Toch heb ik het idee dat er een ontwikkeling gaande is van bewuste (jonge) ruiters die anders willen rijden. Want ik zie af en toe dat er correct gereden wordt en lees berichten van jongeren die graag "anders/ vriendelijker" willen rijden
. Ook wordt meer herkend (ook op Bokt) als wel iets correct gereden is. Dan is een grote groep enthousiast.
10 Jaar gelden ben ik overgestapt naar Duits klassiek en heb enorm veel geleerd. Wat correct rijden is leerde ik, door uren naar filmpjes te kijken met mijn instructrice op alle niveaus gereden.
Correct rijden (toen ik wist hoe dat er uit hoorde te zien) zag ik daarna zelden of nooit en ik bemoei me er absoluut niet mee. Wie ben ik. Leven en laten leven. Ik heb zelf ook prut gereden, omdat ik niet beter wist. Ik heb het dan over de normale goedwillende en vriendelijke ruiters (ben ik ook altijd geweest), maar die toch hun paard verkeerd opleiden (van voor naar achteren rijden ipv andersom). Ik laat zowel in real life, als op TV, internet alles gaan. Ik klik als het niet correct is gelijk weg, want ik leer er toch niets van.
BEHALVE als ik het de moeite waard vind, of de persoon heel aardig vind, zeg ik er iets van of laat ik een berichtje achter.
Zo zag ik hier onlangs op een manege een jong paard dat in opleiding was om te springen. De man reed super vriendelijk. Lang geleden dat ik dat hier in Frankrijk heb gezien. De springruiters hangen vanalles in die monden en rijden jonge paarden gewoon ruw.
DAN, als het er dus goed uitziet, zeg ik er wat van, anders hou ik mijn mond. De ontvanger van negatief nieuws kan er namelijk toch niets mee, want wordt er alleen ongelukkig van.
Ooit op wedstrijd een meisje op M niveau zo mooi correct haar paardje zien voorstellen. Ik was in de kantine en riep hardop, kijk eens hoe mooi! Niemand keek, zij was die dag de enige die gaaf en correct reed. Zij was die dag ook de enige die 2 winstpunten had gereden bij een jury die zeer streng normaliter was (lees alleen correct gereden paarden winst geeft, dus iedereen had een hekel aan die goede man daar er zelden of nooit iemand winst reed). Niemand begreep die enorm hoge score, maar ik wel. Ik had expres op die uitslag gewacht en was er zo blij mee. Dat voelde als gerechtigheid, want daar begint het! Maar die jonge meiden in die kantine, wilden er niets over horen en waren woedend, dat dat meisje met "maar" een connamare pony zo hoog gepunt was. Dit is ongeveer 9 jaar geleden gebeurd. Ik denk dat de tijden nu anders zijn geworden, maar dat weet ik niet zeker want ik kom niet meer op wedstrijden daar ik niet meer in NL woon.