'jong', 'kop', 'rukken', pas na al die tijd besluiten een da erbij te halen. Dat vind ik heftiger aan het verhaal dan die traan.
Ik weet uit ervaring dat paarden veel stress en emotie kunnen ervaren bij het overlijden van een maatje. Ik weet ook dat mijn merrie bleef zoeken nadat haar maatje was overleden. En hinniken. En dit maandenlang. Daarentegen toen zij zelf overleed, taalde de rest van de kudde er niet naar.
Huilen. Nee, dat denk ik niet. Ik denk dat de meeste emoties bij dieren geboren worden uit noodzaak. Dat mijn merrie en andere pony zo gestrest waren door het overlijden van hun maatje, was dat hij hun leider was. Ze waren nu aan hun lot overgelaten en moesten het zelf doen. Dat leverde veel emotie en stress op. Maar hun leven ging door en overleven is dan de hoofdzaak, dus na een paar dagen weer gaan eten en doorgaan. Maar ze bleef wel zoeken en roepen. Maar uiteindelijk heelde de tijd haar wonden...