spatter schreef:mijn man kwam al jaren op 1 stal en had daar vele klanten.
Tot er een eentje kwam met een vlotte babbel en vertelde dat natuurlijk bekappen veel beter was.
Steeds meer klanten stapten over naar hem, hij wist het immers allemaal zo goed te vertellen.
Tot na een half jaar het eerste gemopper kwam, immers volgens dezelfde man moesten de paarden liefst 24 uur buiten , bitten waren niet goed enz enz.
Ineens deugde geen enkele "klant"meer.
Dat de paarden in de zomer maar wat graag binnen stonden omdat ze buiten opgevreten werden door de dazen , daar had hij geen boodschap aan.
En zo kwam menig klant weer terug gekrabbeld naar mijn man , of hij alsjeblieft hun paardje weer wilde doen want hun paarden waren er ook niet beter op gaan lopen en ze betaalde veel meer en hij moest vaker komen want ja steeds kleine beetjes er af want anders teveel standwijziging.
Zo hadden wij ook een klant waarvan de man een cursus had gedaan en helemaal enthousiast verkondigde dat hij het nu zelf kon.
Vrouwlief had er weinig vertrouwen in dus mijn man bleef haar paard wel doen.
Beide zagen ze met lede ogen aan hoe het paardje steeds beroerder kwam te staan tot de man zelf ook niet meer wist hoe hij het recht moest breien.
Al met al heeft de man het een jaar zelf gedaan en heeft het ook weer een jaar geduurd voordat het paard weer netjes stond.
Onze ervaring is dat de meeste mensen zo'n cursus doen in de hoop het geld van de smid te kunnen uitsparen om er in de loop der tijd achter te komen dat het veel inzicht vergt en veel fysieke kracht.
En dat hun paard altijd zo braaf was bij de smid maar bij hun staat te klieren.
Mijn man heeft enorm veel ezels in zijn bestand , een deel muilezels die gereden of betuigd worden en zebra's van een circus.
Denk niet dat een natuurlijk bekapper die anders zal bekappen als mijn man, die dan doorgaat voor een standaard hoefsmid.
Wat mij betreft is iedere persoon die een paardachtige netjes terug op de hoeven zet , een hoefsmid!
Papiertje zegt daarbij niet zoveel, het blijft een ambacht en er is maar 1 manier en dat is de goede, zo dat het paard optimaal loopt.
Die gevallen heb je overal he?! Als het goed is, kan jouw man dan ook een boek schrijven over klanten die van een andere hoefsmid af komen en hoe waardeloos dat werk is wat hij tegenkomt. Gebeurt net zo vaak natuurlijk.
Het eerste verhaal dat je omschrijft klinkt als een compleet plaatje. Onze paarden komen ook nooit binnen, maar dan moet je inderdaad alle omstandigheden zo maken, dat dit goed gaat.
Klinkt ook niet alsof die eigenaren zich hebben verdiept in het gehele verhaal en het snel moeilijk vinden als een paard 24/7 buiten staat. Maar nogmaals, ik zou ze ook nooit 24/7 buiten laten als er geen schuilmogelijkheden staan, als ze niet kunnen afwisselen qua plek, niet samen staan in een stabiele groep, goed voer krijgen etc.
Als jouw man bij mijn paarden langskomt denkt hij vast; brave, tevreden, gezonde paarden met mooie hoeven. Heerlijk leventje zo voor ze.
Er zijn heel veel goede hoefsmeden die zich niet eens willen aansluiten bij de branchevereniging bijv. De een zegt; ik wil daar niet op de lijst staan en me aan hun regeltjes houden, maar er zijn er ook die het van jongs af aan hebben geleerd en geen papiertje hebben. Sommigen missen een stukje theorie, maar zien wel veel.
Neemt niet weg dat zelfs veel veeartsen weinig weten. Hoeven, voeding, is allemaal maar een klein onderdeel van de opleiding en het ligt dus aan de persoon hoeveel interesse daarvoor is en hoe je het toepast na je opleiding.
als vb; we leren allemaal autorijden, krijgen na x uren een papiertje en mogen de weg op om vervolgens overal te hard te rijden, verkeerde inhaalmanouvres te maken, richtingaanwijzers niet meer te gebruiken, voorrangsregels aan de laars te lappen en noem maar op.
Een papiertje zegt gewoon niet alles.