YellowGray schreef:_suus19_ schreef:Het rijden gaat met sporen en een ruiter die met het hele lijf meezaagt om het paard in de krul te trekken.
Het enige wat ik kan denken is WAAROM???!!
Er is tegenwoordig zoveel bekend over dierenwelzijn, waar gaat het dan zo mis?
Ik ben ook weleens geschrokken van hoe ik op mijn paard zat toen iemand het voor me filmde. Er hingen geen spiegels in de bak en ik had totaal niet door dat mijn benen zo ontzettend veel bewogen. Ik zat hem dus elke stap een por in z'n buik te geven en ik voelde er zelf helemaal niks van. Ik denk dat gemakkelijk hetzelfde gebeurt bij je handhouding en spoorgebruik. Als je daar nooit mee geconfronteerd wordt door spiegels, jurycommentaar, foto's etc, dan slijten dat soort dingen er helaas in.
Ik snap dat veel mensen hier zeggen "niks aan doen, mensen worden toch boos als je wat zegt", maar er zijn ook echt wel ruiters die het op prijs stellen. Doordat ik zo lang heb rondgereden met wiebelbenen kost het me nu heel erg veel moeite om het af te leren, maar als niemand wat had gezegd dan was het ook niet beter geworden.
bruintje123 schreef:En die veranderd dus niet door je mond te houden.
ik denk juist in een topic waar alles nog na te lezen is wel die mentaliteitsverandering kan bewerkstelligen.
Op den duur.
bruintje123 schreef:Ik heb wel het idee dat bijvoorbeeld 24/7 op stal zetten minder gewaardeerd word onder steeds meer ruiters.
Maar ook het rijden zoals Gal en Co doet minder in trek is geworden en toegejuicht word wat durjadin doet.
Natuurlijk zal Durjadin geen weet hebben van bokt.
Maar de tendens lijkt wel te verschuiven en ik denk dat social media daar zeker aan mee dragen.
manubres schreef:Ik denk ook dat er langzaam een mentaliteitsverandering op gang komt, als er maar genoeg aandacht aan besteed wordt. Op (social) media en zeker ook op wedstrijden. Het begint ip bij onbewust onbekwaam...daarna krijg je bewust onbekwaam en als laatste bewust bekwaam.
bruintje123 schreef:En die veranderd dus niet door je mond te houden.
ik denk juist in een topic waar alles nog na te lezen is wel die mentaliteitsverandering kan bewerkstelligen.
Op den duur.
bruintje123 schreef:En die veranderd dus niet door je mond te houden.
ik denk juist in een topic waar alles nog na te lezen is wel die mentaliteitsverandering kan bewerkstelligen.
Op den duur.
Udo2001 schreef:Maar ik ben tot de conclusie gekomen, dat juist in de topsport de paarden het moeilijk hebben... Alles draait om geld, en de beste zijn.
Roos04 schreef:Udo2001 schreef:Maar ik ben tot de conclusie gekomen, dat juist in de topsport de paarden het moeilijk hebben... Alles draait om geld, en de beste zijn.
Ooit is het bij hun toch allemaal ook begonnen als hobby, voor ontspanning, voor het plezier enzo. Lijkt me. Ik vind het prima dat mensen het paardrijden echt als sport zien, maar dat het allemaal om geld en winnen gaat, vind ik zo triest. Arme paardjes inderdaad.
Askja schreef:Weer on topic, de titel van het topic is 'anderen zien rijden en denken ...' Ik zie ook vaak genoeg anderen rijden waarbij ik er het mijne van denk. Maar als het niet gaat om regelrechte mishandeling, dan vind ik niet dat ik in de positie ben om daar iets van te zeggen. Bovendien heb ik niet de illusie dat de betreffende ruiter zijn/haar leven cq. rijstijl gaat (ver)beteren alleen maar omdat ik er kritiek op heb.
Wat ik wel doe, is mensen erop aanspreken als hun paard kreupel of onregelmatig is en ze gewoon doorrijden, want dat gaat mij echt te ver. Maar hier op Bokt een potje verontwaardigd gaan zitten doen over hoe ruw/slecht andere ruiters wel niet rijden, vind ik te gemakkelijk en het lost niks op, het is preken voor eigen parochie.
Er moet gekeken worden naar het grotere plaatje. Op wedstrijden bijvoorbeeld is het m.i. de taak van de jury en de wedstrijdorganisatie om rough riding, rollkur, schelden op het paard etc. aan te pakken, en die nemen daarin helaas meestal te weinig verantwoordelijkheid. Standaard twee stewards op het losrijterrein, die ingrijpen indien nodig, zou al heel wat schelen. Dan heb je autoriteit om mensen op hun gedrag aan te spreken. Natuurlijk voorkom je daarbij niet dat men er thuis vrolijk mee doorgaat, maar je moet ergens beginnen.
De mentaliteit begint naar mijn idee overigens wel degelijk langzaam maar zeker te veranderen, en dan heb ik zowel over particulieren als over mensen die professioneel met paarden werken en daarmee een voorbeeldfunctie vervullen. Veel misstanden komen voort uit onkunde en gebrek aan kennis over het fysiek en mentaal functioneren van een paard, en op dat vlak wordt het beter; er wordt meer geïnvesteerd in kennis van bijv. biomechanica van het paard, waardoor men beter begrijpt wat het effect is van bepaalde oefeningen en trainingsmethoden, en eerder ziet dat een paard niet rad is. Er is meer aandacht voor goed passende bitten, paardentandarts, fysio/osteopaat, voer, huisvesting.
Maar er valt nog heel wat te verbeteren, de mentaliteitsverandering moet nog veel verder doorzetten. Daarvoor is vooral nodig dat de grote hippische organisaties hiervoor regels en richtlijnen op gaan stellen, meer insteken op voorlichting en educatie ipv alleen faciliteren van de sport, en dat ook in de topsport ruiters die harmonieus rijden daarvoor beloond worden, en dat de teugeltrekkers/spoorschoppers/zweepzwiepers harder aangepakt worden.
Molfre schreef:Ik sta zelf met mijn paard gewoon bij iemand op een weilandje. Heel bewust omdat ik me meestal niet fijn voel in de sfeer die op grote stallen of maneges hangt. Plus dat mijn paard nu 24/7 buiten staat.
Echter rijd ik natuurlijk buiten en kom ik langs veel rijbakken en andere mensen in het bos. Ik zie daar dingen die recht tegenover alles wat hier gezegd wordt staat en sommige dingen die ik zie kan ik bijna niet negeren.
Denk aan vooral heel veel slofteugels die strak worden aangetrokken, veel zagen en rukken (het zijn geen ophoudingen meer), hol getrokken ruggen en sporen waar veelvuldig mee getrapt (niet gedreven) wordt.
Ik vind het zo moeilijk om daar mijn rug naartoe te draaien. Hoe gaan jullie hiermee om? Zijn er die daarop afstappen? Ook als het een vreemde is? En hoe kan het dat 100% van bokt aandraagt dat sporen voor verfijning zijn, nageeflijkheid niet afgedwongen kan worden en vooral niet gerukt moet worden aan het bit, maar ik dat toch elke keer weer zie?
Ik wordt er soms echt misselijk van...
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 56 bezoekers