Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-20 11:17

Geplaatst: 08-12-20 11:17

MCE schreef:
Elisa2 schreef:
Mee eens, maar dat moet in je zitten..niet iedereen vind dat leuk of kan dat.

Had bijv. een collega ooit die echt maar op een manier kon rijden, die moest echt paarden zoeken die daarbij pasten..

dat is het pijnlijke verschil tussen mensen met paarden die standaard denken en doen, dat is voor velen een heel veilige comfortzone

en de echte paarden mensen die vanuit het paard denken en doen met een ruitergevoel, de bereidheid hebben het paard iets te leren, niets af te dwingen, hebben ook meestal geen veilig comfortzone

de een begint aan het begin en ander steekt direct al veel hoger in en wil sneller resultaat

ligt er maar aan met welk doel je paard rijdt, soms moet je jezelf bijstellen of even een pas op de plaats maken,

zo flexibel moet je kunnen en willen zijn en dan maakt het niet uit op welk niveau je rijdt
en als je dat niet hebt/kunt ligt het altijd aan het paard

Of gewoon aan de combinatie. Wat Elisa al eerder zegt: je kunt ook niet met ieder mens goed overweg, en daar is niets mis mee. Sizzle zegt dat een paard is zoals hij is, maar dat is met mensen grotendeels ook zo. Een mens kan zijn of haar gedrag tot op zekere hoogte aanpassen, maar als je constant op je tenen moet lopen bij je paard, is de lol er snel vanaf.

We doen ook nu net alsof een doel bijstellen altijd “naar beneden” bijstellen is, een pas op de plaats maken, maar wat als je een paard hebt dat “teveel” voor je is? Dan valt er niets naar beneden bij te stellen, en krijg je situaties waar Sizzle aan refereert.

**Geplaatst**: 08-12-20 11:24

Geplaatst: 08-12-20 11:24

Jup, dan krijg je situaties waarbij je iemand recht in zijn gezicht geslagen wordt en met de tatutatu afgevoerd kan worden omdat de lesgever te weinig ballen heeft om te zeggen dat die combinatie groen + groen + veel bloed gewoon levenslink is.
Onnodig als niet iedereen hartnekkig zou volhouden dat je gewoon perse nog moet ontwikkelen als ruiter omdat je anders een slechte ruiter bent.
Er is geen enkel wetboek dat zegt dat je met alle paarden overweg moet kunnen. Als je dat zelf leuk vind: dikke prima, maar leg het een ander niet op.

**Geplaatst**: 08-12-20 11:27

Geplaatst: 08-12-20 11:27

Ik vind dat de term “ruiter” veel wordt gebruikt.
De basis van het rijden ontstaat naast je paard.
Er word vaak veel geïnvesteerd in rijles terwijl grondwerk of hoe je het noemen wil achtergesteld is.
Ik ben van mening als een ieder die met paarden omgaat, in welke discipline dan ook, hobby of prof, meer investeert in vaardigheid vanaf de grond er veel meer echte kwaliteit komt in de paardenwereld.
Het is de basis, vanuit daar ontstaat al het andere

**Geplaatst**: 08-12-20 11:31

Geplaatst: 08-12-20 11:31

Sizzle schreef:
Het is sowieso nooit de schuld van het paard, die gewoon zo zoals het is.

Ik weet ook niet of het verschil tussen mensen met paarden en paarden mensen pijnlijk is. Het is gewoon zo. Daar hoeft niemand een schuldgevoel over te hebben zolang het paard er niet onder lijdt.
Juist dat vingerwijzen dat iemand een slechte ruiter is maakt dat veel mensen te lang doormodderen, tot het gevaarlijke aan toe. Ik zou veel liever zien dat trainers ook wat vaker eerst de vraag zouden stellen: wil je die lange weg gaan, of schiet dat voorbij aan je doel?

dat is het pijnlijke (voor de paarden althans) die vraag stellen ze niet

**Geplaatst**: 08-12-20 11:36

Geplaatst: 08-12-20 11:36

Tja. Ik heb ook zo'n soort paard. Zo braaf, zo lief, zo werkwillig. Maar geen ideale bouw voor de dressuur. Maar hij doet zo zijn best. De afgelopen maanden zat ik niet lekker in m'n vel waardoor het rijden ook gewoon poedersuiker ging. Na een verhuizing en ik die relaxter ben, merk ik dat het rijden ook weer een stuk fijner gaat. Dus ja, dan ligt het in mijn ogen aan mij, de ruiter.

Soms denk ik: ik zou een paard willen waar het allemaal wat makkelijker gaat. Anderzijds is hij zijn karakter in goud waard en rijden we binnen 4 jaar toch lekker in het M2 rond dus mag ik echt niet klagen. Ik moet het doen met zijn bouw, als ik dat niet kan, ligt dat inderdaad aan mij.

Laatst bijgewerkt door vaaleriee op 08-12-20 11:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-20 11:36

Geplaatst: 08-12-20 11:36

Clasical schreef:
Ik vind dat de term “ruiter” veel wordt gebruikt.
De basis van het rijden ontstaat naast je paard.
Er word vaak veel geïnvesteerd in rijles terwijl grondwerk of hoe je het noemen wil achtergesteld is.
Ik ben van mening als een ieder die met paarden omgaat, in welke discipline dan ook, hobby of prof, meer investeert in vaardigheid vanaf de grond er veel meer echte kwaliteit komt in de paardenwereld.
Het is de basis, vanuit daar ontstaat al het andere

term ruiter is voor mij universeel, ook al ben je beginnend en wil je je zelf verder bekwamen in het paard rijden/houden van paarden (en is voor mij ook genderneutraal)

**Geplaatst**: 08-12-20 11:47

Geplaatst: 08-12-20 11:47

Sizzle schreef:
Jup, dan krijg je situaties waarbij je iemand recht in zijn gezicht geslagen wordt en met de tatutatu afgevoerd kan worden omdat de lesgever te weinig ballen heeft om te zeggen dat die combinatie groen + groen + veel bloed gewoon levenslink is.
Onnodig als niet iedereen hartnekkig zou volhouden dat je gewoon perse nog moet ontwikkelen als ruiter omdat je anders een slechte ruiter bent.
Er is geen enkel wetboek dat zegt dat je met alle paarden overweg moet kunnen. Als je dat zelf leuk vind: dikke prima, maar leg het een ander niet op.

Precies. Ik kan met een heel breed scala aan paarden overweg, maar heb wel duidelijke voorkeuren. Jonge machohengsten die meer domme spierkracht dan hersenen zijn, daar heb ik gewoonweg het minste mee. Dat ik er beroepsmatig mee in aanraking kwam en het dan maar gewoon te slikken heb, is één ding, maar ik zou zelf nooit zo'n paard kopen als ik hem slechts als hobby heb. Het kóst me teveel energie om met zo'n dier om te gaan, en dat is nou net niet waarom ik hobbymatig een paard zou hebben. Venijnige merries of onzekere paarden, kom maar op.

Clasical schreef:
Ik vind dat de term “ruiter” veel wordt gebruikt.
De basis van het rijden ontstaat naast je paard.
Er word vaak veel geïnvesteerd in rijles terwijl grondwerk of hoe je het noemen wil achtergesteld is.
Ik ben van mening als een ieder die met paarden omgaat, in welke discipline dan ook, hobby of prof, meer investeert in vaardigheid vanaf de grond er veel meer echte kwaliteit komt in de paardenwereld.
Het is de basis, vanuit daar ontstaat al het andere

Oprechte vraag - want ik denk wel dat ik het met je eens ben -, maar wat is jouw redenatie daarachter?

**Geplaatst**: 08-12-20 11:53

Geplaatst: 08-12-20 11:53

Mkango,

een pas op de plaats maken kan ook betekenen, even "rust" om te kijken of een andere aanpak beter werkt, of zoals vaaleriee mooi omschrijft haar verandering van huisvesting

een pas op de plaats maken kan ook betekenen: ik heb de klik niet, dit ga ik niet redden zo, is te hoog gegrepen voor mij ect.

dat is voor veel ruiters/instructie ook niet makkelijk, maar wel het meest reële,
erkenning is vaak de meeste winst maakt een andere aanpak mogelijk

ik wil wel graag met mijn paarden op een gezonde manier mijn sport beoefenen, en dan heb ik wel voorkeuren, passend bij mijn interesse, kennis en kunde

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 08-12-20 12:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-20 11:58

Geplaatst: 08-12-20 11:58

Ik heb een paard wat vrij passief/flegmatiek is met rijden en ook nog eens geen handige bouw heeft.
Dat is voor mij vaak echt even zoeken en een uitdaging om ‘m fijn aan het werk te krijgen en dat lukt de ene dag ook beter dan de andere dag.
Fijne instructie kan ik daarbij ook echt niet missen.
Het was voor mij ook echt even schakelen en wennen, jaren alleen maar paarden gehad en gereden die van zichzelf liepen en juist te hard en teveel.
Dan moet je jezelf ook soort omscholen...

**Geplaatst**: 08-12-20 12:17

Geplaatst: 08-12-20 12:17

Elisa2 schreef:
Ik heb zeer veel verschillende paarden mogen trainen in m'n prof dagen en bewerkbaarheid kan zeker een dingetje zijn.

Heel sensibel, of enorm traag/ afsluiten, dominant, bang etc. ieder paard heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing en unieke karakter. Het ene ligt je beter dan het ander, ik vind dat heel normaal. Dat heb je met mensen ook...

met dat verschil dat ik bij mensen het contact tot een minimum kan reduceren

bij paarden moet ik de gebruiksaanwijzing zien te vinden of erkennen dat verkoop beter is- voor beide -

**Geplaatst**: 08-12-20 12:22

Geplaatst: 08-12-20 12:22

MCE schreef:
Mkango,

een pas op de plaats maken kan ook betekenen, even "rust" om te kijken of een andere aanpak beter werkt, of zoals vaaleriee mooi omschrijft haar verandering van huisvesting

een pas op de plaats maken kan ook betekenen: ik heb de klik niet, dit ga ik niet redden zo, is te hoog gegrepen voor mij ect.

dat is voor veel ruiters/instructie ook niet makkelijk, maar wel het meest reële,
erkenning is vaak de meeste winst maakt een andere aanpak mogelijk

ik wil wel graag met mijn paarden op een gezonde manier mijn sport beoefenen, en dan heb ik wel voorkeuren, passend bij mijn interesse, kennis en kunde

'Pas op de plaats maken' impliceert voor mij dat de ruiter "teveel" is voor het paard en daarom even een stap terug moet zetten om weer met het paard op dezelfde golflengte te komen. Als het voor jou betekent dat de ruiter erkent dat het paard teveel is voor hem/haar en dat stoppen ook tot de mogelijkheden behoort, dan ben ik het inderdaad met je eens.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:26

Geplaatst: 08-12-20 12:26

MCE schreef:
Jessix schreef:
Voor mij is dat nou juist het leuke van werken met paarden. Mezelf steeds aanpassen en blijven zoeken naar methodes om het beste uit je paard te kunnen halen. Buiten de verschillende karakters, verschil in talent en lichamelijke mogelijkheden kan een paard ook nog eens heel anders reageren in een andere situatie.

Ik ben gelukkig nooit gefrustreerd en heb een mega geduld ontwikkeld. Had ik ook niet hoor, maar heb ik mezelf aan kunnen leren.

dat is het leuke van het rijden, of te wel een goed ontwikkeld ruitergevoel, vanuit het paard denken en doen, creatief zijn, oplossingen zoeken, niets is standaard ervaringen sla je op en dan kun je n.v.t. adequaat reageren omdat er parate kennis aanwezig is

het was voor mij destijds een eye-opener, toen ik ontdekte dat een 100% engels vol bloed iets ander communiceert en in de omgang is dan het gemiddelde paard

dat was toen even afzien maar nu heb ik ze graag, ze leerde mij stappen maken en geen stukjes overslaan, dat een paard geen ding is, met respect mee omgegaan moet worden

dat je dan met elk paard iets kunt bereiken voor elk paard ligt de lat op eigen kwaliteiten, talenten, karakter, fysieke gesteldheid

Grappig, ik kwam van een Volbloed af en kreeg er een koele, dominante Lusitano voor terug. Was ook even omdenken. Waar ik eerst gerust moest stellen moest ik nu ineens overtuigen en dan ook het liefst nog op de manier waarbij mijn paard denkt dat het zijn idee is.

Elisa2 schreef:
Mee eens, maar dat moet in je zitten..niet iedereen vind dat leuk of kan dat.

Had bijv. een collega ooit die echt maar op een manier kon rijden, die moest echt paarden zoeken die daarbij pasten..

Ach en dat is ook niet verkeerd. Als je dat van jezelf weet is het ook prima. Alleen is geen enkel paard 100% van de tijd hetzelfde, dus het is zeker wel handig als je daar ook op in kan spelen.

Sizzle schreef:
Dat is voor veel maar niet alle mensen een doel. Ik denk dat dit vaak vergeten wordt als je zelf handig bent met paarden.
Mijn bijna 70-jarige stalgenoot met kunstheup en kunstknie is meer dan tevreden met haar uitgerangeerde voormalig sportpaard dat gewoon ongecompliceerd aan een lange teugel overal langs wandeld. Lekker samen met pensioen.

Ook herkenbaar hoor. Ik mankeer zelf genoeg waardoor mijn rijkuntsen echt niet meer zijn wat ze ooit zijn geweest. Maar ook daarin helpt flexibiliteit me juist. Steeds weer bedenken hoe ik iets slim kan oplossen. Mede daardoor ben ik goed geworden in grondwerk. Ik zit geen bokkend paard meer uit, dus ga dat gevecht al helemaal niet aan. Maar door me steeds aan te passen en in te spelen in wat je paard nodig heeft, kun je grote escalaties ook vaak voorkomen.

Maar zoek ook voor al iets wat bij je past, helemaal als je fysiek beperkt bent. Dat was voor mij de reden ook om over te stappen op Lusitanos. Die zijn als het moet heet genoeg, maar zijn (uitzonderingen daar gelaten) geen paarden die er van door vliegen en bokken.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:32

Geplaatst: 08-12-20 12:32

Citaat:
Dus bij deze het discussiepunt, het algemene gezegde 'het ligt niet aan het paard maar aan de ruiter' is soms niet van toepassing... Want soms ligt het wel aan het paard en zijn slechte bewerkbaarheid.

Ben ik het wel mee eens. Er zijn paarden waar vrijwel niemand lekker mee kan weg rijden, en er zijn paarden waar vrijwel iedereen zo mee weg rijdt. Dus je stelling is waar.

Er zijn ook ruiters/ amazones die met 99% van de paarden zo wegrijden en er zijn ruiters/ amazones die 99% problemen hebben met de paarden. Maakt niet uit welk paard.

Ik heb meegemaakt dat iemand heerlijke buitenrit had op een correct gaand paard en twee weken later met een andere ruiter was dat paard én echt lastig en liep als een duikboot. Bizar dat verschil. Dus het ligt ook vaak aan de ruiter. De 3de week ging ik erop en was het weer een super braaf gaand paard.

Het belangrijkste is bij de aankoop van een paard, dat je een paard zoekt dat bij j e past. Voor mij is dat een braaf paard. Met al mijn 3 de paarden is dat gelukt, ook al was Polie wel erg heet in het begin en eenkennig maar ook dat is goed gekomen.
Ik heb altijd geweten dat ik "een meisje met paarden ben" en "geen paarden meisje". Dus dat ook altijd gezegd en daarop mijn paarden uitgezocht. Zowel om te rijden als die ik gekocht heb.
Als een paard moeilijk is dan ga ik er gewoon niet op. Ik ben 62 jaar en ik wil gewoon op een braaf paard een buitenrit kunnen maken in stap en draf/ galop als die echt braaf is. Alle moeilijke paarden, heb ik gereden toen ik jong was en nog op de manege reed.
Dat lukt dus heel aardig omdat ik zo duidelijk ben en er goed naar mij geluisterd wordt. Ik heb heerlijke (waaronder ook groene) paarden gereden de laatste jaren die allemaal braaf zijn en gemakkelijk bewerkbaar.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:38

Re: 'Het ligt aan de ruiter' VS bewerkbaarheid

Geplaatst: 08-12-20 12:38

Ik denk dat je dit echt twee kanten op kan zien. Uiteraard zijn er paarden die in de volksmond 'moeilijker' zijn dan de andere.

Dan kun je stellen, dat moeilijk zijn ligt aan het paard. Aan de andere kant kun je ook stellen dat het gros van de ruiters gewoon niet goed genoeg kan rijden voor dat desbetreffende paard.

Is maar net hoe je het wilt bekijken.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:44

Geplaatst: 08-12-20 12:44

'Het ligt aan de ruiter' interpreteer ik als een paard is alleen maar paard en wil ook alleen maar paard zijn. Vanaf de geboorte is het enige wat een paard wilt veiligheid, een kudde rondom zich, lekker lopen, genoeg eten, genoeg drinken en liefst zo gezond mogelijk blijven.
Al de rest zijn wensen, eisen en verlangens van de mens. Een paard dat in een springstal wordt geboren, wordt geacht een springpaard te worden. Een pony die gekocht wordt door de moeder van een zesjarig meisje wordt geacht een doodbraaf en mak beestje te zijn. Het paard moet voldoen aan wat de mens wil en verwacht. En wat betreft de eigen wensen van het paard (die hierboven opgesomd) hangt het maar af van de eigenaar of en hoe die vervuld worden.

In die zin ligt het dus aan de ruiter. Jij bepaalt hoe het paard leeft, wat het paard mag doen, wat het paard niet mag doen, wat die te eten krijgt, wanneer die te eten krijgt, wanneer die mag bewegen en waar die mag slapen, hoe zijn dag eruitziet en hoe zijn nacht eruitziet, of die vriendjes krijgt en hoeveel vriendjes en wie die vriendjes dan precies zijn. Jij bepaalt nu eens nagenoeg alles in het leven van een paard, dan is het best wel wat om wanneer er iets misgaat of niet gaat zoals je wilt te zeggen 'ja, dat ligt aan dat paard hè'.

Laatst bijgewerkt door Gini op 08-12-20 12:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-20 12:44

Geplaatst: 08-12-20 12:44

Mkango schreef:
MCE schreef:
Mkango,

een pas op de plaats maken kan ook betekenen, even "rust" om te kijken of een andere aanpak beter werkt, of zoals vaaleriee mooi omschrijft haar verandering van huisvesting

een pas op de plaats maken kan ook betekenen: ik heb de klik niet, dit ga ik niet redden zo, is te hoog gegrepen voor mij ect.

dat is voor veel ruiters/instructie ook niet makkelijk, maar wel het meest reële,
erkenning is vaak de meeste winst maakt een andere aanpak mogelijk

ik wil wel graag met mijn paarden op een gezonde manier mijn sport beoefenen, en dan heb ik wel voorkeuren, passend bij mijn interesse, kennis en kunde
'Pas op de plaats maken' impliceert voor mij dat de ruiter "teveel" is voor het paard en daarom even een stap terug moet zetten om weer met het paard op dezelfde golflengte te komen. Als het voor jou betekent dat de ruiter erkent dat het paard teveel is voor hem/haar en dat stoppen ook tot de mogelijkheden behoort, dan ben ik het inderdaad met je eens.

dat is vaak een valkuil, ervaren ruiters die op te jonge paarden teveel in eens willen en dus stappen overslaan dan is i.m.o de ruiter teveel en moet je terug, ligt het weer niet aan het paard maar aan de ruiter die teveel wil

je laatste regel onderschrijf ik want zo is het voor mij, maar dat kan veelal ook komen doordat de ruiter te weinig rijervaring heeft voor b.v. een B. ruiter met een Z paard zou een mooi leer paard kunnen zijn, als de ruiter de kennis en kunde/juiste instructie heeft om te weten hoe je een Z paard rijdt

zie dat vaak ook bij springen b.v. goed springend paard en een ruiter die het nog met leren, soms gaat het goed en vaak fout > of het paard stopt omdat het de deskundige leiding mist of de ruiter krijgt angst en daardoor niet de gewenste/beoogde ervaring

dat is wat ik t.a.t wil voorkomen

**Geplaatst**: 08-12-20 12:48

Geplaatst: 08-12-20 12:48

Gini schreef:
'Het ligt aan de ruiter' interpreteer ik als een paard is alleen maar paard en wil ook alleen maar paard zijn. Vanaf de geboorte is het enige wat een paard wilt veiligheid, een kudde rondom zich, lekker lopen, genoeg eten, genoeg drinken en liefst zo gezond mogelijk blijven.
Al de rest zijn wensen, eisen en verlangens van de mens. Een paard dat in een springstal wordt geboren, wordt geacht een springpaard te worden. Een pony die gekocht wordt door de moeder van een zesjarig meisje wordt geacht een doodbraaf en mak beestje te zijn. Het paard moet voldoen aan wat de mens wil en verwacht. En wat betreft de eigen wensen van het paard (die hierboven opgesomd) hangt het maar af van de eigenaar of en hoe die vervuld worden.

In die zin ligt het dus aan de ruiter. Jij bepaalt hoe het paard leeft, wat het paard mag doen, wat het paard niet mag doen, wat die te eten krijgt, wanneer die te eten krijgt, wanneer die mag bewegen en waar die mag slapen, hoe zijn dag eruitziet en hoe zijn nacht eruitziet, of die vriendjes krijgt en hoeveel vriendjes en wie die vriendjes dan precies zijn. Jij bepaalt nu eens nagenoeg alles in het leven van een paard, dan is het best wel wat om wanneer er iets misgaat of niet gaat zoals je wilt te zeggen 'ja, dat ligt aan dat paard hè'.

Dit is i.m.o het antwoord op de vraag van TS. Goed verwoord!

**Geplaatst**: 08-12-20 12:49

Geplaatst: 08-12-20 12:49

Jessix schreef:
Gini schreef:
'Het ligt aan de ruiter' interpreteer ik als een paard is alleen maar paard en wil ook alleen maar paard zijn. Vanaf de geboorte is het enige wat een paard wilt veiligheid, een kudde rondom zich, lekker lopen, genoeg eten, genoeg drinken en liefst zo gezond mogelijk blijven.
Al de rest zijn wensen, eisen en verlangens van de mens. Een paard dat in een springstal wordt geboren, wordt geacht een springpaard te worden. Een pony die gekocht wordt door de moeder van een zesjarig meisje wordt geacht een doodbraaf en mak beestje te zijn. Het paard moet voldoen aan wat de mens wil en verwacht. En wat betreft de eigen wensen van het paard (die hierboven opgesomd) hangt het maar af van de eigenaar of en hoe die vervuld worden.

In die zin ligt het dus aan de ruiter. Jij bepaalt hoe het paard leeft, wat het paard mag doen, wat het paard niet mag doen, wat die te eten krijgt, wanneer die te eten krijgt, wanneer die mag bewegen en waar die mag slapen, hoe zijn dag eruitziet en hoe zijn nacht eruitziet, of die vriendjes krijgt en hoeveel vriendjes en wie die vriendjes dan precies zijn. Jij bepaalt nu eens nagenoeg alles in het leven van een paard, dan is het best wel wat om wanneer er iets misgaat of niet gaat zoals je wilt te zeggen 'ja, dat ligt aan dat paard hè'.

Dit is i.m.o het antwoord op de vraag van TS. Goed verwoord!

+1, mee eens!

**Geplaatst**: 08-12-20 13:53

Geplaatst: 08-12-20 13:53

Clasical schreef:
Ik vind dat de term “ruiter” veel wordt gebruikt.
De basis van het rijden ontstaat naast je paard.
Er word vaak veel geïnvesteerd in rijles terwijl grondwerk of hoe je het noemen wil achtergesteld is.
Ik ben van mening als een ieder die met paarden omgaat, in welke discipline dan ook, hobby of prof, meer investeert in vaardigheid vanaf de grond er veel meer echte kwaliteit komt in de paardenwereld.
Het is de basis, vanuit daar ontstaat al het andere

Hier ben ik het ZO mee eens!

**Geplaatst**: 08-12-20 14:22

Geplaatst: 08-12-20 14:22

Ik rij sinds mei een extreem 'terugdenkend' paard. Hij wil alleen maar langzamer en is heel moeilijk te motiveren. Hij is 20 dus dat gaan we er ook niet meer uitrijden. Hij heeft in het verleden Z1 gelopen dus hij kan het zeker, maar het bakwerk kan hem echt niet meer interesseren en hij is dan echt moeilijk te motiveren. Hij kan aan de hand ook heel dominant zijn. Meestal loopt hij gewoon braaf mee maar als er iets onverwachts om hem heen gebeurt dan is een paard van 1.80 echt best groot. Ze hebben ooit Lammert Haanstra erbij gehad om hem te leren aan de longeerlijn te lopen, als ik zie hoe hij er daar van langs kreeg om hem uberhaupt in beweging te krijgen, dan schrik ik gewoon. Dat is op die manier echt niet aan mij besteed.
Gelukkig is er 1 ding wat hij wel heel leuk vindt: buitenritten maken. Dus als het even kan dan gaan we lekker een rondje over door het bos. Gelukkig staat hij aan prachtig buitenrij gebied. Ik zoek dus manieren waarop we het samen leuk hebben zodat we niet allebei steeds gefrustreerd raken. Werkt tot nu toe erg goed! Ik vind zelf dressuur rijden wel heel leuk, maar met hem niet altijd... dus we beperken dat tot 1x in de week.

Sommige paarden zijn dus zeker lastiger dan anderen, dat zegt dus niet perse dat je een slechte ruiter bent, maar wel dat je moet kijken wat bij jou en je paard past.

Ik geniet erg van t buitenrijden gelukkig. Mocht ik in de toekomst zelf een paard kopen dan is t braaf zijn op buitenrit ook wel erg belangrijk, maar dan wel graag een iets beter te motiveren paard in de bak. Dat zou nog net iets beter bij mij passen.

**Geplaatst**: 08-12-20 14:24

Geplaatst: 08-12-20 14:24

Gini schreef:
'Het ligt aan de ruiter' interpreteer ik als een paard is alleen maar paard en wil ook alleen maar paard zijn. Vanaf de geboorte is het enige wat een paard wilt veiligheid, een kudde rondom zich, lekker lopen, genoeg eten, genoeg drinken en liefst zo gezond mogelijk blijven.
Al de rest zijn wensen, eisen en verlangens van de mens. Een paard dat in een springstal wordt geboren, wordt geacht een springpaard te worden. Een pony die gekocht wordt door de moeder van een zesjarig meisje wordt geacht een doodbraaf en mak beestje te zijn. Het paard moet voldoen aan wat de mens wil en verwacht. En wat betreft de eigen wensen van het paard (die hierboven opgesomd) hangt het maar af van de eigenaar of en hoe die vervuld worden.

In die zin ligt het dus aan de ruiter. Jij bepaalt hoe het paard leeft, wat het paard mag doen, wat het paard niet mag doen, wat die te eten krijgt, wanneer die te eten krijgt, wanneer die mag bewegen en waar die mag slapen, hoe zijn dag eruitziet en hoe zijn nacht eruitziet, of die vriendjes krijgt en hoeveel vriendjes en wie die vriendjes dan precies zijn. Jij bepaalt nu eens nagenoeg alles in het leven van een paard, dan is het best wel wat om wanneer er iets misgaat of niet gaat zoals je wilt te zeggen 'ja, dat ligt aan dat paard hè'.

Hoewel dit natuurlijk 100% waar is, sluit dat nog altijd niet uit dat bepaalde paarden niet geschikt zijn voor alle doeleinden. Dan mag je voor je HTK paard alles prima voor elkaar hebben qua levensonderhoud en dagindeling, daarvoor gaat hij echt niet plots 160cm parcours springen of Grand prix dressuur lopen. Het heeft een invloed, een paard dat niet goed gemanaged wordt of verwaarloosd zal niet hetzelfde kunnen als ééntje die wél in al zijn basisbehoeften is voorzien.
Maar net zoals mensen hebben bepaalde paarden talenten en kwaliteiten die andere paarden niet hebben.
Dan mogen je ouders nog zo goed als ze willen jou ondersteunen en je alles geven dat je nodig hebt en wilt, dat maakt van jou morgen ook nog geen Einstein als ze dat graag zouden willen.

De moeilijkheid zit er volgens mij in dat een paard niet verbaal kan vertellen wat zijn voorkeuren zijn, wat hij wel of niet graag doet. Dat moet je leren aanvoelen, want ze vertellen het wel, maar op een andere manier. Als je een paard koopt, kan je niet vragen "hey, zie jij het zitten om samen met mij te werken naar ZZ dressuur wedstrijden?" Dus het kans soms zijn dat je een paard koopt voor een bepaald doeleind, maar dat dat paard inderdaad niet die kwaliteiten heeft om dat te worden, of de wil niet, maar dat ontdek je natuurlijk ook maar door het dier te leren kennen. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee.

Ik zou het misschien vergelijken met een partnerrelatie, je begint een relatie met iemand op basis van het beetje dat jullie van elkaar kennen, maar na een hele tijd kan het toch zijn dat je niet compatibel bent en ga je weer uit elkaar. Dat is jammer natuurlijk, maar helemaal niets verkeerd aan.

Waarom zou je jezelf moeten aanpassen aan een paard dat helemaal niet bij jou blijkt te passen? Zouden jijzelf én het paard er niet beter van worden om dan uit elkaar te gaan en iemand te zoeken die beter bij je past? Die plicht heb je natuurlijk dan wel, dat je een thuis zoekt voor je paard die beter bij hem past. En dat kan je natuurlijk ook maar weten als je het dier hebt leren kennen.

Dus kort samengevat, ik ben het ermee eens dat je een grote verantwoordelijkheid draagt naar je paard toe of het dier zich goed in zijn vel voelt ligt aan de mens en hoe die het paard houdt. Maar dat het op lange termijn geen ideale match is, kan wel degelijk aan het paard liggen, ook al treft die daar geen schuld aan, het dier is nu eenmaal wie hij is.

**Geplaatst**: 08-12-20 14:40

Geplaatst: 08-12-20 14:40

Het ligt altijd aan de eigenaar/ruiter. Paard heeft zelf geen invloed waar het terecht komt.

**Geplaatst**: 08-12-20 14:47

Geplaatst: 08-12-20 14:47

fransje23 schreef:
Het ligt altijd aan de eigenaar/ruiter. Paard heeft zelf geen invloed waar het terecht komt.

Ja klopt, maar dus is het aan de eigenaar/ruiter om toe te geven als het geen match is en dus ofwel inderdaad jezelf en je eigen doelen aanpassen ofwel verkopen. Het is niet omdat het paard geen invloed heeft, dat je als eigenaar niet mag toegeven dat het dier niet bij je past, toch?

**Geplaatst**: 08-12-20 15:04

Geplaatst: 08-12-20 15:04

Paarden hebben allemaal hun eigen karakter en de één zal een makkelijkere match zijn dan de andere, maar dat betekent niet dat je er niks mee kan.
Juist van die paarden leer je het meeste omdat je jezelf moet aanpassen.
En dat kun je ook weer gebruiken voor andere paarden.
Als je jezelf niet kan of wil aanpassen ligt het mi nog steeds niet aan het paard.
Want alle paarden die ik ken willen zich wel aanpassen als je het maar op de goede manier uitlegt.
Wat ze lichamelijk kunnen ligt wat lastiger, maar zelfs daar kun je meestal heel veel aan verbeteren.

**Geplaatst**: 08-12-20 15:07

Geplaatst: 08-12-20 15:07

Ik denk dat het twee losstaande dingen zin. "Het ligt altijd aan de ruiter" klopt helemaal, omdat het de ruiter is die iets wil van het paard, niet andersom. Het is dus de ruiter die de juiste manier moet vinden, maar ook moet beslissen dat het misschien niet gaat of dat er een betere match is met een ander paard.

Uiteraard zijn er paarden die makkelijker zijn en paarden die moeilijker zijn, bepaalde karaktereigenschappen die moeilijk matchen, daar ben ik het helemaal mee eens.

Er lijken eigenlijk twee groepen ruiters te zijn, de groep ruiters die eigenlijk een kant en klaar paard willen en het paard ontzettend snel verkopen als er ook maar iets niet matcht. En de groep die denkt dat alles met meer oefening op te lossen is en die ploeteren maar door terwijl ze beter af zouden zijn met een ander paard.

Ik denk dat een middenweg mooi zou zijn. Wel bewust zijn dat een paard nooit kant en klaar is, dat je er altijd zelf heel veel werk in zal moeten steken. Ik denk dat het basale niveau van kennis echt flink omhoog moet in dat kader. De meeste "mismatches" zijn echt basale problemen van slecht management en weinig kennis van hoe een paard denkt en leert.

Aan de andere kant moet je ook zorgen dat je het juiste paard hebt voor jouw niveau en dat het inderdaad geen ploeteren wordt, dat is voor niemand fijn.