De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-07-18 20:48

Ah ja ze zijn niet allemaal slecht. Maar ja, sommige.... Ik heb ook paarden gereden waarbij erbij de eigenaar een steekje los zat. Bij een zorgboerderij bijv ging ik de paarden verzorgen. Ik was ?13? Ik mocht op twee van de paarden rijden. Kreeg ik na twee weken te horen dat ik op zondag niet meer mocht rijden op de kwpner want die was altijd gereserveerd dan voor zo een meisje die kennelijk autisme had (Ze had ondertussen gewoon een eigen paard en nog twee paarden om bij te rijden geregeld door moeders maar goed) dus ik denk prima. Dan ga ik wel op zaterdag. Dus ik vrolijk steeds op zaterdag die haflinger rijden en daarna die kwpner als ik daar nog zin in had. Komt na een maand of twee dat meisje opeens op zaterdag. Moeder van dat kind woest dat ik op dat moment reed. Ik snapte er al geen bal van en kreeg vervolgens nog op m'n kop van de leiding ook. Toen was ik helemaal flabbergasted. Ja ik moest die twee twee jarige haflingers maar mak maken aan de hand en voor de hoefsmid. Naja ik deed ze een voor een. En de merrie was wat sensibeler dan de hengst. Ze had gewoon meer tijd nodig.
Ik een half jaar bezig geweest en merrie ging langzaam met babystapjes voorruit. Maar ik kreeg steeds gemopper want het ging niet snel genoeg met de merrie ze was gevaarlijk voor de kinderen vonden ze. Dus ik kwam op een gegeven moment nog maar 1 dag want ik voelde me steeds zo naar.
Even later werd ik naar het kantoortje ingeroepen... Ik moest het nieuwe meisje maar wegwijs maken en dan kon ik oprotten.

Naja onnodig te zeggen dat ik die dag met tranen ben weggegaan en nooit meer teruggegaan ben.

Maaaaaarr..

Nu rijd ik bij een man met veel te veel geld. Die heeft het echt top geregeld voor z'n beestjes kwa stalling aan huis <3 . Mooie paddock voor in de winter met automatische drinkbak. En een stalletje met verwarming voor als het koud is en airco voor als het echt te warm is buiten.
Mooi weiland waar ze lekker op kunnen zomers. En een buitenbak met zo een fijne bodem dat je bijna het hele jaar door wel kan rijden.

Heb eerst de arabier een tijd gereden. Maja die zat helemaal vast die had gewoon pijn door jarenlang verkeerd gereden te zijn voor ik kwam en dan is hij ook nog neerwaarts gebouwd. Dus om een osteopaat gevraagd en zadelmaker laten komen. Hij moest toen drie maanden behandeling zonder rijden. Toen een aantal maanden fijn gereden en gelongeerd en hij werd steeds soepeler, het begon een heel ander paard te worden. Maar vervolgens kreeg hij eind oktober een scheur in de diepe buigpees(oorzaak weten we niet) en stond hij vijf maanden stil.
In die tijd dat de arabier behandeld werd aan zijn rug is de fries zadelmak gemaakt. Maar daarna is er tot oktober niks mee gebeurd. Dus die ben ik oktober maar begonnen te beleren. En dat gaat heel fijn en ik heb er ontzettend veel plezier in. Ik heb wel m'n eigen tuig voor het beestje want de eigenaar had nog niks voor hem. Maar dat vind ik eigenlijk wel fijn. Ik rijd als enigste op dat beestje <3. De eigenaar vind 'm vooral heel erg mooi en leuk als maatje voor zijn arabier waar hijzelf wel helemaal gek mee is.En hij vind het leuk om te zien dat ik zoveel plezier van z'n beestjes heb. Maar i.v.m die pees heb ik toen zelf gezegd dat ik die arabier liever niet meer oppak onder het zadel omdat ik best een fors meisje ben. Dus we hebben een lichtgewicht meisje van 16 gevonden die ik help met hoe ze de arabier moet rijden(heb een hele handleiding van die osteopaat gehad toen ik weer mocht rijden dus dat leer ik haar nu) . Paardjes blij. Eigenaar blij. En ik heb het echt machtig naar mijn zin de afgelopen 1,5 jaar :D.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!


Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-08-18 19:47

LWDaisy schreef:
Ik heb 2x een bijrijder gehad voor mijn merrie.

De eerste is na een maand gestopt, niks bijzonders gebeurd.
Daarna vond ik iemand anders, die heeft het twee maanden volgehouden.

Nu ben ik zo iemand die mijn paard niet graag uit handen geeft haha, dus waren er een heleboel afspraken verbonden aan het "halve stal" gedoe. Ze leverden beide een bijdrage, en reden 3 dagen per week. Afspraak was dat ze mijn paard ook zouden verzorgen; als in paardje poetsen voor het rijden, verzorgen na het rijden, aandacht geven, en vooral lief zijn voor elkaar. Zorg dragen voor mijn spullen en de gang even vegen na het poetsen, die dingen. Dingen die ik gewoon normaal vind :)

Ik had ook aangegeven dat ze gebruik mochten maken van de 3 pistes die we ter beschikking hadden, maar dat ik met het buiten rijden op straat liever wat wilde wachten. Na verloop van tijd zouden ze ook mogen meedoen aan interne dressuurwedstrijden. Kleine sprongetjes, rijden in de buitenpiste e.d. mocht ook meteen, op zich dus wel een leuk bijrijdpaard op een fijne stal denk ik dan.

Waar ik wel een punt van maakte, was dat ik niet wilde dat ze er iemand anders op zou laten. MIJN paard. Ik begreep best dat ze graag een vriendin mee nam naar stal, want verder kende zij daar niemand. En die vriendin mocht helpen poetsen en opzadelen, maar ik laat niet zo maar jan en alleman op mijn paard, simpel. Ik heb haar op voorhand gezegd, "als je iemand meeneemt die wil rijden, vraag je me dat eerst, en geef je me de kans om een beslissing te nemen, waar jij je bij neerlegt". Was een vrij grote pensionstal, 50 stallen, dus liep heel wat volk rond.

En ja hoor. Op een bepaald moment krijg ik een berichtje van een stalgenoot, dat mijn verzorgster iemand anders met mijn paard had laten rijden. Ik heb haar er over aangesproken, ze ontkende gelukkig niet en boodt ook haar excuses aan, maar ik was zo teleurgesteld. Ook moest ik nogal achter het stalgeld zeuren, niet leuk. Dus toen ze na 2 maanden stopte, was ik daar stiekem blij mee, en sindsdien heb ik nooit geen bijrijder meer gehad/gezocht/gewillen :)



Ja jeetje maar als je die afspraak hebt en je breekt 'm ben je als bijrijder/ halve stal houder ook wel echt een naar persoon. Ik ben ook als de dood om iemand anders op die Fries te zetten en ik ben niet eens z'n eigenaar! Dat meisje wat die arabier rijd wil ik er dan ook absoluut niet op hebben, want die kan hem gewoon niet aan, dat weet ik nu al. Die kan die arabier al nauwelijks aan. Dus dan heb ik liever dat hij gewoon stil staat. En hooguit een beetje gelongeerd wordt als ik ziek ben of wat gebroken heb ofzo.

This jammer dat ie daardoor met rijden wat eenkennig is. Hij zal niet zomaar bokken hoor met een vreemde op z'n rug, maar wel alles is eng gedrag vertonen en schrikken en aan de kletter gaan als je niet weet hoe je handig moet rijden met 'M en dat is misschien nog wel enger met hem. Want als die gaat dan gaat ie ook goed.

Gelukkig begrijpt de eigenaar dat ook heel goed gezien hij er een maand geleden nog wel een keertje op gezeten heeft in het bos toen we een voor de lol van paard gewisseld hadden( ik heb de arabier er voor moeten parkeren anders was de fries 'm gepeerd) Dus ik hoef me geen zorgen te maken verder om andere mensen. :D

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-09-18 20:47

Alle woonadressen ook gewoon. Pfoe knert...

Als ik jou was zou ik alvast een melding maken bij de politie wat er gebeurd is dat ze op de hoogte zijn van het verhaal. Mocht hij dan op de stop staan bij je. Dat ze zo ter plaatse zijn of die man op kunnen zoeken ..

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-09-18 21:00

CalipsoLover schreef:
Dat zou ik niet doen, politie is er niets mee zolang die niets doet... Als hij wel iets doet dan zou ik het wel doen. Maar nu je verhaal komen vertellen terwijl die man opzich nog niets heeft gedaan buiten de creep uitgehangen is een beetje nutteloos...



Nou dat weet ik niet?
Als de politie weet van het verhaal en hij doet rare dingen staat zij in elk geval sterk. En zullen ze sneller reageren.

Ze heeft zo veel vertelt. Kan me niet indenken waarom hij dat allemaal wilt weten behalve dan dat hij iets wilt hebben om druk uit te kunnen oefenen op haar.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 20:40

DeMolenhoek schreef:
Heeft ze verwijderd.


Nee hoor hij staat er nog.

Wat een vreselijk ruiter is die vrouw zeg. Ze zit op dat paard alsof het haar eerste les paardrijden is.
En maar schreeuwen dat ie scheef is maar ondertussen teugels veel te kort en eigen haar hakken in haar billen ongeveer. Bah bah bah.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-19 20:18

Titus heb ik een jaar lang getraind. Hart en ziel er in gestopt om hem op gewicht te krijgen. En er enigsinds spieren op te krijgen.
En in januari kreeg ik opeens te horen dat die man er mee ging stoppen. Titus zou pas begin april in de verkoop gaan.

Vervolgens een week later stond hij al met mijn foto's waarvan ik had gezegd dat die niet geschikt waren als verkoop foto's al op marktplaats.

Ik heb amper de kans gehad om het geld bij elkaar krijgen om titus zelf te kopen. Want vier weken later werd hij weggebracht naar een bemiddelaar. En nu is hij naar Oostenrijk verkocht voor een bedrag met vier nullen.

Potverdorie een jaar geleden had hij titus nog niet eens voor de helft van dat bedrag kunnen verkopen.

En een bedankje dat ik zijn paard zoo goed getraind heb? Ho maar.....


Alle plannen. Wedstrijden. Strandritten. Bestgaand rijpaard waar ik me voor aan het voorbereiden was. In een klap allemaal weg. Ik voel me echt gepiepeld nog steeds. Ook al is het nu enkele maanden geleden. God wat mis ik dat paard

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!


Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 17:21

Romy1234 schreef:
Jeetje wat een ontzettende botte hork die eigenaar zeg, en wat ontzettend rot voor jou :(:)
Dan heb je echt geen hart hoor, zou zoiets nooit kunnen flikken als iemand zoveel voor mij had gedaan.

Soms ben ik er ook wel bang voor, dit soort situaties.
Op dit moment heb ik mijn eigen paardje nog maar ze is 26 en heeft natuurlijk niet het eeuwige leven meer, als zij er niet meer is wil ik voorlopig nog geen nieuw paard maar zou wel graag willen bijrijden.
Gelukkig staat een goede kennis/vriendin opdezelfde stal als ik en heeft al meerdere keren aangeboden dat ik haar paard mag komen bijrijden als het zover is.



Contact met de eigenaar was altijd goed.

Maar dit verpestte mijn respect voor die man compleet. Het was echt een naaistreek van m. Ik heb zelfs nog aangeboden titus desnoods op afbetaling over te nemen ( soort van halve stal /lease idee). Maar dat wilde hij allemaal niet.

Maar wat mij het meest voor mijn kop stootte was dat hij eerst aan mij vroeg of hij mij foto's mocht gebruiken. en vervolgens toen ik aangaf zelf goede correcte foto's te willen geven aan hem omdat die op mijn Instagram niet allemaal geschikt waren voor verkoop.

Hij die foto's er zonder pardon gewoon afgeplukt heeft en zo op mp gebruikt heeft. Precies ook de foto's die ik dus niet op mp wilde hebben.

Ik heb nu ook geen idee bij wie titus beland is. Alleen dat hij dus niet meer in Nederland is maar ergens in Oostenrijk. Dus de kans dat ik hem ooit nog kan zien is vrijwel 0%.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 19:41

ImkeTarek schreef:
T zelfde hier, alleen eigenaar van mijn bijrijd-/verzorg fries had altijd wel gezegd dat als ie goed geld kon vangen, hij dr zou verkopen..
Kwamen mensen vanuit Rusland voor n ander paard bij ons op stal kijken, maar besloten "mijn" merrie te kopen..

Niet dat ik t respect verloren heb naar de eigenaar, hij heeft dit altijd al gezegd.. Maar heartbroken was ik wel!

Heeft voor mij wel mn leven veranderd.. zei altijd dat ik niet wilde gaan reizen, want ik wilde "mijn" paarden niet kwijt, maar minder dan n jaar later zat ik in Australie, ben naar Nieuw Zeeland geweest en woon nu alweer bijna 3jaar in Engeland..

Sinds de verkoop van "mijn" merrie me nooit meer aan paarden van n ander gehecht en sinds Nieuw Zeeland bijna niet meer gereden.. Wanneer ik geld heb om mn eigen paard te kopen, komt dat wel weer! Ik heb gelukkig mn eigen shetty nog!

En OOIT komt "mijn" merrie bij me terug! Vanaf t moment dat ze verkocht is, zeg ik al dat ze iig bij mij dood gaat!



Ik heb besloten dat het volgende paard van mijzelf gaat zijn. Nu er geen druk is ben ik rustig aan het rondkijken en sparen.

Bijrijdster staat al in de startblokken. Dat wordt mits ze tegen die tijd nog in Renswoude woont. Het meisje wat de arabier reed. Ondanks dat ik haar in schatte aan het begin van haar periode bij de Arabier als iemand die snel zou afhaken. Heeft ze me mooi het tegenovergestelde laten zien. En een goed doorzettingsvermogen. Dus ik hoop dat als de tijd daar is ze nog steeds voor mij wilt rijden.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Absolem

Berichten: 2765
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-10-19 10:39

CalipsoLover schreef:
AnnexUdith schreef:
Zelf gelukkig nog niks meegemaakt met verzorg paarden of bijrijders voor mijn paard.
Vroeger wel een aantal verzorgpony's paarden gehad. Door drukte gestopt maar nooit echt besproken verder met eigenaren. Vaak kwam er al wel snel een nieuwe en helemaal toen ik mijn eigen paard had vond ik dat zeker niet erg meer. Wel van andere mensen ken ik echt gekke verhalen ( nu moet ik zeggen dat hier ook zeker echt nare verhalen op staan)

Ik liep ooit ergens stage en daar reed een andere stagiair een paard van de eigenaar bij. Zij kon echt fijn en netjes rijden en dat zag je ook in het paard. Die groeide echt in zijn ontwikkeling zeg maar. Na een lange tijd besloot de eigenaar dat het tijd was om er zelf maar weer op te stappen en zij mocht dan een ander paard van haar bij rijden omdat die haar niet zo beviel, en omdat ze wedstrijden wou gaan rijden op het bij rijd paard. De stagiaire mocht wel weer op haar andere paard. Zo van jij rijd mijn paard even naar een fijn niveau en dan neem ik het weer over. Eindstand paard liep met heel veel spanning en weer terug bij af. Paard is daarna verkocht. Vond het voor die stagiair maar een nare situatie. Stop je al je energie in een paard om het dier fijn en ontspannen te laten lopen , verpesten ze het zelf weer. Echt zonde van een paard vindt ik dat. Ook een bijzonder verhaal vond het sneu voor haar!

Idd heel sneu en arrogant van de eigenaar. Zelf ook een keer meegemaakt dat ik een paard zadelmak maakte en doorree voor een eigenaar. Paard werd een jaar later verkocht achter mijn rug om heen, ik wist van niks en heb het paard nog zeker een maand zitten rijden voor de nieuwe eigenaar, geen idee dat die dus verkocht was. Er had wel een belletje moeten rinkelen dat die mensen meermaals kwamen kijken wanneer ik er op zat. Maar ja pech. Ik had dat paard geheel zelf op zijn niveau gekregen, heb nooit een bedankje/cent gezien.



Dat had ik dus ook met Titus . Alleen ik heb m niet voor zn nieuwe eigenaar gereden maar hij werd wel verkocht achter mijn rug om met foto’s van mij waar ik geen toestemming voor gegeven had om die te gebruiken . En ook al vanaf januari i.p.v. de afgesproken april . Het enige wat ik nog wilde was meedoen met bestaan rijpaard dit jaar en zelfs dat kon er niet vanaf .


Nu heb ik een veulen gekocht want ik ben het zat om energie voor een ander te steken in een paard zonder dat ik mag genieten van het resultaat . En deze pakt niemand mij meer af !

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 25 bezoekers