Ik hoop dat jullie de Omar verhalen niet zat worden...
Gisteren ben ik weer bij Omar geweest.
Deze keer moest ik alles alleen doen, anouk en danielle waren er nog niet.
Echt wel cool dat die mensen zoveel vertrouwen in mij hebben, mag gewoon heel veel daar.
OK, de bak is dan wel bijna voor hun raam, maar toch... gisteren zat het zonnescherm dicht en dan kunnen ze mij echt niet zien }>
Eerst ging ik Omar uit het land vissen...stond helemaal achterin, gelukkig kwam 'ie naar mij toelopen.
Ik heb z'n halster omgedaan en 'm maar los mee laten lopen want Pablo zat 'm te pesten als ik ;m vast had. Gemeen he, Pablo (ook hengst) weet drommels goed dat Omar de baas is maar als hij maar een klein beetje denkt dat hij het over kan nemen gaan ze weer aan de gang...
Vooraan had ik het hek vast opengedaan en toen kon ik Omar zo meenemen.
Eerst heb ik eens heerlijk staan poetsen. Omar is echt een grote knuffelbeer, alle aandacht vindt hij heerlijk.
stopt zo zijn hoofd onder je arm van *aai me nou* En als je zegt "voetje" staat 'ie al met zijn been omhoog, erg makkelijk.
Hij heeft een vreselijke stofkont.
Daarna even gereden.
Hij trok heel de tijd naar buiten (ik gebruik het binnenste deel van de bak) dus ik gaf 'm even zijn zin om te kijken wat 'ie nou wilde. Het probleem (nou ja probleem kan je het niet noemen) is dus dat hij steun zoekt van de rand.
De bak is eigenlijk hun oude bak en (logisch) slecht onderhouden, achter hebben ze een betere maar dan rij je langs de merries en dan schijnt omar uit zijn dak te gaan.
Ik rij dus in het binnenste deel van de oude bak (wel heeel groot zodat ik nog ruimte zat over heb) omdat daar nog houtsnippers liggen.
Na het rijden Omar nog ff een handje muesli gevoerd. Hij eet echt met manieren! hij pakt heel voorzichtig een paar muesli dingetje, eet ze op en pakt dan weer. Echt heel lief.
Verder nog even wat aan *hoe heet dat ook alweer precies* gedaan. halstertje om en zonder touw. Kijken of 'ie wilde luisteren.
Hij liep heel lief achter me aan, stopte ik, stopte hij ging ik achteruit, hij ook achteruit.
Zo heb ik 'm naar het land gebracht, moest eerst zelf het land in, anders ging hij niet.
Halster af en snel er weer uit, anders zou hij zo weer mee terug gelopen zijn. Hij ging niet eens spelen/eten. Hij stond zielig voor het hek te kijken of ik nog terugkwam.
Ik hoop snel foto's te kunnen maken.
Daarna heb ik nog Anouk ff geholpen, ze ging mij met paard (ik op de fiets) ff thuisbrengen.
Het is er in ieder geval erg leuk.
Groetjes Petra
_________________
<FONT COLOR="purple"><FONT FACE="georgia">Yesterday is a history
Tomorrow is a mystery
Today is a gift
Thats why we call it the PRESENT!</FONT COLOR="purple"></FONT FACE="georgia">
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Sjimmy op 2001-05-22 11:39 ]</font>