lletam schreef:En even uit een heel andere hoek: behalve vertrouwen gaat het hier ook om desensibilisatie. Kennis vindt juist korte stukjes doen niet verstandig omdat hij dan beloond wordt door terug te gaan naar zijn veilige plek ipv ' er doorheen gaan'.
Nu ben ik niet levensmoe dus dat is niet mijn manier maar wel een interessante discussie
Oke stel je voor.
Je vindt een feestje met allemaal vreemde mensen heel spannend. Daar neemt iemand je mee naar toe.
Wat is dan fijner:
a. Even bij de deur sfeer kunnen proeven en voordat het je teveel wordt even naar buiten mogen een luchtje scheppen.
b. De hele avond zwaar overprikkeld op dat feestje moeten blijven zitten met je paniekaanval.
Zou persoon a het gevoel hebben beloond te zijn of gewonnen te hebben? Of persoon b het gevoel hebben iets positiefs van de ervaring geleerd te hebben?
Rare vergelijking zo op het eerste gezicht misschien en het is uiteraard ook niet zo zwartwit als ik het nu schets, maar voor het gevoel van je paard vergelijkbaar. Als een paard hoog in de stress zit, leert hij niks, net zoals een mens in een paniekaanval niet leert dat het feestje eigenlijk helemaal niet zo erg is. Als jij het gevoel hebt dat je je leven riskeert op een langere wandeling, dan is zo'n lange wandeling duidelijk teveel.
Mijn tip zou zijn: neem hem mee tot een punt dat je merkt dat het ietsje (!) spannender wordt. Ietsje = bijvoorbeeld: hij draagt zijn hoofd iets hoger, of hij heeft zijn ogen iets zorgelijker staan. Niet: hij heeft zijn staart over de rug en staat te dansen, want dat is zo ongeveer het equivalent van een beginnende paniekaanval. Daar wacht je tot hij daar iets beter wordt met de situatie, evt door wat grondwerkoefeningetjes maar je kunt ook gewoon wachten. Wordt hij beter, dan ga je meteen terug naar de plek waar hij wel chill was. Hoeft niet helemaal de wei te zijn, maar gewoon een plek waar hij wel op zijn gemak is.
Op die manier yoyo je een beetje op en neer en rek je steeds de grens op waar hij oke is.
Essentieel is dus:
- Niet teruggaan bij stress, dus zorgen dat je teruggaat als hij juist kalm is, zodat je een positieve afsluiting hebt en hij met een positief gevoel terugkomt
- Maar sowieso de echte stress niet opzoeken, onder de grens blijven waarin bezorgdheid omslaat in paniek.
