Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
fransje23 schreef:Is het een draver?
Hoe regeert ze op longeren?
Koper schreef:Is ze wel goed omgeschoold?
Cowgirl schreef:Hackamore met korte scharen, leren bit.
Kin en kaakgekruist heb ik zelf nooit iets gevonden omdat het een aansnoer systeem is, tenminste zo zie ik het.
Sommige paarden lopen fijn op een touwhalster maar dat is niet mijn idee, misschien in de rijbak maar niet buiten.
LoveBodin schreef:Hier een soortgelijk probleem gehad. Ik kreeg mijne ook alleen de laatste 10/15 minuten 'goed'. Ben overigens geen held van een ruiter, maar ik kan wel zeggen dat het een stuk beter is al.
Het paard moet leren contact te nemen op het bit en vertrouwen te krijgen in je hand. Mijn instructrice noemt het altijd een onderdeel van ontspanning (wij rijdne via het skala). En dan bedoelt ze ontspanning in de kop: zich "overgeven" aan jouw hulpen (en deze accepteren). Wij zijn eerst bezig geweest met aandacht bij de ruiter (dus niet compleet alle kanten op kijken) en zo rustig uitgebouwd. En nog steeds wanneer ik iets lomp ben, of aan het begin van het rijden zit je soms echt op een hertje. Merk ook dat het bij mij beter gaat dan wanneer ik er een random persoon op zet (dan loopt ie echt nog met zijn oren in jouw neus).
Ik raad je aan om iemand op te zoeken die je in dit traject kan begeleiden, want het is belangrijk om niet zelf die druk op te zoeken, maar het paard dat te laten doen. Hij moet jouw hand en het bit accepteren en daar zelf "druk" op gaan zetten, niet doordat jij je handen ergens vast zet .
Overigens rijd ik met een enkel gebroken bitje, heb ook weleens met dubbelgebroken gereden maar dat beviel niet echt. Gaat bij mij om een halve EV (xAV), niet van de renbaan
SGorter schreef:LoveBodin schreef:Hier een soortgelijk probleem gehad. Ik kreeg mijne ook alleen de laatste 10/15 minuten 'goed'. Ben overigens geen held van een ruiter, maar ik kan wel zeggen dat het een stuk beter is al.
Het paard moet leren contact te nemen op het bit en vertrouwen te krijgen in je hand. Mijn instructrice noemt het altijd een onderdeel van ontspanning (wij rijdne via het skala). En dan bedoelt ze ontspanning in de kop: zich "overgeven" aan jouw hulpen (en deze accepteren). Wij zijn eerst bezig geweest met aandacht bij de ruiter (dus niet compleet alle kanten op kijken) en zo rustig uitgebouwd. En nog steeds wanneer ik iets lomp ben, of aan het begin van het rijden zit je soms echt op een hertje. Merk ook dat het bij mij beter gaat dan wanneer ik er een random persoon op zet (dan loopt ie echt nog met zijn oren in jouw neus).
Ik raad je aan om iemand op te zoeken die je in dit traject kan begeleiden, want het is belangrijk om niet zelf die druk op te zoeken, maar het paard dat te laten doen. Hij moet jouw hand en het bit accepteren en daar zelf "druk" op gaan zetten, niet doordat jij je handen ergens vast zet .
Overigens rijd ik met een enkel gebroken bitje, heb ook weleens met dubbelgebroken gereden maar dat beviel niet echt. Gaat bij mij om een halve EV (xAV), niet van de renbaan
Bedankt voor je reactie! Ik wil wel even duidelijk maken dat ik mijn handen juist niet vastzet, omdat ze dan alleen maar haar hoofd verder de lucht in gooit. Ik probeer altijd in het begin in te draven met lange teugel en niks vragen. Dan vrij snel al galopperen zodat ze los wordt en daarna ga ik wat van haar vragen, stelling en buiging (dus veel voltes etc) en bijv wijken.
Chessie schreef:Heb je al een ongebroken bit geprobeerd? Mijn paard had ook moeite toen ze jong was en toen heb ik een ongebroken appelbit gebruikt, was het rustigste in de mond
Wildgirl schreef:Wat voor bit had ze in op de baan? Is ze buiten hetzelfde als in de bak?