Bokt.nl

Schilderij en foto door janouk

Docanita

Ods schreef:

Kan mij de dag zo goed voor de geest halen. We hielden haar al een hele tijd goed in de gaten, soms had ze van die dagen dat ze gevoelig liep op harde ondergrond maar dat was altijd maar kort, en veelal was er een hoefsmid bezoek aan vooraf gegaan. Maar dat beeld veranderde en we merkte dat ze soms niet goed stond op het zand, toch van die standjes om haar voetjes te ontlasten. En wat is dat moeilijk wanneer ze er nog zo goed uitziet en tussen haar oortjes zo vrolijk en opgewekt is. Ook in haar kudde ging het zo lekker. Haar twee zonen, Morris en Denzl, waar ze altijd graag mee stond te suffen in het zonnetje, Uno die haar een jonge deerne liet voelen omdat hij haar zo’n gaaf meisje vond…. Meer omdat ze hem haar voerbak uit liet likken en Gironde waarmee ze samen graag in de roundpen in de verte keken, zij aan zij maar ook wakend over elkaar wanneer ze een dutje deden of gezellig samen dutten in het zand. Het hoorde gewoon zo allemaal, dag in dag uit en al een aantal jaar in deze kudde. De lege plek van zo’n bijzonder lid van de kudde valt keihard binnen, ondanks dat we er altijd mee bezig zijn geweest en overtuigd waren dat dit het moment was waar we rekening mee hebben gehouden. Wat een afschuwelijke lege plek heeft ze achtergelaten na 23 jaar zoveel herinneringen met dit geweldige paard. Mis haar onvoorwaardelijke liefde, al haar maniertjes, hoe ze kijkt, reageert, mij riep, mij beschermde, mij liet genieten van haar bijzondere karakter, looks, en haar prachtige voorkomen. Docanita, Doc, was echt een geweldig en bijzonder dier en blijf altijd nog dankbaar dat ze bij ons hoorde.

Ben blij dat de kudde zich ondertussen wat aan het hervinden is, ook bij hun is er een groot gat gevallen door het verlies van Doc. Zal nog wel een tijdje wennen blijven.