Jessix schreef:Stuurde jij niet een filmpje in van een stakend paard, wat op het laatst gewoon ging liggen?
Jammer hoor, dat het niet is wat je er van verwacht hebt. Ik snap dan ook niet zo goed wat je verwacht, want Linda deed niets bijzonders voor iedereen die zich een beetje in Parelli verdiept heeft? Misschien een tip voor de volgende keer, eerst eens kijken of de methode van trainen wel bij je past voor je je paard er aan bloot stelt.
eilleen333 schreef:Jessix schreef:Stuurde jij niet een filmpje in van een stakend paard, wat op het laatst gewoon ging liggen?
Jammer hoor, dat het niet is wat je er van verwacht hebt. Ik snap dan ook niet zo goed wat je verwacht, want Linda deed niets bijzonders voor iedereen die zich een beetje in Parelli verdiept heeft? Misschien een tip voor de volgende keer, eerst eens kijken of de methode van trainen wel bij je past voor je je paard er aan bloot stelt.
En ik maar denken dat het een methode is van paarden trainen... Moet de methode dan niet bij het paard passen? En indien het paard een bepaalde oefening of opdracht niet uit kan voeren en het van kwaad tot erger gaat, moet je dan niet je insteek veranderen? Mijns inziens is een goede methode eentje die zich aanpast aan het paard, en niet een bepaald stappenplan of tactiek die je stug blijft toepassen ookal laat het paard duidelijk zien dat het niet gaat werken.
Ik zie vaker oude en nieuwere filmpjes langskomen van de Parelli techniek, waar men continue hetzelfde doet en het paard van kwaad tot erger gefrustreerd en zelfs angstig wordt. Mijns inzien sla je al trainer, uitdrager van een methodiek of "fan" de plank dan volledig mis.
Bij paarden dien je altijd objectief te kunnen blijven kijken en je niet vast te bijten in je eigen gewoonten, principes of methode. Je paard bepaald wat wel en niet werkt.
Daarnaast blijf ik het schandalig vinden dat het publiek redenen kreeg om de ruiter 'uit te lachen' en dat Linda er totaal NIETS aan heeft gedaan om te ruiter te helpen en te corrigeren. Schandalig. Neem het dan weer over en laat zelf zien hoe het zou moeten. Maar goed, dat werkte ook niet helaas... De methode is gewoon niets voor dit paard, en het is erg jammer dat Parelli, zowel Linda als de fans, de 'schuld' bij de ruiter blijven leggen.
Niksie schreef:Mijn hulpvraag was duidelijk, de motivatie van mijn paard om in de bak te werken vergroten. Ook had ik aangegeven niet bekend te zijn met de methode, alleen wat filmpjes had ik gezien. Ik had gehoopt dat deze toch wereldberoemde methode nieuwe inzichten en technieken zou bieden. Maar het werd een soort show, wat op zich prima was geweest als het paard er beter van was geworden. Maar dat is niet het geval. Het is opvallend dat de Parelli fans het heel anders hebben geinterpreteerd, en zich zo laten beinvloeden door het verhaal dat ook de waarneming blijkbaar anders is.
Jessix schreef:Het is ook een methode van paarden trainen en aanpasbaar voor (bijna) elk paard. Door Parelli krijg je juist heel veel kennis om om te gaan in elke situatie met elk paard en wordt er juist geleerd je steeds weer aan te passen.
Ik had ook moeten schrijven dat het misschien niet de juiste methode is voor de ruiter. Ik zag een klassieke LBI en Linda begon bij de eerste insteek. Ik zag daarvan positieve resultaten. Geen reden om van tactiek te veranderen, want het werkte. Alleen zijn de resultaten bij een LBI in het begin heel klein.. Niemand lachte paard en ruiter uit, iedereen was weg van ze! Alleen maar positief. Als ik de foto's terug kijk zie ik ook alleen maar een lachende ruiter terug.
Nogmaals jammer dat ze het anders heeft ervaren. Nog meer jammer dat ze dat daar niet heeft gezegd dan had Linda er wat aan kunnen doen. En nogmaals prima als je Parelli niets vind. Ik vind ook niet elke trainer even leuk. Verdiep me daarom wel goed voordat ik mee doe aan zoiets.
eilleen333 schreef:Ik ben het niet helemaal eens met wat er dan werkte. Het paard deed niet wat de bedoeling was. Hij moet voorwaarts, maar gaat maaien met een been. Er wordt gezegd dat hij iig voorwaarts denkt, dus het wordt beloond. Later ineens niet meer, en je ziet de verwarring en frustratie groeien bij het paard. Hoezo werkt het dan?
Ik heb zelf een zelfde type paard, die echt een pesthekel had aan het lopen in de bak (door verkeerde 'training' door een verzorger). Een ontzettend lieve Haflinger die geen vlieg kwaad doet, maar met de methode zoals die van Parelli met ruiter en al achterover is geklapt. Oepsie... Gewoon uit pure frustratie, onbegrip en wanhoop.
Inmiddels hobbelen we lekker rond in de bak. Ze staat niet bij het hek te juichen, maar heeft zeker wel motivatie en zet zich goed in. Ik pas de oefeningen aan wat zij op dat moment nodig heeft en zorgt vooral dat mijn eigen lichaam haar zo vormt en motiveert dat het ook gewoon heel erg leuk is voor haar om haar grenzen en haar lijf te ontdekken.
Het in hokjes plaatsen van een paard heb ik sowieso wat moeite mee. Mijn paard zou een LBI moeten zijn, maar dat was ze niet voordat mensen haar kapot maakten en afbraken. Dus moet ik haar dan benaderen als een LBI? Of moet ik haar benaderen als wie ze is? Een Haflingerje die gewoon onwijs op haar bek is gegaan en weer heeft moeten leren dat niet elk mens zijn zin door wil drijven en de training aanpast aan wat zij nodig heeft?
Maar goed, nu gaan we op een discussie of Parelli wel of niet iets voor mij is, en dat was niet de bedoeling. Maar mijn punt is meer dat ik bij Parelli mis dat ze hun training op het individu aanpassen, en niet stug de volgorde van hun systeem vasthouden en een soort van IKEA handleiding volgen, waar je het in 1 bepaalde volgorde moet doen, anders kan het blijkbaar niet. Tenminste, dat is mij door instructeurs verteld over de games bijvoorbeeld. Het was echt idioot dat ik begon met de Squeezing Game... Nou ja, het paard moet eerst uit de stal toch, voordat ik een andere oefening kan doen?
Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot en 42 bezoekers