SUSANNEx schreef:Wat leuk om te lezen dat jullie met grondwerk al goede stappen vooruit hebben geboekt!! Ik volg je topic even, ben benieuwd naar vorderingen
Pikkepor schreef:Heel knap wat een inzicht je al hebt in jullie probleempjes samen!
YellowLemon schreef:hi Eline, wat fijn en moedig dat je je verhaal deelt Toegeven dat het niet van een leien dakje gaat, ondanks de ervaring die je hebt, is niet gemakkelijk. Goed van je, dus!
Hier heb ik het ook wat met m'n ruin. Braaf beest maar o zo gevoelig. Nu heb ik hem van februari en bij de tweede keer opstappen, lag ik er na vijf minuten alweer van. Hij sloeg op hol. Nu ik er op terug kijk, vertrouwde hij me nog niet genoeg om me in het zadel te hebben en de paniek nam de overhand.
We hebben enkele maanden hard gewerkt aan dat vertrouwen. Veel grondwerk, rijden aan de longe, rijden op een klein en afgesloten stuk... Want hij sloeg ook maar in paniek door mijn twijfels.
We zijn er nog niet maar laatst hebben we een tiental minuten in de grote piste kunnen rijden, zonder stress of angst. En dat is een grote jump forward.
anitaroot schreef:Eline_S_S schreef:Dit is mijn verhaal en de reden waarom ik intensief een betere band op wil bouwen. Ik vind het natuurlijk wel spannend om alles open en bloot op internet (en dan vooral bokt) te plaatsen maar ik hoop echt dat dit een positief topic kan worden
Ik ben erg benieuwd naar jouw verhaal over de band van jou en jouw paard(en), waarin je vast hebt gelopen en hoe je dit hebt opgelost!
Hi Eline,
Wat stoer dat je je verhaal wilt delen. Je verhaal is ook voor mij herkenbaar. Ik wil je een compliment geven voor hoe je bezig bent met het grondwerk. Maar vooral om eventuele fysieke problemen uit te sluiten. Dit wordt ondanks alle kennis nog vaak over het hoofd gezien.
Jouw verhaal is voor mij herkenbaar en is ook de reden waarom ik door ben gaan zoeken naar mogelijkheden. Ik had een haflinger van 3,5 en niet vanaf veulen. Hij had kennelijk een trauma ergens opgelopen en hier wist ik niets vanaf. De weg om een connectie te bouwen met hem heb ik moeten beëindigen vanwege gezondheidsproblemen bij mezelf, maar zeker ook vanwege de veiligheid voor mij en mijn dochter. We hebben hem ook meerdere malen laten behandelen en in training gehad. Maar het blijft een feit dat om een connectie te bouwen de omstandigheden op vele vlakken wel moeten kloppen.
Als ik dan jouw verhaal lees, dan kan ik alleen maar denken, wat is die goed bezig. hou vol en blijf letten op de kleine signalen. Beter een kleine overwinning dan een grote en dan weer een terugslag. Succes en ik lees graag verder mee met jullie reis.
weslyjune schreef:Hoi wat leuk om te lezen!
Ik ben altijd wel bezig met connection naast rijden maar heb deze week ook mentaal een stap genomen. Ik heb een 4 jarige die in principe heel braaf en dapper is. Wat ze wel graag wil is dat je leiding neemt. Ik merk dat als zij een wiebeltje maakt de spanning bij mij tot in mijn tenen zit. Veelst veel spanning voor wat er reeel gebeurd.
Ik heb nu een paar keer gehoord dat ik "gewoon de knop om moet zetten". Ik heb doorgezet en grenzen verlegd. En daarna gehuild omdat ik het zo gewoon niet leuk vind.
Mijn besluit: wat boeit het als ik pas over een jaar kan draven of galoperen. Ik ga weer stoeien en spelen. We gaan klickeren, aanrommelen en werken aan haar en mijn balans. We gaan beiden oefenen met het nemen van verantwoordelijkheid.
Dat vind ik leuk aan je schrikparcour. Je paard kan behalve jou vertrouwen ook leren dat hij zelf verantwoordelijk kan worden iets en op zichzelf mag vertrouwen en niet alleen op jou.
Mijn situatie is anders dan de jouwe, maar ik ga ook een stap terug. Building a connection. lol met de knol.
Ik heb 2 youtubekanalen die ik ook wel ter inspiratie gebruik. Als je wilt kan ik ze hier wel posten.
anjali schreef:Je zegt dat hij begonnen is onder het zadel vervelend te doen direct toen je een nieuw bit en hoofdstel had? Dan zou ik toch denken dat er een oorzakelijk verband is en het oude bit weer in doen?
Fillis schreef:Ik volg even
Gezien het afkauwen en gapen, volg je Warwick Schiller toevallig, TS?
studiozacht schreef:Wat interessant! Ik ben benieuwd hoe jullie weg samen verder verloopt.
Ik zag iemand reageren op kauwen en gapen. Zijn er bij paarden ook manieren in hun gedrag om hun spanning af te bouwen? Bij honden spreken we van 'calming signals': gedrag wat honden aan hun omgeving laten zien om te zeggen dat ze geen bedreiging willen vormen (zoals aan de bek van een andere hond likken) of om hun opgebouwde spanning kwijt te raken (zoals het uitschudden). Hierbij kan je ook gedrag op commando laten vertonen waarmee ze eigenlijk gedwongen hun spanning kwijt gaan raken (bijv gaan liggen met hun kop op de grond).
Hebben paarden ook hun eigen calming signals en kan je die evt ook op commando aanleren? Als dat zou kunnen zou je rustmomentjes in je training in kunnen bouwen waardoor wellicht de spanning niet zo oploopt...
timokyana schreef:@studiozacht: zeker komen deze voor bij paarden. Er is zelfs een boek over: kalmerende signalen van Rachael Draaisma.
De signalen hoef je niet aan te leren bij een paard, je dient er wel rekening mee te houden als ze deze signalen laten zien. Waaronder bijvoorbeeld gapen. Zo zijn er veel signalen die paarden af kunnen geven tijdens een training waarop je kunt participeren. Ik zou TS ook aanraden zich hier wat meer in te verdiepen Ik denk dat als TS de kleine signalen die haar paard geeft leert herkennen dat zij bepaald gedrag kan voorkomen.
Ik denk toch dat je paard je iets duidelijk aan wilt geven en dat hij niet bokt uit vervelend zijn. Paarden denken niet op die manier.
timokyana schreef:Het hoofd laag vragen is een kalmerende oefening, het paard maakt dan endorfine aan. Is dat bij een hond ook studiozacht?
Ik zou het bestaande gedrag niet gaan koppelen, maar juist de signalen gaan herkennen om tijdig in te grijpen en bestaand ongewenst ( of eigenlijk onbegrepen ) gedrag te voorkomen zodat het dooft. Ik zou eerst heel specifiek op zoek gaan naar wat de trigger is van zijn gedrag.
Mona1995 schreef:[ [url=m/ikUIXV.jpg]Afbeelding[/url] ]
Fijn om te lezen dat het beter gaat!
Ik ben inderdaad ook benieuwd naar de naam van je instructrice
Bij deze een foto van Varya.
Ik heb haar nu twee weken en heb al gezien dat ze soms enorm angstig kan zijn. Gelukkig lijkt dit af te nemen, maar soms steken haar angsten de kop op.
De afgelopen weken ben ik behalve met kennismaken en het opbouwen van een vertrouwensband ook bezig geweest met het vaststellen van het leiderschap. Ik oefen dit vooral door haar af en toe te laten stoppen op commando, haar achteruit te laten gaan, te laten draaien etc. Dit gaat goed, ze is erg volgzaam.
Omdat het een Draver is die op de baan heeft gestaan en niet echt doorgereden is, is ze zo stijf als een hark. Ze is zadelmak maar daar is dan ook alles mee gezegd haha. Ik probeer haar d.m.v. longeren wat meer te laten buigen.
Afgelopen zondag ging het niet zo lekker, heb haar denk ik overvraagt. Ze liep eerst aan de linkerkant, dit ging goed. Toen ik haar van hand liet veranderen begon ze in opstand te komen. Ze begon te steigeren. Eerst een beetje, maar daarna steeds hoger. Het was waarschijnlijk een combinatie tussen angst en onduidelijkheid. Ze is sowieso snel angstig. Heb de oefening maar gelaten voor wat het was en ben verderop even gaan grazen. Ze bleef gespannen, maar kwam in haar stal gelukkig tot rust.
Heb het vandaag anders aangepakt. Eerst een rondje aan de hand gestapt door de longeercirkel en een paar keer stilstaan en 2 minuten 'niksen'. Hier kwam ze erg van tot rust, likken en kauwen en snuffelen aan de grond.
Daarna geleidelijk in het midden gestaan en haar de cirkel op gestuurd. Dit ging prima! Kleine pauze tussendoor en haar de oefening daarna nog een keer laten doen. Toen friendly game en buiten grazen. Ze was zo rustig, echt een verschil met de vorige keer!
De vele pauzes tussendoor maakte mijzelf ook heel rustig, denk dat dat meehielp.
Toen ik haar in de paddock zette bleef ze me volgen, we waren echt op elkaar ingetuned
studiozacht schreef:Nice! Fijn dat hij helemaal goedgekeurd is.
Het lichamelijke uitgesloten betekent dat je aan de slag kan.
Ik ben benieuwd hoe je het nu aan gaat pakken! Super leerzaam om dit zo te lezen dus ik blijf volgen :-D
studiozacht schreef:Ahhhhhhhh zo sneu dat hij nu net een wond heeft!!! Ik hoop dat hij supersnel herstelt.
Buiten dat, petje af! De osteopaat heeft meer gebracht dan je verwacht en je bent zo open voor allerlei input. HEEL goed bezig! Komt allemaal wel goed met jullie
boris_rakker schreef:Ik heb niet alles doorgelezen maar herken wel heel veel in hoe ik nu ook met mijn ruin werk. Ik rijd niet meer, ik ben te onzeker om hem erdoor te loodsen en dat werkt niet samen. Mijn instructrice heeft hem 3 maanden getraind onder het zadel en echt hij kan het super (stress level bij hem daalde enorm) maar met mij erbij zijn we gewoon nog niet op de juiste plek.
Nu werk ik alleen nog aan de hand en aan dubbele longe etc. Maar waar we wel enorm goed in zijn geworden is het opstappen oefenen! Dat kun je nu met zijn lip perfect eens een weekje oppakken. Leer hem inparkeren en doe alles rustig stapje voor stapje. Echt opstappen kun je ook doen als je dat met alleen een halster aandurft, en anders eindig je gewoon bij het hangen en eens een been op zijn rug. Door zijn hoofd recht voor de boeg te vragen kun je hem vragen om zijn hals te laten vallen terwijl je op het krukje staat. Een halster touw aan beide kanten of een teugel er even aan is dan wel handig.
Je haalt nu de “stress” van een hoofdstel al meteen weg en hebt zelf ook geen druk in je hoofd om te gaan rijden. Hoe chill je ook denkt dat opstappen nu gaat ik denk dat een paar keer daar extra mee oefenen, nu je toch niet kan rijden, je alvast een extra goede start geeft voor straks.
Ik les bij DressuurNatuurlijk en ze hebben ook cursussen online naast af en toe een gratis mini cursus via Facebook. Ik denk dat je daar ook leuke dingen uit kunt halen om vanaf de grond en later in het zadel je repertoire te vergoten.
Dubbele longe kan heel veel toevoegen ter verbetering van zijn lichaamsgebruik en evenwicht zonder die lastige ruiter bovenop;). Mijn paard is er enorm door verbeterd en dat voordeel merk ik in al het werk. Een aantal lessen daarin zou ik dus zeker aanraden.
Sassol schreef:Hier kan ik nou zo heerlijk van genieten, iemand die geniet van haar paardje en naar zichzelf kijkt.
Lucky gaat jou nog heel veel leren!
Dat filmpje met scheren, heerlijk.
En als je dan toch al beetje de NH richting op gaat en een paard hebt met gevoelige mond nu: bitloos rijden al eens overwogen om uit te proberen?
Wesseltje schreef:Ik stuit per toeval op je topic en dit is even precies wat ik nodig heb.. Ben bezig met mijn 5 jarige merrie die ontzettend veel spanning opbouwt onder het zadel en het dan op het rennen zet.. ook wij zijn nu begonnen op de grond.. we hebben al veel bereikt in 5 maanden tijd, maar ook veel terugvallen gehad.. vandaag was ook zo’n dag dat ik heb gedreigd met marktplaats ik twijfel soms of ik wel de juiste ben voor haar, maar ergens wil ik het ook niet opgeven.
Fijn te lezen dat geduld zijn vruchten wel degelijk afwerpt en jullie al zover gekomen zijn.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 bezoekers