Kadankovitch schreef:Avanti schreef:Leuk om te lezen, heb zelf ook sinds 3 weken een loperig paard, hopelijk wordt deze net zo fijn met rijden.
Nu alleen bezig met tempocontrole en veel terug rijden.
Ze wordt al veel relaxter, spurt niet gelijk weg in draf, probeert nu niet meer continue harder te gaan, en ze durft weer te ademen (en ik ook) Haha. Ik merk wel dat als ze in de relax modus is dat een langzame draf lastiger is en valt dan in stap.
Ook blijkt ze nu niet zo super voor het been als leek, wel goed maar reactie is wel trager.
Het lijkt ook wel een soort bak gebonden spanning aangezien ze het tijdens het buitenrijden niet doet.
Natuurlijk, wordt ze veel meer ontspannen door uw werk. Bij al teveel ruiters die [te] grote nadruk leggen op enkel voorwaarts, waardoor een paard rennerrig wordt, gebruikt men de neiging die het van naturen toch al heeft; 'wegrennen'. Het dier begrijpt dan ook helemaal niet dat het op het been dient te reageren, het rent gewoon. En die ruiter denkt dat hij succes heeft. Deze dieren blijven in hun spanning hangen en leren heel weinig. Pas zodra ze beginnen te begrijpen [dat ze niet altijd hoeven te rennen] komt de ontspanning. Bij ons mensen zou dat feitelijk niet anders zijn.
Dat het dier de kracht nog niet heeft om de eigen massa niet door snelheid te laten zweven is normaal, maar dat komt na verloop van tijd weer terug.
De rijbak zou wel eens geassocieerd kunnen worden met het begriploze [=spanning] rondrennen wat het vroeger heeft gedaan.
Ik vermoed dat u snel meer succes zult gaan hebben.
Fijn uitgelegd! In zo'n state of mind is het paard idd niks te leren, denk ook dat er een hoge dosis stresshormoom vrijkomt. Ik ging zelf ook vrij hoog in mijn ademhaling, kan mij niet voorstellen dat mensen het op deze manier prettig rijden vinden.
Bedankt! Op dit moment zijn mijn enige doelen tempocontrole, goed lichaamsgebruik en een tevreden paard.