Ik heb momenteel een grote uitdaging.
Ik ga proberen het kort uit te leggen maar het is aardig lang verhaal.
2,5 jaar geleden kreeg ik mijn paard, Biko. destijds was ik eind 14 ben nu 17, we hebben alleen klinisch laten keuren
Een superlieve ruin, toen 11 nu 13, stond te koop omdat hij niet kon springen en de eigenaar dat graag wou, gekocht van handel/training stal.
Na een week hoorde ik van de oude eigenaar dat hij haar veel te heftig was, blijkbaar is dit al bij meerdere mensen gebeurd en is hij zo van hand tot hand gegaan en in alleen het jaar voor mij al 4 keer verhuisd.
niet heel fijn om achteraf te horen natuurlijk maar nu hadden we hem al, dus goed we zien wel hoe het gaat.
11 maanden was alles prima, hij was lief, wel heel stijf in het begin en erg sloom, rasp op de achterbenen, beetje meer verzorging kon zeker geen kwaad en had scheve voorhoeven daarom zaten daar ijzers onder, maar niks extreems ofzo. We hebben eerste 2 maand iedere keer dat ik erop zat les gehad en veel begeleiding.
Na 11 maanden vroegen we hem tijdens de les (had tot die tijd 2 keer per week les) wat meer dan eerder en hierop begon hij extreem te bokken, hij bokte voorheen wel een keertje maar niet zoals dit, dit gedrag hield aan tijdens het rijden, het was echt veel bokken en staken. volgens instructeur was het niet vanaf pijn
Zadelmaker en osteopaat waren zo'n 2 maand daarvoor geweest en kon niks met het zadel dus reed met bontje.
Voor de zekerheid een andere zadelmaker laten komen.
Tijdens dit bezoek liep hij heel gek, het was voor het eerst in maanden dat ik zonder bontje reed. in de achterhand was hij heel slecht, meteen een dierenarts erbij gehaald, heel kreupelheidsonderzoek gedaan en rechtsvoor uitverdoofd en op de foto gezet.
Heel duidelijk verhaal werd het niet maar vermoeden op overbelast been door missende kracht in de achterhand en scheve hoefstand. 6 weken rust en speciaal beslag waardoor de hoeven beter afrolden.
Biko werd alleen steeds gevaarlijker tijdens het beslaan, bekappen was prima maar zodra er ijzers onder moesten was het steigeren, trappen en doen. ook begon hij zijn ijzers af te trappen wat hij nog nooit had gedaan.
Na 6 week chiropractische behandeling gehad en zadelmaker weer geweest de week erna, toen 3 week kunnen rijden en daarna een osteopaat erbij gehaald die hem nog een keer kon los werken. 3 week rustig en toen kwam ze nog een keer.
op dat moment stond hij weer op 1 ijzer en wist ik niet meer of ik nog een keer wou beslaan omdat hij dan verdoofd moest worden. Besloten om hem van de ijzers af te halen omdat hij eigenlijk heel duidelijk was.
Toen met de bekapper (natuurlijk) kwamen we erachter dat hij nog steeds heel slecht in zijn lijf zat, terwijl hij net naar de osteopaat was geweest.
nogmaals bekeken en de theorie was dat hij door te krap beslag en zijn hoefstand in zijn lijf is gaan compenseren en hierdoor niet goed liep en last had van zijn rug(hij liep niet perse kreupel trouwens maar niet goed).
Aangezien zijn hoeven nog steeds scheef waren en osteopathie dus een week zou helpen besloten hem in ieder geval een half jaar niet te rijden en dan verder te kijken.
Dit dus gedaan en in Januari liep hij een heel stuk beter, osteopaat er nog een keer bij laten komen en ze vond hem goed genoeg. zadelmaker erbij en we mochten weer opbouwen, dit zijn we in April gaan doen (osteopaat kon niet meteen).
we hebben echt een superleuke zomer gehad en veel buitenritten gemaakt met stalgenootjes. ook wat dressuur gereden wat heel goed ging, ook gaan lessen bij iemand die de freestyle methode van Emiel Voest gebruikt.
Eind oktober voelde hij plots weer heel stijf, die dag afgestapt maar 2 dagen later eigenlijk hetzelfde en hij begon ook weer meer te bokken, meteen osteopaat geappt en later die week keer met barebackpad gereden wat hij eigenlijk weer heel goed deed.
mijn osteopaat kon pas na 2 maand dus een andere die al op stal kwam heeft hem behandeld, hierna nog 2 keer met barebackpad gereden waarbij hij goed liep, toen op buitenrit met barebackpad waarbij hij wel wat bokte maar ook vel vreugdehopjes dus even laten gaan.
2 dagen later hadden we les en liep hij toch echt niet goed, weer niet echt kreupel maar niet goed.
Ik had gezegd dat ik als het weer fout ging hem wou laten checken op kissing spines dus dat gedaan.
hij heeft lichte kissing spines op de 14e wervel maar niet zoveel dat het zijn bewegingspatroon kan verklaren, ook echo laten maken maar niks te zien.
Omdat de westerse wereld eigenlijk niks kon vinden zijn we naar Den Hoek gegaan, dit is een holistische kliniek. Zijn hebben Lyme gemeten, niet acuut dus hij is niet in levensgevaar maar het klopt wel met veel van zijn klachten.
we hebben 3 middeltje meegekregen waar hij eigenlijk 2 keer per dag 12 druppels van moet, het mag niet over het voer en het is voor mij niet haalbaar om 2 keer naar stal te gaan dus overlegd en hij krijgt nu 1 keer 18 druppels.
na zon 5 week moet dat gaan werken, dat is aankomende woensdag.
Biko gaat heel erg op en neer, vorige week zondag heb ik een kwartiertje kunnen rijden en afgelopen woensdag liep hij kreupel in de bochten. het verschild echt per dag maar als het een mens was zou ik hem depressief noemen.
Ik merk dat ik langzaamaan hoop begin te verliezen en ook geen energie meer heb.
Biko is helemaal niet het paard wat ik zou kiezen (naast de lichamelijke klachten) als eigen paard maar het persoon dat geholpen heeft tijdens onze zoektocht had hoop dat ik de sport in ging vermoed ik. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt hem te kopen dus dat is niet hun fout maar ik merk het wel.
ik hou ook ontzettend veel van hem maar alles bij elkaar word momenteel heel veel.
Mijn ouders zijn geen paardenmensen dus het is voor hen moeilijk te begrijpen hoe het voelt.
Ik wou ergens gewoon even het verhaal uit typen maar heb ook echt de vraag, hoe ver ga je ?
Biko is pas 13 dus niet te oud om het te proberen, wel ben ik op. Ik merk dat ik steeds minder energie heb, alleen nog naar stal ga voor de klusjes en als ik les heb (grondwerk).
De stal waar ik sta worden we beide ook niet gelukkig van maar er is geen andere plek waar hij het beter heeft en voor mij te doen is kwa reizen.
Zijn er mensen met ervaringen met Lyme ? of hebben mensen nog ideeën hoe ik mezelf toch nog motivatie kan geven door te gaan ?
Korte uitleg is niet echt gelukt helaas maar goed we zijn nu 1,5 jaar bezig met klachten waarin hij op en af gaat.
Mocht iemand advies hebben hoor ik het heel graag
