Het is inderdaad heel tof dat je uitprobeert. Alleen zo ga je een manier vinden die voor jou en je paard goed zal werken.
Mijn mening: die teugels mogen nog wel 10cm langer. Je rijdt hem nog altijd kort aan de voorkant en je ziet dat het dier op de voorhand gaat. Laat hem maar eens los aan de voorkant (lange teugel) en ga eens écht in het zadel zitten. Dus niet met je lijf hangen op die blokken bij je knieën, maar eens écht op je gat in het zadel. Probeer bij onzekerheid eerst maar eens in stap. Wat voel je? Ga leren voelen wat er onder je kont gebeurd. Ga dan ervaren dat je met simpelweg je zitbeenknobbels iets te verschuiven, al van hand kunt veranderen, daar heb je in het geheel geen teugels bij nodig.
Heb je wat meer lef, ga dan gewoon met losse teugel aandraven. Van achter uit. En bepaal het ritme van het paard door jouw ritme in het lichtrijden. Krijg hier gevoel voor. Leer ook voelen wanneer je paard wel van achter uit naar voren toe loopt, dus echt vanuit het achterbeengebruik (meest makkelijk te voelen bij het aandraven). Pas daarna pak je heel licht (!) de teugels weer op, maar nooit weer zo kort als dat je ze nu hebt gehad.
Ga leren dat je zowel tempo als richting helemaal met je zit kunt bepalen. Dan zul je ook voelen dat de teugels eigenlijk niets meer zijn dan "een lijntje om het wimpeltje mee vast te houden". Meer dan "een vogeltje in je hand" hoor je niet te voelen. Het moet met je zit gebeuren.
Dat paard van jou kan dit allemaal. Dat weet ik zeker, ik weet waar hij vandaan komt.
Neem aub les gericht op het voorwaarts-neerwaarts én over-de-rug-rijden.
Leestip: Centered Riding van Sally Swift.
De sportdressuur komt later wel - gun jezelf een betere basis.
Wat als.... de wetenschap wel gelijk heeft?