Noraafjord schreef:Ik had ook even een vraagje. Ik voer nu al een tijdje sojaschroot ben er zeer tevreden over. Mijn oude paard is er goed van bijgetrokken. Nu hoorde ik alleen laatst van iemand dat langdurig voeren ervan niet goed zou zijn ivm scheve verhoudingen in voedingsstoffen.
Mijn paard krijgt daarnaast nog gewoon 1.5 kg brok, 1.5 kg seniores priores (droog gewogen) en onbeperkt ruwvoer (gras/voordroog).
De sojaschroot is +/- 300 g wat ik bijvoer en ik voer het puur voor de eiwitten.
Nu twijfel ik een beetje of ik het langdurig kan voeren.
Aan de ene kant heb ik zoiets van dat kleine beetje zal toch niet zo'n verschil maken dat er scheve verhoudingen in voedingstoffen zijn.
Dus ik twijfel een beetje over het advies van diegene.
Voor de scheve verhoudingen hoef je inderdaad niet bang te zijn met dit soort hoeveelheden. Sojaschroot bevat 0.31% ca en 0.74% p. Een verhouding die ongeveer ligt op 1:2.2. Dat is zeker de verkeerde verhouding, als de het enige voer zou zijn.
% betekent per 100. Dus 1g per 100g is 1%. Je voert 300g, dus krijgt je paard ongeveer 1g calcium en 2.2g fosfor binnen. Aangezien de ideale verhouding 2:1 is, moet je paard dus eigenlijk 4.4g calcium met die 2.2g fosfor binnen krijgen, dus 3.1g meer. Deze 3.1g zou dan met de rest van het voer gecompenseerd moeten worden.
De ideale verhouding is handig om een snelle inschatting te maken, maar in de praktijk is de excellente verhouding berekend over het gehele voor al zat precies en deze geeft al meer speling, die is 1.5-2.5:1. (Dan kom je dus aan 2g calcium extra.) De minimale verhouding, daarbuiten worden paarden echt ziek, is 1-7:1 ( de tussenstap is 1.2-5:1, die grenzen zou ik in vrijwel alle gevallen absoluut aanhouden).
Dit gebeurde vroeger met paarden van molenaars soms, die dan voornamelijk tarwezemelen kregen (1:8 uit mijn hoofd gezegd) en je ziet het soms net Amerikaanse paarden die alleen maar luzerne krijgen (zonder graan of grashooi ernaast) in calciumrijke gebieden, luzerne kan 8-10:1 zijn.
Maar hier wordt er grashooi gevoerd over het algemeen, en dat bevat meestal een calcium verhouding van 1.7:1. Ook subli sp zit rond die verhouding (0.75% ca, 0.41% p).
Om het met enkel sp naar 1.5:1 te trekken, moet je 2g calcium compenseren. 0.41*1.5=0.61. 0.75-0.61=0.14. 0.14g calcium blijft per 100g sp over om mee te compenseren. Dat is dus 1.4g/kg sp. 2/1.4 = +-1.5kg sp. Dus alleen je sp is al voldoende om de sojaschroot recht te trekken, je hooi en je brok zijn dan nog niet meegenomen.
--------
Ik heb nog even een oude quote opgezocht om het verhaal over de aminozuren, eiwitten en spieropbouw te verduidelijken (hopelijk).
Mizora schreef:Als er te weinig essentiele aminozuren in het ruwvoer zitten, kan een paard ondanks genoeg totale hoeveelheid eiwit (ruw eiwit wordt berekend door het aantal gram stikstof (=N) x 6.25 te doen) toch onvoldoende basisspier hebben/opbouwen.
[ Afbeelding ]
Als een paard eiwit wil aanmaken heeft hij van iedere soort aminozuur een bepaalde hoeveelheid nodig. Sommige kan hij zelf maken, dit zijn de niet essentiele aminozuren, daarvoor hoeft hij alleen voldoende eiwit te eten, andere aminozuren moet hij via zijn voeding binnen krijgen, de essentiele aminozuren, dit zijn Lysine, Methionine, Leucine, Isoleucine, Fenylalanine, Threonine, Tryptofaan, Histidine en Valine.
Als bijvoorbeeld de voorraad methionine op is, dan kan het paard geen eiwitten meer aanmaken waarvoor hij methionine nodig heeft. Alle extra aminozuren zal hij dan gaan verbranden om ze zo toch nog nuttig te laten zijn. Methionine is onder andere van belang voor de hoefkwaliteit.
@slmnt9: lastig om een duidelijk oordeel over het geven. Dat verhitten wordt in de eerste plaats gedaan om de blauwzuurvorming tegen te gaan. Hoeveel verschil het qua verteerbaarheid van eiwitten geeft kan ik slecht inschatten.
SG Bianca en Roby rust zacht 
