Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
enjoymyhorse schreef:helaas... de zeldzame keren dat ik langs de dressie bakranden sta is het meestal ipv wegdromen...Dat is iets wat ik me ook altijd afvraag.
Die zouden toch met alle gemak van de wereld ons amateurs moeten kunnen laten zien hoe het hoort. Dat wij zwijmelend aan de bakrand staan van wauw als ik dat ook eens zou kunnen.
poes schreef:MCE: je zegt dat af en tie eens grof met de hand zijn mag.
Maar valt precies dat eigenlijk nog te verantwoorden?
Mag ik mijn hond aan de slipketting een goede ruk geven als hij trekt? Daar zijn we eigenlijk ook vanaf gestapt. Waarom praten we dit gedrag bij paarden nog goed?
poes schreef:Fors lijkt mij ook niet geheel pijnloos of zie je dat anders?
De buitenwereld trekt idd steeds meer de wenkbrauwen op... en ik begin ze te begrijpen als ik dit soort dingen lees.
poes schreef:Dat is ook mijn credo: zo zacht als mogelijk maar zo hard als nodig.
Maar
Hoe hard is verantwoord?
Vanuit teugeldrukmeting hoorde ik:
De amateur gaat tot 7 kilo
De prof gaat rustig tot 14 kilo
MAAR
de prof geeft die 14 kilo zo kort en wordt daarna op twee handen extreem licht wat de amateur nooit haalt qua gelijkheid en gewicht.
Maar... is die 14 kilo.., ijzer op laag... ijzer op bot. Dan wel ok?
poes schreef:Dat is ook mijn credo: zo zacht als mogelijk maar zo hard als nodig.
Maar
Hoe hard is verantwoord?
Vanuit teugeldrukmeting hoorde ik:
De amateur gaat tot 7 kilo
De prof gaat rustig tot 14 kilo
MAAR
de prof geeft die 14 kilo zo kort en wordt daarna op twee handen extreem licht wat de amateur nooit haalt qua gelijkheid en gewicht.
Maar... is die 14 kilo.., ijzer op laag... ijzer op bot. Dan wel ok?
poes schreef:Fors lijkt mij ook niet geheel pijnloos of zie je dat anders?
De buitenwereld trekt idd steeds meer de wenkbrauwen op... en ik begin ze te begrijpen als ik dit soort dingen lees.
Janneke2 schreef:poes schreef:Dat is ook mijn credo: zo zacht als mogelijk maar zo hard als nodig.
Maar
Hoe hard is verantwoord?
Vanuit teugeldrukmeting hoorde ik:
De amateur gaat tot 7 kilo
De prof gaat rustig tot 14 kilo
MAAR
de prof geeft die 14 kilo zo kort en wordt daarna op twee handen extreem licht wat de amateur nooit haalt qua gelijkheid en gewicht.
Maar... is die 14 kilo.., ijzer op laag... ijzer op bot. Dan wel ok?
Wat een gedoe toch...
Accoord, ik rijd spaans of hoe je het noemen wil.
Ik rijd in principe met drie gram.
Het aantal ruiters dat in de ring rijdt op het gewicht van de teugel - op het laatste chio: nul.
Een aantal had licht contact (zoiets als die 3 gram), een aantal volgens mij veel zwaarder.
Maar hoezo 'dat een amateur die lichtheid en gelijkheid nooit kan evenaren'...?
En waar ter wereld heb je, professionele ruiter of niet, 15 (!) kilo voor nodig????
In noodgevallen allah - maar verder trek je hoogstpersoonlijk het dier op de voorhand. Weg Schwung, weg ontspanning.
En de aanleuning is iets wat je krijgt van een paard met vertrouwen.
En de correcte houding kun je in wezen niet afdwingen.
Ik vind het nodig hebben van 15 kilo dus erg onprofessioneel klinken.
Peetstap schreef:enjoymyhorse schreef:helaas... de zeldzame keren dat ik langs de dressie bakranden sta is het meestal ipv wegdromen...Dat is iets wat ik me ook altijd afvraag.
Die zouden toch met alle gemak van de wereld ons amateurs moeten kunnen laten zien hoe het hoort. Dat wij zwijmelend aan de bakrand staan van wauw als ik dat ook eens zou kunnen.
Positief vindt ik dan weer wel dat er duizenden jonge mensen rondlopen op dagen zoals E-day, die blijkbaar super veel belangstelling hebben hoe het anders kan en moet.
En dat b.v. de clinics en lessen die worden gegeven in de Rien hoek overvol zijn.
Niet dat in die hoek alles nou ineens zaligmakend is, maar hoopvol is het wel.
En tja, fam. Klimke blijft stiekum toch bitje mijn voorbeeld dat paarden ook paard mogen zijn in al hun wezen ipv porseleinen poppetjes die hun kunstjes mogen laten zien.
[ Video ]
poes schreef:Babootje: precies, we verantwoorden het voor onze eigen veiligheid. Als het gevaarlijk kan worden, dan mag het.
Maar is dat eigenlijk wel zo?
Bij olifanten vinden we het bvb niet meer verantwoord om pijn als middel te gebruiken bij onveilige situaties. Daar bouwen we enorme muren en afrasteringen rond zodat we niet eo dicht bij ze moeten komen.
Waarom is dat bij paarden anders?
Ik vind het wel interessant om het op deze manier te bekijken
Gebruikers op dit forum: amy495, Danseresje, Dapnik, kamsel, lillylover, MDWStables, Mel80life, nnicolex, RianneH, Schrompeltje, Supertje en 74 bezoekers