Geplaatst Community
Dierendag
Inmiddels zijn we al aangekomen bij het laatste deel. Maar niet getreurd, vanavond publiceren we nog een állerlaatste dierendag stukje! Maar voor nu: veel leesplezier!
Gobo (met het wit) en Aslan van Tammyy
Bokker Tammyy heeft twee katten: Aslan en Gobo. Aslan heeft ze januari 2019 geadopteerd, samen met haar toenmalige vriend. Toen hij kwam was het een angstig katje, maar hij liet zich wel aanraken en wou ook wel met Tammyy knuffelen. Toen de relatie van Tammyy uit ging en Aslan bij haar bleef, kwam er ineens een veel relaxtere kat tevoorschijn: binnen een week lag Aslan zelfs bij bezoek op schoot!
In maart 2020 moest Tammyy door Corona thuis werken en besloot ze er een vriendje voor Aslan bij te halen. Het asiel waar Aslan weg kwam had niks geschikts, maar een gastgezin iets verderop wel: Gobo. Gobo zat al 1,5 jaar in het asiel en was een echte 'bange schijterd'. Sommige dagen poepte of plaste hij letterlijk van spanning weanneer hij zijn eten kreeg!
Gelukkig kunnen Gobo en Aslan het samen prima vinden en hoopt Tammyy dat ze samen met haar twee katjes nog veel leuke dingen kan gaan doen.
Dit is hoe Cody, de kat van Sodeletuut, er nu uit ziet!
Cody, de kat van bokker Sodeletuut, heeft het bepaald niet makkelijk gehad. Op Facebook zag Sodeletuut een bericht voorbij komen dat er een nieuw thuis werd gezocht voor haar, omdat haar eigen baasje was overleden. Echter, de eigenaren van het huis wilden niet langer wachten, Cody moest echt weg. De kat was alleen zo lief en vol vertrouwen dat ze niet wegging uit het huis. Ze is toen volledig in elkaar geslagen, geschopt en met een ijzeren buis bewerkt. Dat Cody het heeft overleefd, mag een wonder genoemd worden. Haar mondje was volledig kapot, daarom kreeg ze sondevoeding en dwangvoeding. Ook haar ene oog was kapot, daar is ze nu ook blind aan. Intussen zijn we een aantal weken en bijna twee volledige dagen in de auto vanuit Roemenië verder, en knapt Cody weer goed op. Ze zal wel haar beperkingen blijven houden, zo is ze chronisch verkouden en heeft ze altijd haar tongetje uit de mond, maar functioneert ze geweldig. Sodeletuut zegt nog: “God wat is ze lief... Zo dankbaar...
”
Mushu, de kater van Leandra
Mushu, de kater van Leandra en haar gezin. Ruim 12 jaar geleden hebben zij hem uit het asiel gehaald. Hij zat er net 2 weken, met nog de tekenen van een halsband. Ontzettend bang maar ook ondernemend. Ze konden hem niet aaien of optillen en hij bleek ook nog 3 gebroken tenen te hebben.
Na ruim 5 jaar durfde hij eindelijk op schoot maar dan moest je niet bewegen. Nu 12 jaar nadat ze hem uit het asiel hebben gehaald is het een ontzettende knuffel en schootkat. Vreemde mensen blijven nog wat eng maar met hun eigen kinderen is hij super!
Ondanks zijn aandoening, chronische bronchitis met longemfyseem, is hij een superlieve en speciale kat. Ze hopen dat hij nog lang bij hun mag blijven.
Ukkie, de huishaan van Rivendell
Dit is Ukkie, de huishaan van bokker Rivendell. Nadat zijn poot moest worden geamputeerd wegens een infectie, heeft hij een prothese gekregen. Hier leert hij nu op lopen.
Een van de goudfazanten van juval
Bijzondere dieren vinden we ook bij bokker juval. Zij heeft namelijk goudfazanten rondscharrelen. Afgelopen voorjaar hadden zij een broedse kip die wel anderhalve maand vergeefs op een nest met eieren heeft zitten broeden. Die eieren waren kennelijk niet bevrucht, of er is ergens iets anders misgegaan. Helaas geen kuikentjes dus. Omdat ze (en met name hun kinderen) toch wel teleurgesteld waren is juval marktplaats gaan afspeuren. Daar kwam ze deze kuikens tegen, en het was ook nog in de buurt. Sindsdien hebben ze dus 4 goudfazantenkuikens rondlopen. Ze hebben ze eerst een tijdje binnen in de garage gehad, onder een warmteplaat. Intussen is er een mooie ren gebouwd waar ze nu in rondfladderen. Heel tam zijn ze niet, maar wel grappig om te zien. Ze groeien heel hard, maar juval kan nog niet goed zien of het hennen of hanen zijn. Ze vermoed wel dat drie van de 4 hanen zijn, maar de tijd zal het uitwijzen. Want pas over een jaar zullen ze mooi op kleur zijn.
Rocky_konijn stuurde ons een mooie collage van haar konijnenvriendje
Bokker Rocky_konijn heeft een passende naam gekozen. Rocky_konijn heeft namelijk een konijn dat Rocky heet! Hij is nog jong, ongeveer 17 weken denkt ze. Rocky is een Lotharing Driekleur en superlief. Hij houdt van knuffelen en zijn speelgoedballetje in de waterbak gooien.
Auxilium Canis Alstroemeria oftewel Otje van Warboel
Bokker Warboel heeft een Silken Windsprite, ook wel bekend als Langhaar Whippet. Haar hele naam is Auxilium Canis Alstroemeria, maar dat roept wat lastiger. Daarom noemen ze haar Otje.
Warboel heeft er lang op moeten wachten: Als kind wou ze al een hond, maar dat mocht niet van haar ouders. Toen 6 jaar geleden een goede vriendin van haar de Silken Windsprite Remus kreeg, was Warboel meteen verkocht! Na ook nog enkele malen opgepast te hebben, wist ze het zeker: zo één wou zij ook en dan wel specifiek een gevlekt teefje.
Toen het teefje dat gedekt was door Remus beviel van, jawel, een gevlekt teefje, kon het niet anders dan dat die van haar zou worden.
Otje is inmiddels een half jaar oud en Warboel kan nog steeds niet echt geloven dat ze bij elkaar horen. Ze is alles wat Warboel wenste en nog meer. Otje heeft ook haar eigen volg-topic op Bokt: [BB-HK] [VOLG] Otje de Silken Windsprite
Kyra is nu helemaal happy bij Benfan
Een leerzaam verhaal kregen we van Bokker Benfan over haar Kira, en 30 jaar jonge Congo Grijze roodstaart papegaai. Met haar verhaal wil ze graag mensen waarschuwen voor de slechte situaties waarin vele vogels als Kira in zitten door onkunde, slecht geïnformeerd zijn of slechte zelfkennis hebben. Op een zonnige avond kreeg ze een appje van een kennis die schoonmaakte bij een oudere mevrouw. Een van diens papegaaien werd elke minuut aangevallen door haar kooigenoot. Benfan wist gelijk wat haar te doen stond: deze vogel moest daar weg.
Aangekomen bij Kira bleek dat ze geen verrijking in de kooi had, ze zichzelf behoorlijk geplukt had en ze had geen ‘licht’ in haar ogen. Eenmaal in haar nieuwe thuis wist Kira niet wat haar overkwam: takken die niet glad waren, gewoon uit de bosjes achter het huis en goed ontsmet. Een klein beetje speelgoed om haar niet gelijk te overprikkelen en een zee aan ruimte. Wel werd duidelijk dat de papegaai flink wat zorg nodig heeft. Ze blijkt namelijk een overtuigd plukker te zijn. Dit kan verschillende oorzaken hebben en is een pijnlijke aangelegenheid. Plukken kan ook overgaan in automutilatie. Daarnaast had ze geen kracht in haar poten en klauwen. Dit komt vaak door een gebrek aan calcium, Grijs Roodstaart vogels zijn hier erg gevoelig voor. Hierdoor kon ze niet goed klimmen of overstappen van tak naar tak. Tevens had ze slechte klauwtjes. Doordat ze altijd op dezelfde dikte tak heeft gezeten, die altijd recht in de kooi zaten, kon ze haar klauwen niet goed trainen.
Benfan is gelijk begonnen met haar een goede verzorging en voeding te bieden. Ook mocht ze naar buiten en onder de UV lamp! Ze vond het direct fantastisch om buiten te zijn. Inmiddels zijn Benfan en Kira dus ook al een paar keer heerlijk de stad in geweest. En is Kira bij de vogelarts geweest. Het plukken bekijken ze van dag tot dag, geven er geen aandacht aan, maar straffen ook niet. Daarentegen biedt Benfan haar verrijking zoals speelgoed om te slopen en gaat ze met haar naar buiten. Hierdoor zou het plukken over kunnen gaan. Over een jaar kijken ze wel verder. Al is de kans groot dat ze zo gewend is te plukken, dat ze het blijft doen.
Het is intussen anderhalve maand geleden dat Kira bij Benfan is komen wonen. Ze kijkt nu helder uit de ogen en is graag op onderzoek uit. Haar kooi is compleet omgebouwd tot een speeltuin waar ze graag in vertoeft! Ze vindt het geweldig om met je naar buiten te gaan en in de tuin te wroeten. Ze heeft nog een lange weg te gaan, maar met de goede zorg van Benfan komt dat vast goed.
De bijzondere slang van Peerke, Nagini
En nóg een bijzonder huisdier: de slang van Peerke_!
Hij heeft Nagini enkele jaren geleden gekocht in het tuincentrum. Peerke_ was eigenlijk niet direct opzoek naar een slang, maar toen hij zag dat Nagini in de aanbieding was en hij toch wel heel schattig kopje had, kreeg de slang een nieuwe eigenaar.
Omdat Peerke_ zelf nog niet zo heel veel verstand had van slangen heeft hij de winkelmedewerker om meer informatie gevraagd. Gelukkig bleek dat een slang houden niet zo heel veel werk is. De winkelmedewerker heeft Nagini ingepakt, en thuis aangekomen kreeg Nagini een rondleiding door de tuin en mocht hij kennis maken met de paarden. Nagini helpt vaak bij de paarden, plantjes water geven, en zelfs met het wassen van de auto!
In de zomer is Nagini vaak wat actiever, in de winter gun Peerke_ hem zijn rust, alleen wanneer de waterleidingen bevroren zijn moet Nagini toch aan de slag. Peerke is heel blij met Nagini en hoopt dat hij nog vele jaren bij zal blijven
briljant 
