Geplaatst Medisch
Foto: Bokker Ivonka
In een recente Britse studie is gentherapie succesvol toegepast als behandeling voor kreupele paarden, dit wordt gezien als een belangrijke medische ontwikkeling.
De onderzoekers injecteerden plasmide DNA in gescheurde ligamenten en pezen. Plasmide DNA is een ringvormig DNA-molecuul dat voornamelijk voorkomt bij bacteriën. Door het injecteren van plasmide ontwikkelden er natuurlijke proteïnes, deze hielpen bloedvaten om te groeien in het gescheurde weefsel en hierdoor groeide het weefsel terug zonder littekenweefsel achter te laten. Dit is essentieel om een paard weer zuiver te kunnen laten lopen.
Dit onderzoek was een samenwerking van onderzoekers van de Diergeneeskunde faculteit van de University of Nottingham, Kazan Federal University en de Moscow State Academy.
Door deze wetenschappers is vorig jaar ook onderzoek gedaan naar gentherapie, en deze studie geeft bewijs dat deze therapie ook echt werkt bij kreupele paarden met gescheurde pezen of ligamenten.
Volgens Dr. Catrin Rutland, een professor anatomie en ontwikkelingsgenetica aan de Universiteit van Nottingham, is dit innovatieve onderzoek erg veelbelovend en fascinerend. “Het was geweldig om de korte herstelperiode, de verlichting van de pijn en de ontwikkeling van de bloedvaten die het weefsel helpen herstellen te zien bij de gewonde dieren. Dit gaf veel inzicht in hoe en waarom deze technieken werken,” zegt zij.
Professor Albert Rizvanov van de Kazan Federal University leidde het onderzoek, en zei hierover: “deze behandeling zou potentieel ook gebruikt kunnen worden voor andere dieren en zelfs mensen met ligament- en peesproblemen. Huidige behandelingen werken vaak niet of resulteren in 60% van de gevallen in een terugval.”
Het gebruik van paardengenen bij het creeëren van de gentherapie was bij dit onderzoek volgens hem heel belangrijk, omdat dit ervoor zorgt dat de proteïnen die gesynthetiseerd worden natuurlijk zijn voor het paard. Dit voorkomt dat er ongewenste immuunreacties opspelen.
Veterinaire chirurg Dr Milomir Kovac stelt dat de paarden die in het onderzoek zijn gebruikt op natuurlijke wijze kreupel geraakt, en “door deze behandeling konden de meesten binnen een korte tijd weer op een normaal niveau bewegen en hadden zij geen pijn meer”.
Voor het onderzoek zijn zeven paarden gebruikt met een peesontsteking, en drie paarden met desmitis (een ontstoken ligament). Acht van deze paarden waren na twee tot zes maanden terug op hun oude prestatieniveau. Één paard liet twee maanden na de behandeling op de echo’s geen significante verbeteringen zien, maar verbeterde klinisch gezien wel en was minder kreupel. Het laatste paard verbeterde in eerste instantie wel, maar had zes maanden na de behandeling een terugval.
Volgens het onderzoeksteam is de data erg veelbelovend, maar moet er wel meer onderzoek gedaan worden om de onderliggende mechanismen goed te kunnen begrijpen.
De volgende stap voor het team is om financiering te krijgen zodat de behandeling verder ontwikkeld kan worden en het op termijn ook in klinieken toegepast kan gaan worden.
Het zou wel mooi zijn, je neemt een plasmid en abacadabra, hoepsakee, 'natuurlijke proteines' worden zomaar gevormd, en dan ook nog precies díe die er nodig zijn op die plek...
