Ik heb tussen alle pagina's door af en toe wat verhalen gelezen maar ook mijn oren klapperen. Zowel vanuit de kant van de eigenaren als de verzorgers/bijrijders. Doordat ik verhuisde naar de andere kant van het land en ik mijn paard deelde met mijn zusje heb ik besloten hem daar te laten. Een moeilijke beslissing en al snel miste ik de paardenwereld. Ik ben toen op zoek gegaan en ben geschrokken van het feit dat je zoveel moet betalen bij eigenaren. Het is bij lange na niet bij iedereen, en ik ben er zeker niet te beroerd voor. Maar bij enkele leek het wel als een financiele oplossing. Ik kan mijn paard niet meer zelf betalen dus laat een bijrijder minstens de helft betalen en geniet zelf van de lusten.

Ik hoefde niet persee te rijden en heb gelukkig een schat van een reus gevonden met een topwijf als eigenaar. Maar zelfs voor enkel het verzorgen werd een bijdrage bij sommige gevraagd....