nou ik heb ook een bizar verhaal:
afgelopen juli ben ik na ruim 7 jaar bij dezelfde mensen gereden te hebben, woedend opgestapt.
Ik heb er met veel plezier gereden, heb er ook zeker veel minder leuke dingen meegemaakt en er waren vele zaken waar ik me dood aan ergerde, maar wat woensdag 11 juli gebeurde was toch echt de druppel.
Eigenlijk begint het verhaal al veel eerder; ik reed bij deze mensen een schimmelmerrie, waar ik af en toe eens een onderling wedstrijdje mee reed. Omdat mij al snel duidelijk was dat dressuur absoluut niet mijn ding is en ik de sfeer op de wedstrijdjes verschrikkelijk vond (je zou bijna denken dat het om belangrijke kampioenschappen ging zo gedroeg het overgrote deel van het deelnemersveld zich...en dan hebben we het over B ruiters die een kleine onderlinge rijden), had ik gevraagd of het goed was dat ik endurance ging rijden. Had mij op dat moment al dik 2 jaar ingelezen over de sport, de trainingen, de wedstrijden etc. Bovendien rijd ik veel liever door de bossen dus in die 2 jaar inlezen had ik al wel door dat dit mijn sport was.
Maar goed; zelf geen rijbewijs en vriend heeft geen E, dus ik was wel afhankelijk van de stalhouders om op de wedstrijden te komen. Daar dus ook heel nadrukkelijk om gevraagd of dat geen probleem was (ik vergoedde benzinekosten en zorgde voor broodjes en drinken), maar dat was allemaal geen probleem. Nog extra aangegeven dat het sowieso om maar maximaal 4 wedstrijden per jaar zou gaan; allemaal geen probleem, ik deed zoveel voor hun, dus ze wilden mij wel helpen.
So far so good zou je zeggen.
Het begon er al mee dat toen ik vroeg of ik endurance mocht starten met de uitroep; oh ja endurance, daar weet ik alles van, ook van de trainingen.
Vreemd, dacht ik, heb je er nooit eerder over gehoord, je komt altijd met verhalen dat je vroeger in de springwereld zat. Had er dus direct al zo mn bedenkingen bij, maar dacht er verder niet te veel over na.
Omdat helaas al snel bleek dat endurance voor de merrie toch te zwaar ging worden, had ik he tidee al zo goed als in de ijskast gezet.
Maar toen kwam de vrouw van de stalhoudster met een geniaal idee; een paard van hun was verkocht aan een goede vriendin van haar, maar bleef daar op stal staan. Vriendin deed niks met hem, dus stalhoudster wilde mij er wel op zetten (uiteraard na overleg met de eigenaar) en dan met de ruin de wedstrijden in. Nu vond ik dit paard altijd heel erg leuk, maar had hem altijd op afstand gehouden, omdat hij sowieso verkocht zou worden.
Overlegd met eigenaresse en die vond het goed. Paard was op dat moment (dit is jan 2016) nog zo goed als onbeleerd; hij kende longeren en zadel en hoofdstel en had 3 keer iemand op zn rug gehad en dat was.
2016 stond dan ook in het teken van doorrijden en verkeersmak maken en rustig aan de eerste km's buiten oppakken.
In 2017 zou het dan echt gaan gebeuren, dus toen begon ineens de eerste commentaren te vallen; mevrouw vond dat hij eerst klaar moest zijn voor de klasse 2 voor ik met hem een klasse 1 moest gaan starten. Tsja; ikzelf had ondertussen ook niet stil gezeten natuurlijk en was al die tijd ervaren endurance ruiters blijven volgen wat betreft hoe zij de trainingen oppakken, had ingelezen over hoe belangrijk rust is en de leercurve niet te steil te maken; ondertussen dus al weer 4 jaar aan het inlezen, trainingschema's volgen en hoe andere randzaken aan te pakken.
Dus toen die opmerking gemaakt werd, kon ik niets anders concluderen dan dat zij helemaal niet zo veel van endurance af wist dan zij pretendeerde.
De reden waarom ik eerst klasse 2 klaar zou moeten zijn (en paard) was, omdat dit ook zo bij dressuur werkte. Ja alles leuk en aardig maar het verschil tussen bv B en L1 is een paar sprongen middengalop links en rechts en 5 metertjes wijken beide kanten; nu niet bepaald een steile leercurve dus, maar lekker gemoedelijk rustig aan stapsgewijs omhoog.
Klasse 2 is gewoon een verdubbeling van klasse 1 (oke tenzij je lange klasse 1 zou rijden en dan over gaat naar korte klasse 2; dan is het verschil kleiner, maar nog steeds een stuk steilere leercurve dan bij dressuur.).
Ik besloot dus de adviezen te volgen van de mensen die wel aantoonbaar ervaring hadden met endurance en endurancetraining.
Mijn training zag er over het algemeen zo uit (uiteraard hier naar toe gewerkt, we zijn uiteraard niet zo begonnen);
- maandag longeren ong 25 tot 30 min, waarbij ik vooral werkte aan verruimen en zn galop, want die laatste was lange tijd voor hem moeilijk (dit was voornamelijk begin van 2016, daarna werd zn galop snel sterker en stabiel)
-dinsdag vrij
-woensdag 50 min dressuurmatig
-donderdag vrij
-vrijdag 50 min dressuurmatig
-zaterdag buitenrijden; begonnen met 6 km stap vanaf juni 2016 en dat rustig aan uitgewerkt en zaten in juli 2018 op 30 tot 33 km met een gemiddelde snelheid van rond de 9 km/u....wat die zelfs met heetr weer nog met 3 hoeven in de neus deed.
-zondag vrij
Ja de vrije dagen waren niet helemaal ideaal ingedeeld, maar di en do was ik van s'ochtends vroeg tot s'avonds 6 (op di zelfs tot half 8) aan het werk en dus was het om die reden voor mij ideaal om deze 2 dagen als vrije dag te geven. Om de paar weken reed ik op woensdag ipv dressuurmatig een stevige staprit van een uur.
In de schoolvakanties (een gedeelte van mijn werk is op een middelbare school) reed ik 2 buitenritten in de week, omdat ik dan iedere middag vrij ben.
Dit was niet genoeg volgens mevrouw; paard zou zo onmogelijk endurance kunnen lopen, nog niet eens een 20 km. Hij zou niet sterk genoeg zijn. En ik moest meer trainen; meer dagen maar ook veel intensiever.
Daar begon het mee....het eindigde met dat ik afgelopen juni (een week voor wij in Grolloo de 20 km hebben gestart; met super resultaten en op alle fronten een verbetering van onze eerste wedstrijd vorig jaar) naar me toegesnauwd kreeg dat veel te weinig deed (ja die plaat had ik ondertussen al tig keer gehoord) en dat ik 6 dagen flink aan de bak moest. Van die 6 dagen moest ik minstens 3 dagen een flinke buitenrit maken van minstens 3 uur per keer en dan zoveel mogelijk km's rijden per keer. Daarnaast moest ik zoveel mogelijk goed mulle paden uitzoeken en voornamelijk die rijden. Die andere 3 dagen moest ik flink dressuurmatig aan de bak, want voor de endurance moest het paard minstens alle Z oefeningen kennen (met gemak he) en hij moest ook de passage en piaffe kennen, want anders werd een paard nooit sterk genoeg voor de endurance.
Ja want het spiergebruik bij dressuur is hetzelfde als bij endurance; dressuur is kracht, endurance is duurloop. Das zo'n beetje als een marathonloper adviseren de training van een bodybuilder te volgen (oke wat overdreven gesteld, maar zo ongeveer is het wel).
Het was zo belachelijk dat ik er ook amper op reageerde. Bovendien als jouw default reactie is om iedereen af te bekken en af te snauwen en de grond in te trappen, dan ga ik sowieso in de'ik negeer jou'modus; leer eerst maar eens fatsoenlijk te communiceren op gelijkwaardige wijze en niet alsof ik jouw slaafje ben.
Goed Grolloo gereden en 14 juli zouden we in Holterberg starten; ingeschreven en betaald, week ervoor nieuwe ijzers eronder laten zetten (die betaalde ik inderdaad zelf; hoefsmid). Hij had Grolloo boven alle verwachtingen uitgelopen (en mijn verwachtingen waren al super goed, maar hij overtrof het met gemak) dus ik zag het helemaal zitten voor Holterberg
Even een sitenote; dit gezeur had ik trouwens heel toevallig alleen zodra ik ons voor een wedstrijd ingeschreven had, verder hoorde je dr niet. Begon dus het idee te krijgen dat het helemaal niet ging om mijn training, maar het feit dat ik 1) het op mijn manier deed en niet de hare en ze dus niet kon opscheppen dat ons 'succes' aan haar te danken was (ja zo'n persoon is deze dame namelijk) en 2) ze daarom gewoon geen zin had om mij naar de wedstrijden te brengen.
Prima, maar zeg het dan gewoon en ga niet op belachelijke wijze eronder uit proberen te komen.
Anyway; einde is in zicht mensen
respekt als je nog steeds leest
woensdag 11 juli, nog 3 dagen te gaan voor Holterberg. Advies van ervaren ruiters is om de week voor en na de wedstrijd niet veel te doen, maar gezien de eisen die de dame aan mij stelde wist ik al dat ik de hele week zou moeten rijden alsof er helemaal geen wedstrijd was zaterdag. Ik had al 2 dagen last van mn rug (verkeerd gelegen) en stapte die woensdag dus al niet lekker op. Mevrouw kwam naar buiten en bleef bij de buitenbak rondhangen, ondertussen mij allerlei boze blikken toewerpend. Ik wist dus al hoe laat het was (heb in die 7 jaar tijd zoveel mensen zien komen en gaan. Dat laatste vooral omdat ze stuk voor stuk weggepest werden door de dame) en wist dat ik moest gaan aandraven, want anders was het weer donderpreek tijd. Dus ik draaf aan....met pijnlijke rug, ik kon voor geen meter lekker zitten en zat daardoor dus het paard volledig in de weg. Gevolg; hij draafde verre van lekker weg.
Iets wat zij onder normale omstandigheden volledig aan mijn houding zou hebben verweten (terecht, want het lag ook aan mij), maar mevrouw was er al weken erop uit om een teken te zien dat mijn training onder de maat was en daardoor het paard kracht mistte, dus daar ging ze; het begon nog redelijk normaal; werd me netjes gevraagd opnieuw aan te draven, dus ik doe dat.
Hij liep niet lekker, leek wel kreupel volgens mevrouw. Ik moest maar even op het harde aandraven en dan 20 meter van dr af draven en weer terug.
Ook dit deed ik netjes. Op het harde ging het draven al veel beter...mede doordat ondertussen mn rug ook ietsjes losser was en ik wat fijner mee kon met de beweging.
Nou toen ging ze los; dit was het bewijs dat het paard kracht mistte en als hij nog niet eens in hun buitenbak vooruit kon komen dan kon hij dat op mulle bospaden al helemaal niet. De buitenbak was op dat moment door de droogte megazwaar en mul geworden, maar dat was niet waar volgens haar; paard was gewoon te zwak en dat was mijn schuld.
En toen liep ze weg.
Ik nog 10 min door gereden; zin was er allang vanaf en ik dacht; ik denk dat Holten mn laatste wedstrijd wordt.
Na het rijden kom ik de kantine in; wordt me gevraagd; weet je wel waar Holten precies ligt? Ik in mijn onschuld nog denken dat ze bedoelde hoe we moesten rijden om er te komen. Wat al belachelijk was want een ex fb vriendin van dr woont in het dorp ernaast en daar is ze meerdere malen geweest (die werd net als vele anderen voor haar ook van de ene op de andere dag aan de kant getrapt en zwart gepraat op fb in dr pennygroep, dus ze wist dondersgoed hoe je in Holten komt. Anyway; dus ik zeg zo; moet ik thuis even nakijken via routeplanner hoe we er het makkelijkste komen.
IUk had het nog niet gezegd of het was heel triomfantelijk; nou dat hoeft niet hoor, dat hebben wij net al gedaan en Holten ligt helemaal daar bij die Ria (gefingeerde naam
) en dat zijn hartstikke zware paden daar. Hij kan in onze bak, die niet eens mul is, vooruit komen.
Ik was het zo zat, dus ik zeg zo; joh, als je ons niet wil brengen, mag je het ook gewoon zeggen hoor.
Nou toen ontplofte ze helemaal; wat ik allemaal wel niet naar mn hoofd geslingerd kreeg; daar zou zelfs de ergste tokkie zich nog voor schamen.
Ik was zo kwaad; ik heb me omgedraaid en dr toegesnauwd; ik laat mij door jou niet als een hond behandelen, ik stop ermee.
Ook gelijk mijn kast leeg getrokken en alles direct meegenomen....
Of nou ja; bijna alles; mijn jodpurs die even 95 euro hadden gekost, waren gestolen uit mijn kast...die op slot zit met een stevige ketting....en er maar 1 ander iemand is die in mijn kast kan komen omdat zij de reservesleutel heeft. Maar mevrouw wist zogenaamd van niks natuurlijk; jaja ze zijn uit zichzelf uit een afgesloten kast gelopen natuurlijk.
Daar bleef het overigens nog niet eens bij; eigenaar van het paard werd een of ander kulverhaal opgehangen, wat direct door de eigenaresse gelooft werd, want die heeft een rotsvast vertrouwen in de kennis en kunde van mevrouw.
Maar zelfs dat was niet genoeg; de dag erna heeft ze in die warmbloeden fb groep een topic gemaakt waarin ze een filmpje had gepost waarop te zien is dat ze het desbetreffende paard aan het rijden is...nou ja rijden; van wat ik begrepen heb van de beschrijving van de vele mensen die mij donderdags gepb't hebben, had ze vol de rem erop en werd het paard op oneerlijke wijze ongekend streng aangepakt. En er zijn mensen die die mening hebben die zeer nuchtere paardenmensen zijn en verre van penny. 1 ervan is zelfs letterlijk tussen de paarden opgegroeid.
In de begeleidende tekst werd net gedaan alsof het paard zo krom als een hoepel was en helemaal vast zat en mevrouw beweerde zelfd (en ik citeer) 'de cranio schrok er zelfs van hoe erg dit paard er aan toe is.'
Toch knap; woensdagmiddag stop ik ermee, donderochtend stap je er zelf op en in die paar tussenliggende uurtjes is er al een cranio en alles langs geweest? Maar dr fanclub slikte het voor zoete koek zoals alles wat ze neertikt in die groep.
Ik weet ook dondersgoed wat het doel van dat topic was, naast mij zwart praten dan; het doel was mij nog even een natrap te geven, want ze had niet door dat ik al 3 weken ervoor uit de groep was gestapt. Zij dacht dat ik alles te zien zou krijgen en heeft mij over de rug van een onschuldig paard willen straffen door hen ongenadig hard te behandelen. Want das nog een andere methode van dr om je te kakken te zetten; een topic in de warmbloedengroep waar ze dan geen namen in noemt. Want dan kan ze claimen dat het helemaal niet over jou ging hoor, als je dr erop aanspreekt. Die methode heb ik dr zo vaak zien toepassen bij een ander vrouwtje wat er tot mijn grote verbazing nog steeds rondloopt, want man wat heeft die een oliebol over zich heen gekregen zeg.
In dr comments bij dat topic werd nog meer onzin uitgekraamt door dr.
Ben zo kwaad geweest.....was wel een hele geruststelling dat ervaren paardenmensen mij gelijk gaven over wat betreft de trainingen en dat zij inderdaad helemaal fout zat. Dat was een hele opluchting want ik heb het zo vaak aan moeten horen dat ik er gewoon onzeker van werd, want deed ik het nu echt zo verkeerd dan?
Ik heb gedurende die ruim 7 jaar zoveel voor deze mensen gedaan; geholpen met stalwerk, paarden verweiden, hun paarden tonen op de merrie en hengstenkeuringen. Ik heb zelfs afgelopen jaar ze geholpen met dat stamboek van ze waar ze in zitten, wat me dagen gekost heeft. Stamboek zat/zit in zwaar vaarwater en er is afgelopen jaar wat af vergaderd daar; en dan gelijk ook hele dagen ook nog; snel en kort vergaderen kennen ze niet daar. Hadden ze een notulist nodig; heb om ze uit de brand te helpen 4 vergaderingen genotuleerd en thuis helemaal uitgewerkt. Dat uitwerken was ook niet in 2 uurtjes gedaan; maak daar maar gerust 6 tot 8 uren per vergadering voor.
Heb ik niet voor het stamboek gedaan maar om hun te helpen om hun paarden hun waarde te laten behouden.
Heb afgelopen dec 4 dagen op de tent gepast zodat zij naar een bruiloft in Polen konden. Met plezier gedaan, maar er kon nog geen bedankje vanaf. Ook nooit te horen gekregen of ze vonden dat ik het goed of slecht had gedaan...helemaal niks
Maar goed; het verbaast me eigenlijk ook niet dat het uiteindelijk zo afgelopen is; ik heb dat in die 7 jaar bij zoveel andere mensen hetzelfde zien gebeuren. Toen ik er net kwam was het er altijd druk op zaterdag en mega gezellig...nu komt er geen hond meer; allemaal weggepest door mevrouw. Mevrouw wil alleen maar ja knikkers en anders ben je fout. Andere mening dan de hare; fout; alleen zij weet alles.
Er zijn zelfs kinderen weg gepest door dr; meisje van 10 en jongen van 8. Bij het meisje heb ik er een keer wat van gezegd; kreeg ik gelijk een hele donderpreek over me heen, want het kind vroeg erom met dr opscheppen dat ze zo goed kon rijden. Nou zij zou dat kind wel ff een lesje leren.......compleet gestoord.
De 8 jarige had altijd zn moeder mee, maar die vond het blijkbnaar prima dat een volwassen vrouw van mid 40 dr 8 jarige zoontje het leven zuur maakte.
Dus tja; het verbaast mij helemaal niet dat het uiteindelijk zo gegaan is. Belachelijk dat het zo moest, maar goed; ik ben wel wijzer en kijk wel uit voor een andere adres waar ik af en toe eens een buitenritje kan maken
Waar ik wel nog steeds heel kwaad over ben is dat ik eigenlijk ruim 2 jaar aan het lijntje ben gehouden. Een periode waarin ik veel geld heb uitgegeven om te mogen starten; registratie paard, volledige basisenting, lidmaarschap, startkaart en hoefsmid om de 9 weken. Ik heb het uitgerekent en in totaal heb ik ruim 700 euro uitgegeven en heb welgeteld 2 wedstrijdjes kunnen rijden (sept 2017 en jun 2018). Bij die ruim 700 zit dan ook nog het startgeld van 2 wedstrijden waar ik ons voor ingeschreven had en die ik door haar gedrag niet heb kunnen rijden, maar uiteraard niet zo netjes zijn om je dat startgeld te vergoeden...en dan hebben we het niet over een simpele 12,50.
En als kers op de taart mn, voor mij, dure jodpurs weg.
sorry voor het megalange verhaal