De paardjes hebben hier een grote wei waar inderdaad in de heggen en vooral in het voorjaar van alles groeit. Ik hou het van een afstandje in de gaten en grijp in als het te gek wordt: bijvoorbeeld Hercule onze krachtpatser die de hele dag op twee achterpootjes staat vanwege het eten van de kersen of appels uit de boom. Als ik zoiets zie, dan zet ik het eventjes af zodat ze alleen eventjes zelf mogen plukken on der onze toezicht.
Zo ook met de eikeltjes. Er liggen er nu nog maar een paar, dus kan geen kwaad. Maar zoals zoals vorig jaar er een tapijt van groene eikels ligt in de paddock, dan grijp ik in en als de paarden op de wei zijn, dan haal ik er vlug alles uit zodat er gewoon weer wat gevallen eikeltjes liggen als ze terug komen.
Ik ben niet gauw in paniek, want ik zie dat paardjes het vaak zelf regelen en soms zelfs een beetje eten van iets dat giftig zou zijn. Zolang het bij klein hapje blijft laat ik het gaan want wie weet waarom ze dit doen.
Helaas heb ik heel veel brandnetel dat ze echt niet lekker vinden. Dus nu besloten, dat als ik naar NL ga en de paarden op de wei dat ik vooraf toch een keer alles spuit zodat dit weg is paar weken later. Het wordt echt veel en veel te veel en ze doen er niets mee, ook niet als ik het met de bosmaaier maai en ook niet de verse brandnetels laat drogen en ze aan ze geef.
Kleefkruid daar zijn ze gek op, net als paardenbloemen en gele bloemen die hier vooral omhoog komen (geel ook) bij droogte. Deze laatste moeten we voorzichtig zijn want die kunnen te rijk zijn voor ze en risico geven op HB.
Vaak zie ik de paardjes smullen van de bramen in de struiken.
Ze zijn gek op fruit en ze kennen het goed. Paar weken geleden waren we de draad vergeten te doen en Polie zette het gelijk op een holletje en trok één rechte streep naar de appelboom waar al kleine appeltjes aanhingen
. Niet echt slim dus want wij kunnen ook heel hard rennen als het moet 
. Maar ze had toch een tak al leeg geschraap, dekselse meid. Met name Polie zal de fruit voorjaarbloesems van de bomen eten als ze kans krijgt. 
als we werken, deden nu meer dan kijken. Onze lieve dikbillen zagen hun kans schoon en tussen het "helpen" door gingen ze lekker eten 
. Het was geen gezicht en zo grappig zo vanuit onze ontbijttafel.