Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Kendra schreef:Ook je andere topic even doorgelezen en het komt op mij allemaal vrij chaotisch over.
Ik weet dat Pre's echt anders zijn dan 'gewone' warmbloeden. Zoek dus begeleiding van iemand die verstand heeft van PREs. Ook heb je nergens vermeld waar je paard vandaan komt. In NL geboren? Hoe was ze bij de vorige eigenaar, hoe was ze met aanrijden (met 3,5 aanrijden is sowieso erg jong, maar zeker voor een PRE).
Ik weet niet hoe je huisvesting is, maar ieder paard - en zeker een gevoelig jong paard heeft reinheid, rust en regelmaat nodig. Structuur dus. Dat geeft zekerheid. En ook veel beweging, gezelschap.
En een baas die leiding geeft, die ze vertrouwt.
Daarnaast is er nogal het een en ander gebeurd. Een zadel dat onder je paard hing, paard een paar dagen op stal zonder dat je het wist, steigeren aan de hand, enz. Er zijn te veel situaties waarin je paard zich niet op haar gemak voelt. Enge hoeken, onbekende paarden ... Het klinkt nog niet allemaal echt fijn voor een jong onzeker paard.
Kijk naar de hele situatie. Is deze plek, deze arbeid, dit ritme het beste voor je paard?
Ik denk dat je goede begeleiding nodig hebt en misschien ook een andere stal. Creëer een situatie waar structuur is en waar je paard zich op haar gemak voelt.
pol013 schreef:Ik sluit mij ook aan bij bovenstaande posters. En tot op zekere hoogte vind ik het 'normaal' gedrag.
Sommige paarden hebben het minder, andere meer.
Mijn paard is 7, gaat al mee op pad sinds hij 3 is en veranderd nog steeds vaak in een spartelende vis als er een ander paard dicht langs komt. Vind hij nog steeds heel spannend. Functioneert in een groep paarden prima.
Hoe je dat aanpakt?
1.gericht op werken met je paard en hulp inschakelen van stalgenoten van met hun paarden (wil je langs mij stappen op 10 meter afstand? en als dat goed gaat op 7 meter meter etc etc)
2. In situaties die je niet kunt controleren zo veel mogelijk onnozel positief blijven. Geen punt van maken, afleiden door 'werk' en consequent zijn en de sfeer goed houden.
Overigens is dit 'gewoon een warmbloed'. Ook daar heb je types bij.
Ik zet een paard niet graag in een 'deze is uniek' hokje. Ze zijn wel individuen maar een degelijke consequente aanpak is wel universeel.
Maddy_Paola schreef:Ga je weleens samen wandelen? Dan kan ze zich nog optrekken aan t andere paard van oh die vindt het niet eng misschien kan ik er gewoon langs, vooral bij enge dingen kan he het natuurlijke kuddegedrag en leren van de ouderen heel handig gebruiken
pol013 schreef:Iemand anders die meeloopt wil ook wel eens helpen. Ik ben met mijn jonkie de eerste 3 keer naar buiten gegaan achter iemand op de fiets aan. Zelfs dat geeft al een beetje een kudde gevoel.
Helpt denk ik extra goed als ze die extra persoon ook kennen.
Femke_Tweety schreef:Klinkt alsof je een echte iberier hebt.
Basis is samen eruit komen, paard mee laten denken maar wel heel duidelijk grenzen aangeven en vertellen wat je wil.
Iberische paarden kun je mee, of niet.
Heeft niet eens zoveel met rijkunst of ervaring te maken (ik ben alvast geen goede ruiter bijvoorbeeld) maar écht of je bij het type past.
Ik ben een beetje bang voor een mismatch in dit geval.
En dan kunnen we tips geven, maar zal het toch wat moeizaam blijven.
Elisa2 schreef:Sommige paarden zijn ook zo sensibel dat ze een langere tijd nodig hebben om ergens te wennen, een half jaar is dan nog relatief kort. Sommige paarden hebben soms wel een jaar nodig voordat ze weer een beetje zichzelf zijn.
Het kan goed dat ze ook niet helemaal goed gesocialiseerd is door hoe ze op de vorige stal gehouden is en dat andere paarden daarom wat meer stress oproepen dan bij een paard die wel goed gesocialiseerd is. Ik heb het in ieder vaker gezien bij paarden in een bovenstaande situatie dat andere paarden dan een stressfactor werden.
Is er een mogelijkheid om die pony's eens uit die hoek te halen? en te kijken of de hoek dan nog eng blijft?
Wat betreft het buiten rijden denk ik ook dat het goed is om dat op te gaan pakken met een ander stabiel en bomproof braaf paard zodat ze daar op kan steunen in eerste instantie.
Volgens mij ben je goed bezig met hoe je ermee omgaat en wat je aan het uitzoeken bent allemaal. Ik ken de verdere voorgeschiedenis niet (geen zin ook om alle topics door te lezen) maar ik denk dat het belangrijk is om te kijken hoe je er vanaf NU het beste mee om kunt gaan en dat doe je.
pol013 schreef:Wat maakt het uit of het aan de andere paarden ligt? Je kunt de situatie niet (altijd) beïnvloeden. hoe jij er mee om gaat kun je wel iets aan doen. Dat heeft meer lange termijn effect dan die paarde weg halen.
En dat geld ook voor voorgeschiedenis. Wat heb je er aan om daar veel energie in te steken? Je moet nú omgaan met het gedrag. En een praatsessie gaat je paard niet helpen. Is ie bang? Dan leer hem omgaan met de stress. Is ie brutaal? zorg voor meer aandacht bij/voor jou.
ZivaLane schreef:Ze heeft wel vrienden nodig maar misschien dat je iemand kan bellen die aan paarden fysiotherapie doet
MissesDon schreef:Ik ben even snel aan het scrollen door de berichten maar schrik toch van reacties. Een pre is niet gevaarlijk en zeer mensgericht. Wel heel sensitief maar dat maakt dat ze meewerken en ons goed aanvoelen. Ze hebben wel duidelijkheid nodig maar dat heeft ieder paard nodig. Consequent, niet twijfelen maar wel zacht blijven. Als ik je een tip mag geven doe meer grondwerk en verdiep je in lichaamstaal. Hier leer je meer je eigen signalen kennen wat je onbewust afgeeft en je leert je paard beter kennen. Ik weet niet waar je woont?