen gaan.. Maar er moet toch een oplossing zijn...
lissie_zigor schreef:Wat erg zeg!
Ik heb ooit mijn paardje meegenomen op vakantie en daar bij een stal gezet. Hij stond in het land. Ik deed toen NH met hem dus alles hing af van onze vertrouwen. Op een dag kwam ik bij het weiland en was hij ineens heel angstig ik kon hem niet eens aaien.
Ik vroeg die andere vrouw waarvan haar paard bij die van mij stond of zij iets wist. Zij wist van niks maar had wel een verhaal dat mijn paard gemeen was tegen die van haar en ik had haar al eerder haar eigen paarden zien meppen.. Er lag een riek in het weiland waar hij sinds dien een ongelofelijke angst voor had.
Ik weet niet eens of die vrouw wat had gedaan en wat ze had gedaan ik had geen getuigen, geen camera's en gaar ook niet op heterdaad betrapt maar het feit dat mijn paard zo angstig was was voor mij genoeg. Ik heb hem toen gelijk verhuist per direct. Heb stalling verder betaald en ben gelijk weggegaan. Ik zou mijn paard nooit op een onveilige plek willen zetten.
Wat vreselijk dat je eerst 'bewijs' nodig hebt voordat er iets kan gebeuren... was het maar jou eigen paard geweest in plaats van verzorgpaard dan had je vast al acties kunnen ondernemen
lissie_zigor schreef:anjali schreef:Ik denk dat er niet zozeer een gedragstherapeut bij dat arme paard moet komen als wel bij die pestende meiden. Dit paard wordt op deze manier helemaal verknoeid. Dit moet doorgegeven worden aan de eigenaar.
Eens
lissie_zigor schreef:Wat erg zeg!
Ik heb ooit mijn paardje meegenomen op vakantie en daar bij een stal gezet. Hij stond in het land. Ik deed toen NH met hem dus alles hing af van onze vertrouwen. Op een dag kwam ik bij het weiland en was hij ineens heel angstig ik kon hem niet eens aaien.
Ik vroeg die andere vrouw waarvan haar paard bij die van mij stond of zij iets wist. Zij wist van niks maar had wel een verhaal dat mijn paard gemeen was tegen die van haar en ik had haar al eerder haar eigen paarden zien meppen.. Er lag een riek in het weiland waar hij sinds dien een ongelofelijke angst voor had.
Ik weet niet eens of die vrouw wat had gedaan en wat ze had gedaan ik had geen getuigen, geen camera's en gaar ook niet op heterdaad betrapt maar het feit dat mijn paard zo angstig was was voor mij genoeg. Ik heb hem toen gelijk verhuist per direct. Heb stalling verder betaald en ben gelijk weggegaan. Ik zou mijn paard nooit op een onveilige plek willen zetten.
Wat vreselijk dat je eerst 'bewijs' nodig hebt voordat er iets kan gebeuren... was het maar jou eigen paard geweest in plaats van verzorgpaard dan had je vast al acties kunnen ondernemen
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 65 bezoekers