Bokt.nl

liedje89 schreef:

Maar een paard heeft daar verder ook geen idee van natuurlijk, of die kans er ergens is. Die gaat gewoon lekker verder met zijn leven zoals die de hele tijd al deed. Volgt gewoon zijn instinct. Als ik mijn paard loslaat in een enorm natuurgebied waar ze haast nooit de rand van tegen komt maar ik zoek haar (met behulp van GPS ofzo) iedere dag nog even op met een paar wortels en ze moet dan een kunstje doen dan blijft ze het waarschijnlijk gewoon doen en bedenkt ze echt niet dat dat niet hoeft. Als je ze los zou laten in een soort lui lekker land en voor altijd met rust zou laten, is hij zonder jou waarschijnlijk net zo gelukkig inderdaad. Hek is in principe geen bepalende factor, of jij m nog komt manipuleren met voedsel enzo is waarschijnlijk belangrijker.

Kuggur schreef:

Wat doen je paarden Nikass als er geen hekken zijn?

josien_m_ schreef:

Naast instinct bestaat het cognitief leren. Mensen kunnen dat, veel dieren kunnen dat ook. Of paarden bijvoorbeeld een beeld van de toekomst hebben en hoe ze dat zien, weten we natuurlijk niet. Wel kun je dat soms uit hun gedrag gaan begrijpen. Een verhaal van de beheerster van de koniks bij slot Loevesteyn: Een hengst neust wat met een merrie uit een andere harem, hij is zacht en vriendelijk tegen haar. Een investering in de toekomst: als ze later hengstig is, kiest ze hem misschien wel. Alleen instinct? Misschien, ik zou het niet durven zeggen!
Paarden hebben individuele vriendschapsbanden die ze hun hele leven als het mogelijk is, blijven onderhouden. Is het dan logisch te verwachten dat je paard jou zou vergeten? Toch alleen als hij met jou niet die vriendschap heeft. Zonder dieren te willen vermenselijken of mensen te verdierlijken: wat doet het met je als je beseft en erkent dat je paard een vriendschapsrelatie met jou heeft?

danzzz schreef:

Wat een toffe vragen om over na te denken Josien!

Ik GELOOF zeker dat er speciale connecties bestaan tussen mensen en dieren, net zoals dat in groepen dieren onderling is en zo ook bij ons mensen. Je ziet het ook wel meer bij dieren onderling, katten die innig zijn met honden, en kippen die innig zijn met paarden ect, ect. Dus ik geloof wel dat er naast instinctief "besluiten" maken er ook wel een emotionele band kan zijn, een soort van gevoel voor elkaar.

De beroemde klik.

Alleen vergeet een paard die klik, als die klik niet meer in de buurt is, dan gaat die voor de next best thing en dat is de volgende klik in de rij. Als die klik dan weer terug is dan gaat het paard terug naar waar hij het op dat moment het prettigst bij is en dat is bij de eerste klik. Komt de eerste klik nooit meer terug, dan is tweede klik ook heel prima.

denk ik zo?

josien_m_ schreef:

danzzz schreef:

Wat een toffe vragen om over na te denken Josien!

Ik GELOOF zeker dat er speciale connecties bestaan tussen mensen en dieren, net zoals dat in groepen dieren onderling is en zo ook bij ons mensen. Je ziet het ook wel meer bij dieren onderling, katten die innig zijn met honden, en kippen die innig zijn met paarden ect, ect. Dus ik geloof wel dat er naast instinctief "besluiten" maken er ook wel een emotionele band kan zijn, een soort van gevoel voor elkaar.

De beroemde klik.

Alleen vergeet een paard die klik, als die klik niet meer in de buurt is, dan gaat die voor de next best thing en dat is de volgende klik in de rij. Als die klik dan weer terug is dan gaat het paard terug naar waar hij het op dat moment het prettigst bij is en dat is bij de eerste klik. Komt de eerste klik nooit meer terug, dan is tweede klik ook heel prima.

denk ik zo?

GELOOF je het of weet je het uit ervaring?

Wat doe je zelf bij die klik met een mensenvriend? Ga je door naar de volgende klik zonder rouw of?

Daphne__ schreef:

Hebben mijn kapotte fietsen even geluk, die staan op de wei. Maargoed, dat zijn wel 2 driewielers en een kinderfiets... Dat is misschien anders dan het type fiets wat je neemt als je echt serieus wilt fietsen

josien_m_ schreef:

Denk je... Je weet het natuurlijk niet.

Nog een vraag: is weten alleen en ratinoneel weten of bestaat er ook een gevoelsmatig weten voor jou?

danzzz schreef:

josien_m_ schreef:

Denk je... Je weet het natuurlijk niet.

Nog een vraag: is weten alleen en ratinoneel weten of bestaat er ook een gevoelsmatig weten voor jou?

Ik denk een mengelmoes waarbij rationeel de leidraad is?

Maar zeker bij filosofische denkdingen zoals deze materie is een stuk gevoel wel nodig. Als ik een antwoord aan het formuleren ben bijvoorbeeld, dan denk ik daar heel serieus over na. En net zoals het antwoord net met de klikjes dan ga ik in mijn gevoel en dan bedenk ik me hoe het toen was toen mijn lvhl mij verliet en hoe ik bounceback mijn nieuwe liefde vond. Dan ga ik me voorstellen dat een dier dat ook kan hebben en houd ik dat gevoel even vast. Dan haal ik de emotie eruit en realiseer ik me dat ik als mens precies hetzelfde doe als een dier. Ik overleef en ga naar de second best thing, dus doet het dier hetzelfde als de mens. (als dit verwarrend is moet je het zeggen, ik heb een beetje moeite met verwoorden wat ik bedoel nu) En dus zijn we in staat een wederzijdse vriendschap op te bouwen met speciale andere gedomesticeerde dieren. Alleen is die vriendschap voor ons belangrijker dan voor het dier, simpelweg omdat die veel makkelijker over de emotie heen stapt.

Op die manier komt gevoel met weten, en rationeel met emotie samen tot een "mening" Daarom vind ik het ook niet zo heel raar dat niet iedereen de columnist begrijpt, je moet best een kronkel in je kop hebben om dat wel te kunnen

anjali schreef:

Je weet toch wel dat er honden zij die jarenlang op hun overleden baasje hebben liggen wachten. In Krakau is er zelfs een standbeeld voor zo'n hondje.

Alane schreef:

vwb lezen van het stuk.... als het stuk op verschillende manieren gelezen kan worden cq begrepen kan worden dan ligt dat nooit aan de lezer, maar aan de schrijver, immers is de schrijver die je iets wil vertellen en dus niet eenduidig in zijn verhaal.
MI is het dus de schrijver vragen hoe hij/zij het bedoelt, hoe hij/zij verwacht dat het gelezen wordt, en niet de lezer beschuldigen van niet begrijpen hoe jij het als lezer leest cq begrijpt.

Sizzle schreef:

Als ik heel eerlijk ben dan ben ik diep van binnen eigenlijk ook van mening dat mensen eigenlijk geen dieren zouden moeten bezitten.
Maar ja, mijn egoisme blijkt een stuk groter dan mijn wilskracht en geweten

Eigenlijk zou je alleen met dieren samen moeten werken die de vrije keus hebben om te komen en te gaan. Echter kan dat uiteraard niet als je niet in de rimboe woont.

Kuggur schreef:

Wat doen je paarden Nikass als er geen hekken zijn?

julius_juut schreef:

Kuggur schreef:

Wat doen je paarden Nikass als er geen hekken zijn?

Ik kan hier uit ervaring (oeps) zeggen dat de enige dieren die hier na een nachtje ontsnappen niet teruggekomen zijn een opgegeten kalkoen, een doodgereden koe, en een stukgereden koe zijn. Verder stond al her harige en gevederde spul 's ochtends gewoon weer op het erf, ook al waren ze wel op sjouw geweest.


Overigens is uit rijden gaan voor niet alle paarden een noodzakelijk kwaad hoor. Zador kon en mocht prima zelf aangeven of hij wilde rijden of niet, als baas het met zadel aan kwam en hij wilde niet drentelde hij opzij. Nou prima, dan ga je maar weer terug in de wei. Het overgrote deel van de keren koos hij echter wel voor het zadel en lekker een rondje door de polder rennen, want ja, paarden kunnen het leuk vinden om met een mens op pad te gaan. Dan moeten wij als mensen wel een beetje nadenken over wat ook leuk is voor een paard. Als ik die beesten door een bak zie lopen met weer eens iemand op de rug die denkt dat ze aan het gewichtsheffen is voel ik ook niet veel anders dan medelijden en gun ik die beesten een volledig verbod op het werken met paarden.

julius_juut schreef:

Kuggur schreef:

Wat doen je paarden Nikass als er geen hekken zijn?

Ik kan hier uit ervaring (oeps) zeggen dat de enige dieren die hier na een nachtje ontsnappen niet teruggekomen zijn een opgegeten kalkoen, een doodgereden koe, en een stukgereden koe zijn. Verder stond al her harige en gevederde spul 's ochtends gewoon weer op het erf, ook al waren ze wel op sjouw geweest.


Overigens is uit rijden gaan voor niet alle paarden een noodzakelijk kwaad hoor. Zador kon en mocht prima zelf aangeven of hij wilde rijden of niet, als baas het met zadel aan kwam en hij wilde niet drentelde hij opzij. Nou prima, dan ga je maar weer terug in de wei. Het overgrote deel van de keren koos hij echter wel voor het zadel en lekker een rondje door de polder rennen, want ja, paarden kunnen het leuk vinden om met een mens op pad te gaan. Dan moeten wij als mensen wel een beetje nadenken over wat ook leuk is voor een paard. Als ik die beesten door een bak zie lopen met weer eens iemand op de rug die denkt dat ze aan het gewichtsheffen is voel ik ook niet veel anders dan medelijden en gun ik die beesten een volledig verbod op het werken met paarden.