Romkabouter schreef:En ik vind het ook aardig storend als iemand de hele tijd met een dressuurzweep bijtikt in plaats van been geeft. Dan gaan mijn nekhaartjes ook altijd overeind staan.
Dat zag ik dus vandaag...
Mijn nekharen staan nu nog steeds overeind.
Ik ga zometeen maar snel douchen!
Tijdens het rijden gebruik ik ook mijn stem.
Maar wel korte woorden.
Zoals het franse spreekwoord luidt:
C'est la ton qui fait la musique...
Dus ik zeg 'EH!' of 'NEE!' als ze iets niet wil, of zit te klieren, soms ook wel op 'waarschuwende' toon: Cerise!
En 'braaaaaaf' als ze haar best doet, ook als het niet perfect lukt haha.
Verder als we na de landing van een sprongetje iets later weer op de hoefslag komen: 'Jaaaa goed zooooo, braaaaf, dat vindt jij wel leuk he????'
Alsof ik tegen een schattig klein kindje praat dat leert lopen...
Voor de duidelijkheid: ik leer haar dus springen op het moment.
Mijn instructrice herinnert mij er juist aan dat ik mijn stem moet gebruiken, wanneer ze onrustig is om te kalmeren, wanneer ze iets moet doen kan ik haar aanmoedigen 'Ja toe maar, kom op! Goed zo, toe maar!'
Dit maakt haar wat enthousiaster.
Maar ook als ze in verzet gaat, maar dan korte shagrijnige dingen zeggen.
Ik ga dus niet datgene zeggen wat ik ooit van iemand hoorde:
'K..knol loop gvd toch eens door met je luie poten, betaal ik me daar die dure bix voor'
Of:
'Kl*tebeest, als je alleen maar kan tegenwerken pleur ik je de stal in en kom je er een week niet uit!' (die meende ook nog wat ze zei... )
Ach ja.
Ik heb ook iemand gekend die niks zei.
Die kwam van zijn paard af toen het paard drie keer weigerde voor een hindernis.
Hij sloeg hem met zweep.
En dan de volgende dag moeite hebben met afstijgen, en niet dit niet snappen: "Goh, kan ineens niet meer van me paard af komen, die begint dan weg te springen zodra ik bijna op de grond sta.. "
Dan ben ik blij dat ik mijn stem gebruik...