bruintje123 schreef:Suzanne F. schreef:20 jaar geleden reed iedereen met bandages. Tegenwoordig zie je het steeds minder. Inderdaad door de warmte ophoping. Beter zijn goede ademende beenbeschermers.
Maar hoeveel kreupele paarden zag je er door?
Ik ken er geen 1.
bruintje123 schreef:1 die hier op stal stond.
En die droeg geen beschermers.
Helaas want die had een peesklap.
Struikelde met galopperen.
Die had beter dus peesbeschermers kunnen dragen.
Voor de rest geen nee. Ik verbaas me juist altijd over de veel been blessures.
Voor mij steeds sterker de conclusie dat het komt door weinig buiten of op slechte grond.
En yet slechte rijden van in de krul zonder achterhand gebruik zonder recht richten.
Alle hulpmiddelen ipv naar het eigen rijden kijken. En de huisvesting kijken.
Voor de rest ken ik er wel maar daar geloof ik dus niet dat de bescherming het probleem was maar bovenstaande.
Gracy schreef:FEIT! Benen bandageren is zeker schadelijk wanneer er onzorgvuldig wordt mee omgegaan!
Notabene hebben wij deze nachtmerrie meegemaakt met ons paard tijdens haar verblijf bij een kliniek, daar werd haar voorbenen ineens ingesmeerd met koelgel en te strak ingebandageerd met alle gevolgen van dien..
Dit werd een onnodig lijdensweg voor ons paard, waardoor haar rechter voorbeen van binnenuit kapot is gegaan..
**ons paard was wegens een koliekbehandeling bij de kliniek
Gracy schreef:FEIT! Benen bandageren is zeker schadelijk wanneer er onzorgvuldig wordt mee omgegaan!
Notabene hebben wij deze nachtmerrie meegemaakt met ons paard tijdens haar verblijf bij een kliniek, daar werd haar voorbenen ineens ingesmeerd met koelgel en te strak ingebandageerd met alle gevolgen van dien..
Dit werd een onnodig lijdensweg voor ons paard, waardoor haar rechter voorbeen van binnenuit kapot is gegaan..
**ons paard was wegens een koliekbehandeling bij de kliniek
bruintje123 schreef:1 die hier op stal stond.
En die droeg geen beschermers.
Helaas want die had een peesklap.
Struikelde met galopperen.
Die had beter dus peesbeschermers kunnen dragen.
Voor de rest geen nee. Ik verbaas me juist altijd over de veel been blessures.
Voor mij steeds sterker de conclusie dat het komt door weinig buiten of op slechte grond.
En yet slechte rijden van in de krul zonder achterhand gebruik zonder recht richten.
Alle hulpmiddelen ipv naar het eigen rijden kijken. En de huisvesting kijken.
Voor de rest ken ik er wel maar daar geloof ik dus niet dat de bescherming het probleem was maar bovenstaande.
sanne83 schreef:bruintje123 schreef:1 die hier op stal stond.
En die droeg geen beschermers.
Helaas want die had een peesklap.
Struikelde met galopperen.
Die had beter dus peesbeschermers kunnen dragen.
Voor de rest geen nee. Ik verbaas me juist altijd over de veel been blessures.
Voor mij steeds sterker de conclusie dat het komt door weinig buiten of op slechte grond.
En yet slechte rijden van in de krul zonder achterhand gebruik zonder recht richten.
Alle hulpmiddelen ipv naar het eigen rijden kijken. En de huisvesting kijken.
Voor de rest ken ik er wel maar daar geloof ik dus niet dat de bescherming het probleem was maar bovenstaande.
Bandages (of eigenlijk oververhitting door beenbescherming) zijn geen directe oorzaak (zoals aantikken), maar een kansverhoger voor peesschade door overbelasting. Net als slecht rijden, te zware training, slechte bodem, weinig buiten komen etc. Het draagt allemaal bij aan een slechte kwaliteit van de pees, die op een moment van grote impact (bokkensprong in de wei, midden in het parcours etc) "plotseling" zorgt voor een blessure.
Een peesblessure door aantikken is vervelend, maar geneest sneller, makkelijker en beter dan een peesblessure door overbelasting.
Ik doe zelf een risico analyse; hoe groot is de kans op aantikken in een bepaalde situatie? Hoeveel risico op schade geeft deze bescherming? En dan besluit ik voor wel/geen beschermer (uiteraard nooit bandages, want ze beschermen slecht en zijn het meest schadelijk). Dus bijv. wel in een parcours, niet op buitenrit.
Daarnaast zorgen dat de hoeven altijd goed (kort genoeg) bekapt zijn en het paard zo los mogelijk beweegt, dat verminderd het risico op aantikken. Plus oververmoeidheid voorkomen, ook dat zorgt voor aantikken. Plus zo min mogelijk op ijzers, ook dat verhoogt het risico. Plus dat ik elk paard zoveel mogelijk leer om met z'n eigen benen om te gaan, dat helpt ook veel.
Dat de profs ermee rijden zegt mij niets. De paardenwereld is niet bepaald progressief te noemen, alles wordt bepaald door traditie.
sanne83 schreef:bruintje123 schreef:1 die hier op stal stond.
En die droeg geen beschermers.
Helaas want die had een peesklap.
Struikelde met galopperen.
Die had beter dus peesbeschermers kunnen dragen.
Voor de rest geen nee. Ik verbaas me juist altijd over de veel been blessures.
Voor mij steeds sterker de conclusie dat het komt door weinig buiten of op slechte grond.
En yet slechte rijden van in de krul zonder achterhand gebruik zonder recht richten.
Alle hulpmiddelen ipv naar het eigen rijden kijken. En de huisvesting kijken.
Voor de rest ken ik er wel maar daar geloof ik dus niet dat de bescherming het probleem was maar bovenstaande.
Bandages (of eigenlijk oververhitting door beenbescherming) zijn geen directe oorzaak (zoals aantikken), maar een kansverhoger voor peesschade door overbelasting. Net als slecht rijden, te zware training, slechte bodem, weinig buiten komen etc. Het draagt allemaal bij aan een slechte kwaliteit van de pees, die op een moment van grote impact (bokkensprong in de wei, midden in het parcours etc) "plotseling" zorgt voor een blessure.
Een peesblessure door aantikken is vervelend, maar geneest sneller, makkelijker en beter dan een peesblessure door overbelasting.
Ik doe zelf een risico analyse; hoe groot is de kans op aantikken in een bepaalde situatie? Hoeveel risico op schade geeft deze bescherming? En dan besluit ik voor wel/geen beschermer (uiteraard nooit bandages, want ze beschermen slecht en zijn het meest schadelijk). Dus bijv. wel in een parcours, niet op buitenrit.
Daarnaast zorgen dat de hoeven altijd goed (kort genoeg) bekapt zijn en het paard zo los mogelijk beweegt, dat verminderd het risico op aantikken. Plus oververmoeidheid voorkomen, ook dat zorgt voor aantikken. Plus zo min mogelijk op ijzers, ook dat verhoogt het risico. Plus dat ik elk paard zoveel mogelijk leer om met z'n eigen benen om te gaan, dat helpt ook veel.
Dat de profs ermee rijden zegt mij niets. De paardenwereld is niet bepaald progressief te noemen, alles wordt bepaald door traditie.
sanne83 schreef:Dat de profs ermee rijden zegt mij niets. De paardenwereld is niet bepaald progressief te noemen, alles wordt bepaald door traditie.
IngridM schreef:sanne83 schreef:Dat de profs ermee rijden zegt mij niets. De paardenwereld is niet bepaald progressief te noemen, alles wordt bepaald door traditie.
Dat dus. Voor mij ook echt niet de voorbeelden van hoe het moet. Aantal dingen gezien op stallen van grand prix ruiters waar mijn wenkbrauwen flink omhoog van gaan
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 44 bezoekers