Geplaatst Want ja, zo'n manege is dé paardrijschool voor iedereen. Hoewel de rijkere laag van onze bevolking de manege soms liever mijd, op een van de georganiseerde wedstrijden lopen ze er wel. Het algemene beeld onder de particuliere paardenhouder liegt er niet om. Fabrieken, waar paarden en personeel overuren draaien en afstomping voor beiden op de loer ligt. Of dan de kleinere 'alternatieve' rijschooltjes waar vaak meer geborsteld en gekletst wordt dan gereden.
Natuurlijk kent iedereen de uitzonderingen op de regel. Maar wie zou zijn paard nu verkopen aan de manege?...... dat zijn er niet veel!
Maar wat een mooi beroep is het, manegepaard zijn: je loopt rond met kostbaar goed: de beginnende ruiter! Een leermeester herken je al snel, veel paarden blijken uiterst geduldig met de onervaren of bange ruiter, zeker als het paard in zijn leven al de nodige levenservaring heeft opgebouwd. En hoe mooi is het als het oude M springpaard een keurig lijntje springt met een dolenthousiaste tiener? En weigert zodra diezelfde tiener even niet oplet en de hulpen niet geeft?
Ja natuurlijk zijn er ook paarden die niet passen in de drukte van een rijschool, maar die paarden zijn vaak ook bij de particulier al onrustig, zuur of drammerig.
Sterker nog, ik heb paarden die bij de particulier niet tot hun recht kwamen (staken, sensibel) in de rijlessen zien kalmeren. De druk voor een sportprestatie is eraf, en er is véél beweging. Meer dan de 40 minuten p/d die de vorige eigenaar met kantoorbaan wellicht ooit had kunnen bieden.
En die witte plekken van slecht passend tuig, het nooit toereikende voerbeleid, de kleine stallen en het ontbreken van weidegang. Ja, die heb ik ook allemaal wel eens gezien. De verhalen erachter ook gehoord, en meestal kwam er dan bij mij begrip... Want die ene drukke week was het tuig niet nagekeken en dan zit je met die drukking die je niet zag omdat de paarden hun dekens al ophadden. Of de manege die bij de gemeente maar geen vergunning krijgt voor de nodige uitbreiding, het weiland opgeofferd in het verleden en nu klem tussen financiëel overleven en welzijn van je dieren. Een kudde paarden vraagt enorm veel oog voor detail!
De manegehouder is een harde werker, want, het management omvat naast paardenskills ook organisatie, financiële- en mensenskills, en dat toch zeker 12 ( wat?... soms wel 16) uur per dag en 7 dagen per week. En o'wee als een van de 'skills' ontbreekt. Daar ga je hoor: de klant legt het zo op je bord wat er zoal niet klopt.
Maar kijk eens wat een mooi beroep het kan zijn, de variatie in het werk is enorm. En het hart voor de dieren is er bij bijna allen, anders ga je deze dolle levenstaak niet eens aan! Mijn respect voor alle manegehouders die vol gaan voor hun bedrijf en alle zeilen bijzetten om op ieder vlak de ballen hoog te houden. Ik snap wel dat het een enorme opgave is om het voor elkaar te krijgen. Ik snap ook dat door deze werkdruk innoveren of dieper ingaan op interessante bedrijfskansen of kritieken soms onmogelijk lijkt. En toch zie ik het gebeuren, de ontwikkelingen gaan snel in de maatschappij, en dat bijbenen komt ook in de wereld van de rijschool op gang.
Hebben jullie wel eens stilgestaan bij het multitasken van de instructeur? In deze wereld waar ieder individu telt. Heb je zomaar een hele groep individuen in je schoolbankje - euh op het manegepaard. En laat dat paard ook nog eens een eigen karakter hebben. Want nee, manegepaarden zijn geen dooie dienders die alles maar moeten accepteren. En dat treintje met beginnende ruiters, daar leren ze niks van? Oh jawel, het zitten op een paard, de teugels, beugels, je houding, en luisteren naar de instructie is voor de meeste (jonge ruiters) echt even genoeg. Het opsplitsen en zelfstandig rijden volgt daarna als de moeilijkheidsgraad omhoog kan!
En de instructeur die in het midden die zonder inspiratie hetzelfde opdreunt? Ik heb er daar in mijn leven maar 1 van ontmoet. Alle anderen zijn constant bezig met hun kudde paarden, al die ruiters en hun specifieke leerdoel, hóe ze de oefeningen het beste kunnen uitleggen, het zoeken naar de juiste beeldspraak en dan ook nog een mooie verdeling van je lesuurtje. Er lopen véél lijntjes tussen alle betrokkenen. En de theorie - De inhoud van het daadwerkelijke rijden - is daar maar een klein deel van.
Het weer, je collega's, die ene hele bange ruiter die de boel ophoudt, de andere ruiter die te ruw is maar faalangst heeft, de vrachwagen die de mesthoop komt legen op het verkeerde moment, de moeder die 1000 vragen heeft over haar oogappeltje.
Want paardrijden is complex! Kan je nagaan als je iemand uit moet leggen hoe hij zijn paard iets uit moet leggen... + alle andere factoren
Want ouders, die zijn er óók in alle soorten en maten, van de bakrand hanger ("Rechtop zitten schatje"), de gezelligheidsmoeder ("mijn koffie is koud"), de fanatieke zijlijnvader ("De eerste plek is de enige plek"), de kindercrèche ouders (die zie je nooit behalve hun auto die het erf even opschiet, deurtje open kind eruit en weer weg)
Ook ouders hebben de aandacht en juiste motivatie nodig van de manegemedewerkers. Kennis is de sleutel en niet alleen voor die ouders. Maar ook voor de ruiters zelf, de instructeur die vol uitdagingen zit of juist vastloopt in dat web van routine. De manegehouder op all die skills, en de paarden die héél veel zorg en respect verdienen en krijgen!
Afke Teunen ('Manegeruiters rijden beter') en Yvonne Kroonenberg (volgens mij, het boekje ben ik kwijt
'Ode aan het manegepaard' Als je hem nog op zolder hebt liggen wil ik hem dolgraag van je overnemen!!!).Vroeger was echt niet alles beter...misschien wel iets minder veeleisend?
foto gemaakt door een - weer en wind want geen kantine - moeder, met steevast een (video)camera op zak
Ik spreek soms in clichés..... Niemand kan je in één hokje kwijt. En ikzelf? Niet geheel objectief: Opgegroeid op de manege, daar zelfs opgeleid tot het Z met een van hun paarden en inmiddels ben ik zelf instructeur op een kleine manege. Het is mijn hobby, en mijn passie!
Met mijn leermeester en manegepaard, jaren terug:
Dank voor het lezen en hopelijk helpt het om het algemene beeld van 'de manege' iets te veranderen!
*
