Geplaatst Bokt community
Hiraeth, afgelopen lente in Kopenhagen.
Augustus is voorbij en september heeft zich al gemeld. Afgelopen maand was er weer eens een van vele afwisselingen: zon, regen, nog meer regen, storm. En er zijn weer coronamaatregelen versoepeld. Hopelijk blijven de cijfers de goede kant opgaan en kunnen deze maand alle maatregelen worden opgeheven.
September is ook de maand van de nieuwe doorgeefstokjes. Het eerste doorgeefstokje van september is voor Hiraeth.Hieronder vertelt hij waarom hij zich x-jaar geleden op Bokt heeft aangemeld, wat Bokt voor hem betekent en nog veel meer. Veel leesplezier!
1. Waarom heb je je x-jaar geleden geregistreerd op Bokt?
Ik was 10 jaar oud, dus waarschijnlijk heb ik me aangemeld op hetzelfde moment dat ik Het Paardenspel ontdekte op het internet.
2. Wat is het eerste bericht dat je hebt geplaatst op Bokt?
Bokt, wat doe je me aan! Even zoeken...
Hiraeth schreef:Mijne staat als het echt goed droog is buiten.
Ik denk dat het geen kwaad kan.
Uit een topic over het 's nachts buitenzetten van paarden.
3. Op een schaal van 1 tot 10, hoe beschamend zijn je oudste berichten?
Ik had verwacht dat het véél beschamender zou zijn, maar eigenlijk typte ik voor een 10-jarige nog best netjes. Ik kan me nog wel herinneren dat ik op die leeftijd online veel te veel met volwassenen omging en dat ik me hier op Bokt ook met volwassenenzaken bemoeide. Zo was er ooit een topic over een onbeantwoorde liefde waar ik, als een puber met een crush op een docent, heel serieus mijn vergeefs verlangen deelde. Achteraf is dat nog echt een dikke 8 op de schaal van schaamte.
4. Waar kunnen wij je van kennen op Bokt?
Ik denk voornamelijk van dit topic: [MWS] Ik ben transgender. Intussen heeft 'Ik ben transgender' 70 pagina's aangetikt en wordt het veelal geprezen voor z'n openheid. Naast mijn verhaal delen ook andere Bokkers hier nu hun verhalen. Destijds was het meer bedoeld als een manier om semi-anoniem mijn verhaal te delen en te hopen dat ik mensen de gelegenheid kon geven om kennis te maken met iets 'vreemds'. In 2018 stond ik net op het punt om naar een afspraak te gaan in het UMCG en het gehele traject te beginnen. Intussen ben ik sinds 8 juli 2019 aan de testosteron en ben ik op 9 augustus dit jaar geopereerd. Het topic en zijn lezers is met mij meegegroeid en ik ben heel dankbaar voor de fijne sfeer en de steun. Ik had nooit verwacht zoveel positieve energie te krijgen van Bokt, maar soms gebeuren er nou eenmaal onverwachte dingen.
Naast dat topic kennen mensen mij misschien ook van [LZP] Stormchasetopic #3: Van Nederland tot Tornado Alley. Sinds ik 6 jaar ben heb ik al een enorm grote fascinatie voor extreem weer. Ik wilde toen ook al hartstikke graag meteoroloog worden. Dat is het helaas niet geworden, maar als hobby ben ik er wel mee bezig. Via een ander forum had ik twee mensen gevonden waar ik ook wel eens mee ging storm chasen in Nederland, maar dat contact verwaterde. Grappig genoeg heb ik juist via Bokt mijn huidige chasemaatje ontmoet: oud-bokker Jolien. Jolien is nu één van mijn beste vrienden en dankzij haar heb ik de mooiste vriendengroep die een mens kan hebben.
Een 5-jarige Hiraeth, met Tweetytrui en Shetlander Nina.
5. Wat betekent http://Bokt.nl voor jou?
Ik wilde antwoorden dat het vooral een bron van (leed)vermaak is, maar als ik kijk naar mijn reactie hierboven heeft Bokt mij toch wel heel wat opgeleverd. Toch wel even een eye-opener voor mij.
Over het algemeen is Bokt voor mij een beetje als de achterkant van een shampoofles terwijl je onder de douche staat. Ik lees het wel, maar eigenlijk boeit het me niet heel veel. Zo kan ik echt genieten van hele verslagen over welke hengst er bij een bepaalde merrie past, terwijl ik nooit de kennis die ik daar opdoe ergens ga gebruiken. Ook zijn er vaak topics die, soms onverwachts, je dag echt een stukje beter kunnen maken. Zo is op dit moment 'Dikkie dik de adoptiepoes' één van mijn favoriete topics. Ook kan ik altijd genieten van de biologische kennis van Ibbel, de mooie reacties van Pien en de superscherpe reacties van gebruikers als Ailill en MarcoBorsato. Ik zit soms echt te vloeken op Bokt hoor, maar eigenlijk vind ik het over het algemeen toch best een leuke website.
Als ik ten minste slim genoeg ben om politieke en sociaal-maatschappelijke discussies te ontwijken, daar ben ik veel te links voor. 
6. Durf je toe te geven dat je vroeger ook penny-gedachten had?
Oh, jazeker! Ik had vroeger een grote paardenknuffel die precies tussen mijn benen paste. Daar heb ik heel veel rondjes mee gerend door het woonhuis. Ook had ik een mini manege met allemaal paarden met hun eigen karakter. Achteraf gezien heb ik eigenlijk zo'n beetje alle domme penny-dingen wel gedaan. Ik heb zelfs eens een join-up geprobeerd vanwege Heartland. Gelukkig was ik zeer onbekwaam en de Shetlander lekker lui, dus gebeurde er vrij weinig. Ik kan wel zeggen dat ik één van de weinige mannen ben die een paardenmeisjefase heeft gehad.
7. Als alles kan wat je zou willen, hoe zou je leven er dan uitzien?
Ik had 'vroeger' allemaal ambities waarbij ik mijn toekomst helemaal had uitgestippeld. Als zesjarige wilde ik researcher worden bij de NSSL in Oklahoma, zodat ik op tornado's kon jagen én mensen kon helpen. Later wilde ik radio DJ worden en vrij recent was mijn ambitie om succesvolle muziekjournalist te worden. Vanuit mijn studie wordt er veel druk gelegd op het werken aan de toekomst. Zelfs mijn stagebegeleider zei dat het nu toch écht tijd was om mij te gaan richten op een specifiek doel.
Dat heb ik eigenlijk allemaal het afgelopen halfjaar de deur uit gegooid. Ik heb een paar maanden in Aarhus (de tweede stad van Denemarken) gewoond voor mijn studie en daar ontdekt hoe simpel geluk kan zijn. Ik fietste bergop in de stromende regen en voelde de kou door mijn handschoenen heen bijten, maar had alsnog een lach van oor tot oor op mijn gezicht.
Als ik met die les mijn toekomst nu zou uitstippelen, zou ik graag willen eindigen in een schattig huisje uit de latere helft van de 19e eeuw in een Deense stad. Daar wil ik dan wonen met twee katten (waarvan één Aflred heet) en mijn droomman (mét een snor). Vanuit daar wil ik de ruige natuur van de Noordse landen ontdekken, avondbarbecues hebben op het strand en bordspelletjes spelen bij een warme kachel. Wat ik dan qua beroep ga doen? Tja, ik kan alleen maar denken aan de volgende quote van mijn Nederlandse held Spinvis: "Mensen denken tegenwoordig dat ze het moeten maken voor hun dertigste. 'Anders is het te laat, dan ben ik mislukt.' Daar geloof ik niet in. Je kan pieken wanneer je wil. De druk die mensen zichzelf opleggen is echt niet goed. Je moet gewoon leven, jezelf voeden met allerlei kennis, kunst, literatuur en poëzie. Dat borrelt allemaal in je hoofd en op een dag komt het eruit. Echt waar."
8. Vraag van Guinevere: Heb je een tip voor jonge (of oude) Bokkers die een beetje moed nodig hebben -- of dat nou om iets levensveranderends gaat, of de eerste keer galop? Hoe zet je die eerste stap om iets spannends te doen?
Wat een interessante vraag Guinevere! Ik heb er even een tijdje over nagedacht en kom tot de conclusie dat het belangrijk is om je reactie rondom spannende situaties te leren kennen. Dat kun je alleen doen, door op bepaalde momenten toch een beetje het limiet van je comfortzone te zoeken. Daarmee bedoel ik niet gelijk dat je als Tom Cruise zijnde aan een vliegtuig hoeft te hangen, want voor veel mensen is een telefoontje met de klantenservice al een hele stap.
Hiraeth.
Wat ik bij mezelf merkte was dat ik vaak dingen invulde qua situatie. De 'wat als' vraag tolde door mijn hoofd heen als ik iets spannends ging ondernemen. In het transgendertopic kun je dat ook wel terugvinden. Mijn huisarts heeft me letterlijk in een speech moeten overtuigen dat ik voor mezelf moest kiezen, omdat ik veel te veel bezig was met invullen hoe mijn situatie om me heen zou reageren. Zo was ik bijvoorbeeld bang dat mijn oma net zoals in de cartoons met een hartverzakking zou instorten. Intussen is de beste vrouw nog springlevend. Ze snapt er niet heel veel van hoor, maar ze is nog steeds dezelfde lieve oma die zegt dat ik wel veel moet eten.
Wat mij helpt is eigenlijk nu om dingen te ondernemen voordat ik die vragen kan stellen of, in spannende situaties, een doel te hebben die de angstervaring het waard maakt. Ik vond (en vind soms) presenteren altijd heel spannend, maar ik wist dat de enige manier om het 'te leren' nou eenmaal doen was. Ik zei dus ook op alle presentatiebaantjes ja. Presenteren bij de pubquiz? Ja zeker! Bevrijdingsfestival Drenthe? Kom maar door! Ook heb ik intussen geleerd om op mezelf te reizen, omdat ik altijd naar het buitenland ging voor concerten. De spannende situaties die zich dan voordeden boeiden me niet zo erg, want ik moest en zou van A naar B komen. Intussen heeft mijn brein zelfs al op z'n Jeremy Clarkson's een 'how hard can it be?' reactie geïnstalleerd.
Het helpt écht om je brein te trainen om met dit soort situaties om te gaan. Hoe vaker je te maken krijgt met die nerveuze vlinders in je buik, hoe vaker je ook ziet dat ze wegebben zodra je eenmaal bezig bent. Je kunt alleen maar leren hindernissen springen door het te doen en je zult zien dat je vanzelf met situaties kunt omgaan die je voorheen aan de grond genageld zouden laten. Oh, en dat gevoel na die tijd van opluchting en trots dat je het geflikt hebt? Onevenaarbaar.
Natuurlijk is dit heel neurotypisch geschreven en is 'niet denken, maar doen' niet altijd te realiseren voor mensen. Ik heb vaak genoeg gehad dat mijn brein een simpel kruisje ombouwde tot een oxer van 2 meter. Alle respect dus voor mensen die vanwege trauma's of angststoornissen moeilijker omgaan met dit soort situaties. Vier vooral elk klein stapje dat je maakt. En tja, het menselijke brein? Raar glibberding, eigenlijk.
9. Aan welke Bokker wil jij 10 vragen stellen?
Thokkadisje
10. Welke vraag zou je zelf aan deze Bokker willen stellen?
Je hebt veel paardenervaring in de Noordse landen. Heb je tijdens je werk nog bepaalde dingen opgedaan, die je niet op Nederlandse bodem zou kunnen leren?
→ onderschat oma's niet is bij deze een wijze les voor alle jongeren 
Moest ik meteen aan denken bij vraag 8.
