Bokt.nl

Viverelover schreef:

Hier beetje het zelfde verhaal. Niet echt verklaarbare kreupelheid. Thuis dokteren kliniek in de buurt geen steek verder. Toen voor een second opinie naar de raaphorst geweest. Na kreupelheidsonderzoek en uitverdoven foto's en echo. Conclussie gaatje in de aanhechting van de tussenpees bij de voorknie. We hebben haar toen laten behanden met prp en shockwave. Franklin is altijd heel positief maar helaas leek het dat mijn paard blijven onregelmatig bleef. We zijn dik 8maanden onder weg geweest en train nu weer vol. En maken we binnenkort ons rentree weer in de sport.

Geef het echt de tijd en rust, mijn ervaring is dat het langer duurt dan de opgegeven tijd bij de da

MyWishMax schreef:

Hier net herstelt van een tussenpeesblessure. Maar ik had wel 'geluk' dat het een acute blessure was die we meteen opmerkte. 1 dag liep ze niet helemaal lekker, dag daarna kreupel en meteen op rust gezet. Later kwam er een bult op. Ons geluk was dat de plek gunstig was, niet bij de aanhechtingen, maar echt in het midden. Zeer waarschijnlijk ontstaan door ergens op te stappen en dan door been te klappen zoals wij door enkel kunnen gaan. Was een hele typische blessure die ze vaak bij springpaarden zien als die op een balk stappen. Gevaar was dat ze dan eerst kreupel zijn, maar dat vrij snel weg trekt. Alleen als je dan doorrijdt gaat de pees wel echt kapot.

Wij hebben haar gewoon buiten in de groep gelaten, gebeurde in de winter dus in de paddock laten staan en 's nachts op stal. Daarnaast stappen en ice vibes gebruiken. Later ook de weide op in de groep en dus ook de 1e dag meteen mee. Op stal wordt zij veel gekker en de DA had liever dat ze op het land een keer een sprintje zou trekken dan op stal overal tegenaan schoppen (zo had ze het jaar daarvoor al een blessure opgelopen) en rondjes draaien. Wel een paar dagen voordat het weideseizoen begon een controle zodat we konden kijken of de pees de galop aan zou kunnen, maar anders hadden wij wel een groot probleem gehad, want zij laat zich niet op stal houden als de rest weg gaat.

Geen speciaal beslag, geen supplementen en geen extra therapieën, omdat het volgens de DA voor ons paard geen nut had. Ook met therapieen kost het alsnog een hoop tijd en rust, ze genas goed genoeg van zichzelf en hij zou alleen bijvoorbeeld laseren of iets anders als ze het niet uit zichzelf goed op kon lossen. Schema met stappen en later korte stukjes draven, veel controles en nu na 10 maanden doen we bijna alles weer. Alleen nog niet gelongeerd. Een hele kleine bult nog, die nog weg zou kunnen trekken, maar de pees is weer volledig herstelt, zo goed als geen littekenweefsel en ook geen beperkingen in wat we mogen of kunnen doen.

Oh en na 8 maanden mochten we alles weer. Het was een vrij lichte blessure, maar die tijd had het echt nodig. Paard is er ook 1 die snel geneest (liet ze bij andere peesblessure zien), maar die tijd was gewoon nodig. Het gat was al eerder dicht, maar voordat het weer helemaal sterk was en de vezels dezelfde richting uitgingen moesten we gewoon de tijd nemen én wel opbouwen.

Barney1978 schreef:

MyWishMax schreef:

Hier net herstelt van een tussenpeesblessure. Maar ik had wel 'geluk' dat het een acute blessure was die we meteen opmerkte. 1 dag liep ze niet helemaal lekker, dag daarna kreupel en meteen op rust gezet. Later kwam er een bult op. Ons geluk was dat de plek gunstig was, niet bij de aanhechtingen, maar echt in het midden. Zeer waarschijnlijk ontstaan door ergens op te stappen en dan door been te klappen zoals wij door enkel kunnen gaan. Was een hele typische blessure die ze vaak bij springpaarden zien als die op een balk stappen. Gevaar was dat ze dan eerst kreupel zijn, maar dat vrij snel weg trekt. Alleen als je dan doorrijdt gaat de pees wel echt kapot.

Wij hebben haar gewoon buiten in de groep gelaten, gebeurde in de winter dus in de paddock laten staan en 's nachts op stal. Daarnaast stappen en ice vibes gebruiken. Later ook de weide op in de groep en dus ook de 1e dag meteen mee. Op stal wordt zij veel gekker en de DA had liever dat ze op het land een keer een sprintje zou trekken dan op stal overal tegenaan schoppen (zo had ze het jaar daarvoor al een blessure opgelopen) en rondjes draaien. Wel een paar dagen voordat het weideseizoen begon een controle zodat we konden kijken of de pees de galop aan zou kunnen, maar anders hadden wij wel een groot probleem gehad, want zij laat zich niet op stal houden als de rest weg gaat.

Geen speciaal beslag, geen supplementen en geen extra therapieën, omdat het volgens de DA voor ons paard geen nut had. Ook met therapieen kost het alsnog een hoop tijd en rust, ze genas goed genoeg van zichzelf en hij zou alleen bijvoorbeeld laseren of iets anders als ze het niet uit zichzelf goed op kon lossen. Schema met stappen en later korte stukjes draven, veel controles en nu na 10 maanden doen we bijna alles weer. Alleen nog niet gelongeerd. Een hele kleine bult nog, die nog weg zou kunnen trekken, maar de pees is weer volledig herstelt, zo goed als geen littekenweefsel en ook geen beperkingen in wat we mogen of kunnen doen.

Oh en na 8 maanden mochten we alles weer. Het was een vrij lichte blessure, maar die tijd had het echt nodig. Paard is er ook 1 die snel geneest (liet ze bij andere peesblessure zien), maar die tijd was gewoon nodig. Het gat was al eerder dicht, maar voordat het weer helemaal sterk was en de vezels dezelfde richting uitgingen moesten we gewoon de tijd nemen én wel opbouwen.

Bij Barney zit het bij de aanhechting van de pees, het is goed te lezen dat er positieve verhalen zijn. Wij hebben de laatste keer bij de dierenarts besloten hem de weide op te laten gaan. Uiteraard rent hij weleens maar goed ook al rent hij, dat vinden wij nog steeds beter dan maanden op de box. Mocht hij er echt niet meer goed uitkomen en herstellen dan moeten we verder discussiëren of we hem laten inslapen of hem zijn oude dag geven op de weide. Dat zal echt afhangen van de prognose en mate van kwaliteit van leven. Hij zal zeker niet bij ons weggaan, hij blijft tot de dood en we hopen dat we over een jaar kunnen zeggen dat hij vooruit is gegaan of dat hij dan verder zijn oude dag bij ons gaat slijten.

IngridM schreef:

Ook hier een tussenpees aanhechting knie patiënt. Beide voorbeentjes. Shockwave gedaan, apart gezet en stappen stappen stappen (Raaphorst). Daarna in half jaar tijd weer opgebouwd, ging even prima maar zelfs met licht recreatief werk alleen rechtuit zelfs toch nu weer in 1 been een scheurtje op bijna exact zelfde plek en in andere beentje ook wat lichte veranderingen. Nu gekozen niet te behandelen en hem gewoon in zijn Paddock paradise te laten staan bij z'n vriendjes. Ja is een risico maar beter kort en goed leven dan lang en ellendig op een klein rotstukje in z'n uppie.

piffgek schreef:

IngridM schreef:

Zó herkenbaar Barney! Ik heb ook mega pech met m'n pony maar het is echt m'n moppie en ook ik heb echt geen geld (en fut) voor een 2e dus dit is het.
Gelukkig kunnen we nu, met pees blessure, nog stap ritjes maken. Over een half jaar oid of bij slechter gaan lopen ga ik pas weer scannen bij Franklin. Kijken hoe het er dan uit ziet. Tot die tijd printen toch zoveel mogelijk van elkaar te genieten. Hij is overigens 9 jaar en we kwakkelen al sinds ik hem heb (toen was hij 3).
En ja, ook hier had ik het idee dat ik door een compleet rouwproces ging....... onze lieve vriendjes...... wat houden we veel van ze he....

Super herkenbaar inderdaad. Je moet echt weer accepteren dat je je tijd met je paard op een andere manier spendeerd. Ik ga nu beginnen met clickertraining als afwisseling en nieuwe uitdaging en verder ook stapritjes in het bos. Maar ik merk wel dat ik het heel moeilijk vind om afscheid te nemen van het trainen aan dressuur/springen. Het voelt echt alsof je hobby ineens weg is, daar kan ik heel verdrietig van zijn.