Geplaatst Op zaterdag 27 juni vierde Stichting Mensport en Endurance het eerste lustrum van de mendurance in Etten-Leur met een mendurance-wedstrijd en een kampioenschap. In de rubriek tweespan pony's klasse 3, waarbij er 69,6 km binnen een vastgestelde tijd afgelegd moest worden, is Tijnie van Gerdingen, op Bokt bekend onder de naam Barney1978, Nederlands Kampioen geworden. Haar tweespan shetlanders Barney en Pip behaalden een gemiddelde snelheid van 11,64 km/uur.
Mendurance is de aangespannen variant van endurance, een wedstrijd waarin de snelheid en het uithoudingsvermogen van een aanspanning over langere afstand wordt beproefd. Deze wedstrijden testen de kennis en kunde van de menner om zijn aanspanning zo snel mogelijk over een gemarkeerde route door verschillende terreinen te rijden waarbij de aanwezige veterinair controleert of het paard of pony ‘fit to continue’ is.
Hieronder het verslag van Barney1978:
Citaat:Ik ben inmiddels wakker na een lange nacht slapen. Oef ik was me toch een potje kapot.
Maar hier dan ons verslagje:
Pony's om vijf uur gevoerd na kwart over vier opgestaan te zijn. Ze stonden een kilometer verderop dus alles gelijk meegenomen naar hun stal. Ze waren de nacht goed doorgekomen. De avond ervoor nog elektrolyten en pulp en sportmuesli gegeven. Deze ochtend extra pulp en sportmuesli.
Naar de start toe en daar waren we om half zeven. Alles klaar zetten en vrij snel moesten we keuren en daar gelijk opgetuigd. Hartslagen waren 40, dus voor onze pony's was dat laag. Ik merk wel dat ze nu steeds lager komen te zitten.
Eerste ronde tussen de 10-12 km gereden met gemiddelde op onze gps van 11,8 geëindigd. Deze rit verliep prima en ontspannen. Pip was wel kijkerig en dat kan lastig zijn met de tweewieler. Rechts de hoek om stond een bankje en hij schrok zo erg dat hij zo weg sprong dat links de sloot dichtbij kwam.
Met keuren hadden ze hele goede uitslagen.
Ronde twee was de langste route, we merkten dat ze wat "inkakten". Gelukkig bleef het wel allemaal goed verlopen. Uiteraard kwam ik de cross-buggies weer tegen, derde jaar dat ze voor mij snufferd stonden haha. Ook hier dezelfde snelheid aangehouden en onderweg heeft mijn groom altijd op twee punten gestaan om te koelen. Pony's wilden geen enkele keer van de zes momenten drinken. Maar wel een hapje appel.
Keuring verliep weer heel goed, ik was echt verrast over de turgor omdat (vooral) Barney daar nog weleens problemen mee kan hebben. Hartslagen bleven ook heel netjes.
Toen kwam de derde ronde, dat was voor ons een spannend moment. Je weet niet hoe de pony's zich gaan houden. En inmiddels verrekten wij van de pijn in onze rug. Martin had zich in ronde twee hard met zijn knie gestoten aan de wagen. Het leven gaat niet altijd over rozen dus ik had zo'n spierspray mee en even daarmee ingespoten.
De pony's startten prima en op hetzelfde tempo weer verder. Het leek wel of het eerste stuk beter liep dan ronde twee. Wat echt bizar was, we kwamen de crossbuggies weer tegen maar nu op een hele ongelukkig plaats. Precies op een heel smal pad precies in de bocht. Dat was dus ingewikkeld want ik kon er niet langs en zij konden ook nergens heen. Martin is erbij gaan staan en toen in overleg met die leider zijn ze rustig voorbij gereden. En de pony's gaven gewoon geen kik, ik was zo trots op ze want anders hadden we een serieus probleem gehad.
Barney is ook nog een keer gestruikeld en viel in het tuig. Gelukkig kon ik hem snel optrekken en liep hij niet mank.
De rit verder vervolgd en ik kan je vertellen dat het echt heftig is. Je pept jezelf en de pony's op. Het werd steeds warmer en gelukkig waaide het nog.
Die kilometerbordjes zijn zoooooooo fijn, vooral op 65 km. De pony's waren toen wel moe, we hebben ze echt aangemoedigd om nog door te zetten en ze gingen gestaag verder. Wat een respect had ik voor ze.
Ze zijn binnen gekomen met een hartslag van zestig en dat was prima. Ze waren moe, het was warm en we waren bijna zeventig km verder. Alles goed gekeurd en complimenten gekregen van de veearts omdat hun waardes zo goed waren. Zeker het vochtgehalte waarvan je toch verwacht dat dit achteruit zakt.
De pulp is een absolute aanwinst op hun wedstrijd rantsoen!
We zijn op facebook overstelpt met lieve reacties. We hadden onderweg de foto's en filmpjes erop gezet. We zijn ook echt gevolgd en dat is echt heel lief. Dat geeft echt een super gevoel.
Bij de finish kregen we applaus, toen moest ik wel even een traantje wegpinken. Wat een gevoel dat het was gelukt. Zonder mijn man en broer had het niet gelukt. Het team ging als een speer!
Er waren meerdere Bokkers in de prijzen gevallen. Martha Zuiderent (Boktnaam Confetti) werd in de klasse 1 voor enkelspan pony's 1e met haar New Forester Sintels Davincy, en de impulsrubriek werd gewonnen door Laura van Berkel (Boktnaam L_Rivaldo) met Rivaldo
Klik hier voor de uitslagen
