Haha,nou lekker is dat zeg
Wat wel typisch is is dat ik een paar jaar geleden bijna nooit zin had,ik verwaarloosde michelle een beetje( ik had wel een paar vriendinnen die kwamen hoor) Dan kwam ik weer een dag en dan weer een week niet.
Natuurlijk een beetje stom,want waarom heb ik dan ingodsnaam een pony?
Maar goed,ik was jong en ik ben gaan inzien dat het zo absoluut niet kan!
Want stel je voor,ze komt te overlijden,dan zou ik toch m'n leven lang met een schuldgevoel zitten,niet dan?
M'n hele instelling is nu veranderd en ik ga graag naar Michelle,ik zit vaak al te popelen om te gaan!
Misschien komt het omdat ze al wat ouder wordt,en de kans dat ze wat krijgt groter wordt,ik weet het niet.
Gister kon ik niet want ik moest werken,en s'avonds visite,dan vind ik dat ECHT jammer en dan wil ik nu ook extra graag.
Het lijkt haast wel of ik obsessed ben ofzo..