Bokt.nl

anjali schreef:

Het kan wreed zijn maar dat hoeft niet. Het ligt eraan hoe je je paard behandelt. Maar een paard is geen wild dier zoals een tijger of dolfijn, je kunt ze beter met een hond vergelijken.Ze zijn gefokt op eigenschappen om voor de mens te kunnen en willen werken.Ik weet wel dat er dierenbeschermers zijn dat je ook geen huisdieren zou mogen hebben,maar daar ben ik het niet mee eens want als het goed is kunnen mens en (huis)dier in symbiose leven.Met wederzijds voordeel dus.

troi schreef:

Natuurlijk is rijden schadelijk voor het lichaam. Je belast een dier dat daar niet voor gemaakt is, paarden in de natuur krijgen geen doorgezakte ruggen immers.

Maar is het wreed, dat denk ik niet. Tenminste als je het in samenwerking met je paard doet.

Als je het echt diervriendelijk wilt doen dan 'gebruik' je je paard alleen als weideversiering. Maar wij paardeneigenaren zijn egoistisch, we willen rijden/mennen etc daar hebben een paard voor.

Tis een verdraaid dure cavia immers..

Qimm schreef:

probeer zelf ook even na te denken en niet alleen een filmpje als waarheid nemen

LillyMedley schreef:

Er word hier gesproken over "onnatuurlijk". Als we zo beginnen kunnen we 1 de hekken om de weides weghalen, stoppen met krachtvoer maar ook met hooi want het word door mensen gegeven en dat is onnatuurlijk. Als ieder paard op deze kleine ieniemie wereld vrij rond zou lopen, zouden er dieren moeten worden afgeschoten omdat ze: op terrein komen waar ze niet horen, er te veel van zijn enz. Als we het allemaal natuurlijk zouden willen, zouden we ons eigen leven ook moeten aanpassen. En als een paard een band met je heeft en vrienden met je is, waarom zou het dan wreed zijn om met je paard samen te werken op zijn rug? Ik vindt dat je je niks van dat filmpje moet aantrekken want ze vertelt het allemaal ook wel erg extreem ook die foto's.

pol013 schreef:

Maar dat scoort nooit zo hoog op de ladder van ongemak als honger hebben of aangevallen worden. Ik kan daar voor mijzelf dus echt prima mee leven.

XavierB schreef:

Naar aloude gewoonte ga ik hier toch wat uitgebreider op reageren.

Het probleem van dit filmpje zit hem in het discours: men legt terecht de nadruk op een aantal problemen met paardrijden, maar formuleert het antwoord 'paardrijden' is abusief en moet bijgevolg verhinderd worden als enige mogelijke 'logische' oplossing voor het probleem. Een tweede element dat in het filmpje en nog meer in de reacties wordt aangewend is het maken van vooronderstellingen en het suggestief verwarren van termen. Niettemin zegt het veel over de hedendaagse perceptie over paarden en hoe vaak perceptie en realiteit vaak ver uiteen liggen. Laat mij daarom even toe enkele elementen te bespreken:

a) 'Leed': Dit is een centraal gegeven in iedere discussie. Het 'leed' (< lijden) van dieren. Het probleem hiermee is: wat is 'lijden' en welk 'lijden' vinden we aanvaardbaar? De meesten zullen bij het tweede deel van mijn zin wellicht al steigeren en prompt stellen: "geen enkel dierenleed is aanvaardbaar". Vreemd genoeg komen dergelijke uitspraken vaak van degenen die eveneens stellen dat het paard zo 'natuurlijk mogelijk' moet worden bereden en gehouden. Het probleem is echter dat paarden in natuurlijke omgevingen heel wat te lijden hebben. De natuur is geen paradijslijke omgeving voor paarden. Een significante proportie van een natuurlijke paardenpopulatie, vooral veulens, sterft als een gevolg van ondervoeding en bijhorende vatbaarheid voor ziektes. Daarenboven omhelzen veel natuurlijke ziektes en parasieten een helse lijdensweg voor paarden (ik denk dat iedereen die ooit een paard met bloedwormen heeft gehad, dit kan beamen).

Begrijp mij niet verkeerd! Ik bedoel hiermee geenszins dat het natuurlijk voorkomen van paardenleed op eender welke manier een legitimatie kan vormen voor paardenleed dat door mensen wordt veroorzaakt. Het enige punt dat ik wil maken is dat paardenleed op zich een concept is waar reeds heel wat vooronderstellingen mee gepaard gaan. Men gaat in het filmpje en in deze discussie enkel in op het berijden van het paard, waar in sommige gevallen heel wat leed mee gepaard gaat, en ik heb het dan niet enkel over de sportwereld. Niettemin vormt het berijden van deze dieren vaak een klein percentage van hun levenstijd. Naar mijn mening is één van de meest pertinente problemen met betrekking tot paardenleed de sterk geïsoleerde stallingsvormen waar deze uitermate sociale dieren aan worden blootgesteld. De vergelijking met dierentuinen is al gemaakt en deze gaat zeker op voor de huisvestingssituaties van sommige (eigenlijk veel) paarden. Maar gezien dit gebruik nog zo sterk verspreid is mogen we de ernst van deze problematiek niet te veel in de verf zetten.

Ligt de enige argumentatie voor andere huisvestingsvormen enkel bij de differentiatie met de 'natuurlijke' condities van het paard. Uiteraard niet. Dat ligt voornamelijk bij ons wetenschappelijk begrip van zowel de fysiologische werking van een paardenlichaam, alsook in onze sociobiologische kennis rond paardengedrag. Wat mij naadloos brengt tot het volgende onderwerp.

b) Het ideaal van het 'natuurlijke paard':

Paardrijden is onnatuurlijk dat is een ontegensprekelijk feit en het vervangen van bit door bitloos of zadel door bareback zal die onnatuurlijkheid niet verminderen (in het laatste geval zelfs eerder verhogen). De mens heeft geen geëvolueerde eigenschappen om op paarden te rijden, paarden hebben geen geëvolueerde eigenschappen om mensen op hun rug te dragen. Dat is zo klaar als een klontje.

Maar vormt de onnatuurlijkheid van paardrijden een argument? Met andere woorden is paardrijden omwille van zijn onnatuurlijkheid per definitie slecht, een bron van leed, abusief? Dat is de essentiële vraag. Uiteraard niet 'per definitie'. Dit is slechts een idee dat is ontstaan binnen de zogenaamde 'tweede generatie' aan natural horsemanship dat zich veeleer ging gaan stoelen op het makkelijke argument van het 'natuurlijke paard'. Ik zeg nadrukkelijk 'tweede generatie', want de initiatoren van deze beweging staan vaak in schril contrast met wat vandaag als standaard binnen de Natural Horsemanship beweging wordt beschouwd. Velen onder hen maken nog steeds gebruik van bitten (zelfs van het spade bit), zadels en ijzeren hoefbeslag (veearts en etholoog Robert Miller, wiens onderzoek uit de jaren 80 vaak werd aangewend als een belangrijke legitimatie voor Natural Horsemen heeft zich zelfs prominent uitgesproken tegen het 'natuurlijk bekappen' in de American Journal of Veterinarian Medicine).

Terugkomend op de essentiële vraag is of de onnatuurlijkheid van paardrijden en de problemen die daarmee gepaard gaan het verwerpen van paardrijden in het algemeen als enig antwoord heeft. De vrouw in het filmpje haalt immers terecht aan dat een paardenrug evenals de spieren in de paardenrug niet gemaakt zijn om gewicht te dragen. Niettemin handelt een belangrijk onderdeel in de eerste fase van diverse degelijke educatieve systemen over het 'over de rug lopen' van paarden. Jammer genoeg leven we in een paardenwereld waarbij aan deze basisvorm van fysieke training al te vaak wordt voorbij gegaan. In die zin hebben 'natural horsemanship' programma's, die slechts zelden dit fundamenteel aspect van paardentraining adresseren, de zaak enkel erger gemaakt. De tweede generatie praktijken waarbij men het gebruik van boomloze systemen dan nog eens sterk stimuleert om zo dichter te komen bij de 'illusie' van het natuurlijke paard, maar waardoor de druk van de ruiter op een meer geconcentreerde wijze op de paardenrug terecht komt, resulteert vandaag vaak in schrijnende beelden van paardenleed, waar de ruiter onbekommerd en vaak in volle overtuiging van zijn eigen diervriendelijkheid zijn paard aanstuurt.

Hiermee wil ik geenszins de kaart van de conventionele wereld trekken of de substantiële bijdragen van de Natural Horsemanship beweging van tafel vegen. De vrouw in het filmpje wijst bijvoorbeeld op een ander aspect, namelijk het gebruik van het bit. De Natural Horsemen van het eerste uur, sterk geïnspireerd op de buckaroo praktijken van Tom Dorrance en Ray Hunt, (en ik heb het dan niet enkel over een Parelli of Roberts, maar tevens over Lyons of Cameron) hebben terecht gewezen op de misbruiken van de conventionele werking, vaak met een focus op het bevestigen van een aangeleerde communicatie veeleer dan één gebaseerd op de fysieke respons op een fysieke druk.

Het probleem met het bit lag hem echter niet in het bit zelf, maar hoe het werd gemanipuleerd in de conventionele Europese rijkunst, wat sterk samenhing met de groeiende dominantie van de Duitse dressuurinzichten en het concept van 'aanleuning' in het bijzonder. Niettemin ligt het antwoord hier niet in het afwijzen van rijden of zelfs in het afwijzen van bitten, maar in hoe zij worden aangewend. Ook hier kan onze steeds groeiende wetenschappelijke kennis ons uitsluitsel bieden. Het is inmiddels empirisch aangetoond dat aangehouden drukken op het bit niet enkel de oorzaak zijn voor fysieke maar zelfs ernstige mentale problemen bij het paard. Niettemin kunnen dezelfde problemen, hoewel moeilijker, ook door een bitloos systeem worden bewerkstelligd. Daarenboven missen hedendaagse bitloze systemen, de side pulls, vaak de nodige dynamiek om in de vaak vergeten primaire functie van bitten te voldoen: het communiceren van een degelijke buiging van het paard en aldus zijn balans in bereden toestand te bevorderen. Een communicatie die wel degelijk zonder aangehouden drukken kan worden bestendigd zoals ik in een ander topic ruim heb beargumenteerd.

c) conclusie:

Ik denk dat we degelijke wetenschappelijke argumenten hebben om te stellen dat paardrijden niet hoeft gepaard te gaan met dierenleed. Voor de problemen die de dame in het filmpje aanhaalt beschikken we over eeuwen aan kennis en kunde, die we vandaag met meer wetenschappelijke gronding dan ooit kunnen uitleggen. Niettemin is het wel zo dat gedurende de moderniteit en zeker sinds de mechanisatiegolf van de twintigste eeuw, de paardenkunst is verloederd en onderhevig is gemaakt aan de dynamieken van de sportpraktijken waartoe de paardenwereld werd gereduceerd. De opkomst van Natural Horsemanship heeft ongetwijfeld een aantal abusieve elementen uit de paardenwereld aan de kaak gesteld, maar loopt nu het risico om zelf ten prooi te vallen aan de illusie van het 'natuurlijke paard'.

Ik geloof dan ook stellig dat we vooral in alle openheid de realiteit van het paard met goed onderbouwde kennis moeten beschouwen en moeten evalueren hoe paarden onder de meest optimale omstandigheden kunnen bereden worden. Persoonlijk heb ik keer op keer mogen opmerken dat tradionelere vormen van rijkunst, dat is rijsystemen die stammen uit een preindustriële periode, of het nu gaat om vaquero horsemanship, het Iberische Gineta rijden of traditionele dressuur, vaak in zijn rijkdom aan methoden de antwoorden omvat waar ook de hedendaagse wetenschap op wijst.

amyyy55 schreef:

Some crazy vegans..
Ik denk dat ik hier niet eens op wil reageren maar ehm nee is niet wreed..