Springen
Foto: Raphael Macek Photography
Na een tumultueuze periode won de Nederlandse Jody van Gerwen vorig weekend nog de tweesterren Grote Prijs in Rome. In een interview met de Limburger verklaart de amazone : “Mijn vader hing voor de barrage al drie keer aan de lijn.”
Tegenwoordig rijdt ze de paarden bij Bart Gommeren in Bavel en lijkt met de overwinning in de Grand Prix van Rome weer helemaal op de weg terug.
Het is voor Van Gerwen nog steeds nauwelijks te bevatten dat haar grootste fan er niet meer bij is wanneer zij op het paard stapt. Al blijft ze hem door dik en dun verdedigen. Haar vader moet met de verkeerde mensen in aanraking zijn gekomen, is haar stellige overtuiging. “Hij zou dit zijn familie nooit aandoen. Eén ding weet ik zeker: dit heeft hij niet gedaan voor mijn carrière.”
Zwaar
Geen zitting miste ze in Kent, waar haar vader terecht stond. Ze heeft er heel wat tranen gelaten. “Hij is er altijd voor mij geweest, heeft zoveel voor mij gedaan. Nu moest ik er voor hem zijn.” De gevolgen zijn groot, ook voor Van Gerwens carrière. Niet alleen raakte de amazone haar vader kwijt, dat gold ook voor haar paarden. “Veel paarden waren van sponsoren, die trokken zich meteen terug. Dat was heel zwaar. Je geeft heel veel om die paarden, wilt ze eigenlijk niet afgeven.
Maar ik moet sterk zijn.”
In Bavel heeft ze bij een stal een nieuwe plek gevonden. De eigenaar was blij om haar te zien komen en daar is Van Gerwen dankbaar voor. Al merkt ze dat ze nog steeds moet opboksen tegen een beeld dat aan haar kleeft. De Britse rechter mocht dan concluderen dat de amazone zelf van niets wist, wel liet hij weten ervan overtuigd te zijn dat de carrière van Van Gerwen een van de redenen was voor de drugssmokkel.
Kapot gewerkt
Een verhaal waar volgens haar totaal geen bewijzen voor waren, maar waar ze wel last van heeft. “Alsof ik er nooit iets voor heb hoeven doen. Terwijl wij -mijn vader, moeder en ik- ons kapot hebben gewerkt. Ik heb altijd handelspaarden- en pony’s gereden die moeilijker waren. Waar anderen niet mee overweg konden. Talent is niet te koop, dat heb ik in Rome wel laten zien.” Dat Van Gerwen ontegenzeggelijk met talent begiftigd is, liet ze vorige week inderdaad nog maar eens zien. De vijf grote bekers en de zilveren schaal in de kantine van haar nieuwe rijstal zijn het glimmende bewijs.
Na ellenlang blessureleed keerde ze in de Italiaanse hoofdstad terug op niveau. 43 Italiaanse combinaties hadden het nakijken. En dat met een merrie (Dendola) die haar eerste Grand Prix liep en waarop ze pas drie maanden traint. Na de finish kwamen de emoties dan ook. “Ons hele leven was paarden en wij deden alles met z’n drieën. Nu zat mijn moeder thuis achter de computer te kijken en papa leefde mee via de telefoon.” Want haar vader mag dan vastzitten, de carrière van zijn dochter volgt hij nog op de voet. “Mijn vader houdt alles bij. Hij hing voor de barrage al drie keer aan de lijn om te vragen of ik al gereden had.”
Doorzetter
Aan opgeven heeft Van Gerwen dan ook nooit gedacht. Het tekent haar, de Limbrichtse is een doorzetter. Een karaktertrek die goed van pas kwam de afgelopen twee jaar. Haar zesde plek op het NK en de daaropvolgende optredens namens het nationale team in Odense en Sankt Gallen liggen namelijk alweer vier jaar achter haar. Liefst twee keer moest de amazone terug knokken. De eerste keer na een val in Spanje waarbij haar paard bovenop haar been terecht kwam. Op de video die Van Gerwen laat zien, is het breken van het been zelfs te horen. Eenmaal terug sloeg het noodlot nogmaals toe. Een nieuwe val zorgde ervoor dat haar knieschijf verschoof, de kniebanden afscheurden en haar kraakbeen beschadigd raakte.
Dat ze nog kan paardrijden is een klein wonder. “Ik heb er wel over nagedacht. Wat als ik moet stoppen? Maar paarden en paardrijden is mijn passie.”
Kort na de operaties was de amazone dan ook alweer in de stal te vinden. Eerst in de rolstoel, later op krukken. “Als je al je hele leven in de paardenwereld zit, is het heel moeilijk om dat in één keer op te geven. Ik heb vooral geluk gehad dat ik aan paardrijden doe. Als ik voetballer was, zou mijn carrière over zijn geweest.”
‘Spooky’
Inmiddels is Van Gerwen dus terug. Tussen de paarden is ze op haar plek. En met Dendola ziet ze bovendien nog kansen om door te groeien. “Dit paard had hiervoor alleen op landelijk niveau gelopen. Dendola komt van ver en moet enorm veel vertrouwen krijgen van een ruiter. Ze is een beetje spooky, vindt alles interessant om zich heen. Maar voor mij gaat ze nu door het vuur.”
Het NK in april is het uiteindelijke doel, maar eerst trekt ze weer naar Italië. Daar gaat ze op onderzoek uit, kijken wat Dendola nog meer kan. In het land ook waarmee de stal waarvoor ze rijdt veel handelt. Ook deze middag in Bavel is de voertaal Italiaans. Van Gerwen zelf loopt met Team Italia op haar rug en zelfs de balken waar ze met haar paard overheen springt, zijn rood, groen en wit. Een beetje vreest ze er ook wel voor dat Dendola na het plotselinge succes dadelijk weg moet. “In Rome stonden ze al in de rij en ik rij natuurlijk bij een handelaar. Maar hij heeft gezegd dat Dendola voorlopig nog even blijft.” Al weet Van Gerwen ook dat het bij een echt goed bod over is.
