julius_juut schreef:Met gedag zeggen bedoel je dat het paard niet meer oplet? Als dat het is ben ik het best hard niet met die uitspraak eens. Die van mij krijgen/kregen juist op hun donder als ik druk op mijn handen voel.
Ik heb die teugels om mee te sturen en te zeggen wat ze moeten doen, niet om hun kop mee omhoog te houden.
SuperAssie schreef:Als Andor echt ontspannen aan de teugel loopt heb ik meer gewicht in handen dan als hij als een kameel loopt te stuiteren
Vooral gisteren was een goed voorbeeld, heb hem flink aangepakt en doorgepakt omdat hij me drie dagen ervoor af gegooid had en hij flink aan het klooien was. Na een flink half uur/drie kwartier was hij zo mak als een lammetje en had ik toch flink wat gewicht hoog te houden
zoutenootjes schreef:Dat merk je dan toch tijdens het rijden, lijkt me. Het paard moet wel licht in de hand zijn, maar niet zo dat het contact geheel verloren gaat. Dat is ook weer niet goed. Loopt hij achter de teugel, dan moet er meer voorwaarts gereden worden. Op licht contact. Zo'n blok beton in je handen is ook niet goed hoor. Het is een soort van balans tussen teveel en te weinig (ben niet zo goed in uitleggen, maar hoop dat je het een beetje kan volgen).
Bambolina schreef:je moet zeker wel een minimaal gewicht (of eigenlijk tegendruk) in je handen voelen, anders is er geen contact, en dan loopt ie in feite ook niet 'aan' de teugel! Ik weet niet zo goed wat ik me voor moet stellen bij gedag zeggen? edit: gezien inmiddels
Het eerste waar ik aan denk bij een paard dat wel nageeflijk loopt maar waarbij je geen gewicht/tegendruk in je handen voelt, is een paard dat achter de teugel of in een valse knik loopt.
zoutenootjes schreef:Paard moet op eigen benen lopen en niet zijn gewicht op jouw handen gooien, zeg maar. Dus lichte druk, met de nadruk op licht.
Wat Merry98 hier ook zegt.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 54 bezoekers