Maar dat zware zadel op de foto vind ik toch wel even wat anders dan een licht voorwerp op de rug binden om het veulen alvast aan zoiets te laten wennen. Het lijkt me ook niet echt nodig om daar al zo vroeg mee te beginnen. Vooral die aandacht, het poetsen, hoefjes krabben, wandelen en samen rennen, misschien ook eens over een boomtak, dat is belangrijk.
Ons friese buurveulen, een grappig hengstje, is geboren in een niet zo'n egale wei. Iedereen sprak er schande van, maar een veulen in de natuur wordt ook niet in ideale omstandigheden geboren. En dat hengstje is nu hartstikke vast ter been.
Het punt is alleen dat in de natuur/het weiland het veulen gewoon niet meer doet dan wat het kan en het zal zoveel mogelijk de makkelijke weg kiezen, tenzij er gevaar dreigt.
Zodra we echter met zo'n jong dier "aan het werk" gaan, dan loopt het veulen veel meer kans overvraagd te worden, omdat WIJ de grens van zijn kunnen bepalen. En iets wat op dit moment onschadelijk lijkt, blijkt op latere leeftijd nou eenmaal vaak voor problemen te zorgen.
Zo, ik heb gezegd!
